Μια φωνή… ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου… Αγωνίζομαι σημαίνει νικώ, να το θυμάστε αυτό… Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το «τρόπαιο», «κραυγάζατε» κάποτε κ. Βουλευτά! Επί της ουσίας τώρα.
Οι...
πολιτιστικοί σύλλογοι είναι οι αρωγοί της παράδοσης και της συνέχειας του Ελληνισμού. Μεταφέρουν στα μέλη τους και στα νιάτα, τα ήθη και έθιμα των περιοχών που εκπροσωπούν, «διδάσκουν» ιστορία, και φυσικά διατηρούν ζωντανές τις μνήμες στο ανέσπερο αλώνι της παράδοσης, καθώς και στο αέναο «ποτάμι» του ελληνισμού, χωρίς καμία διάθεση μουσειακής προσέγγισης. Επομένως διατηρούν ζώσα την παράδοση και τον άπλετο πολιτιστικό πλούτο του τόπου μας! Είναι τεκμηριωμένη πεποίθηση και δεν αμφισβητείται πως οι πηγές του ελληνισμού δεν στερεύουν και σημαντικοί τροφοδότες του είναι οι πολιτιστικοί σύλλογοι και τα μέλη τους. «Συμπλέουμε» όλοι μαζί για μια νέα εποχή στο πολιτιστικό «γίγνεσθαι» έτσι ώστε να διατηρηθεί στο ακέραιο η διαχρονική πορεία του ελληνισμού που κλονίζεται πλέον! Μόνο μέσα από πολυποίκιλες δράσεις η νέα γενιά η οποία έχει ιδανικά… κι ούτε ξεπουλιέται κι ούτε προσκυνά… μπορεί να δημιουργήσει και να αναδημιουργήσει μια νέα Ελλάδα. Μια Ελλάδα δημοκρατική… μαχητική… ταγμένη να πρωτοπορεί πολιτιστικά και κοινωνικά. «Είναι ανάγκη να υπογραμμιστεί πως η αξία των ιστορικών γεγονότων συνιστάται στη συναγωγή διδαγμάτων για το παρόν και το μέλλον, διαφορετικά οδηγούμαστε στην ταρίχευση των ιδανικών και των αξιών». Αυτές τις μοναδικές αξίες έχουμε χρέος να μεταλαμπαδεύσουμε στους νεότερους , ώσπου να επανέλθει η αξιοπρέπεια, η αξιοκρατία και η κοινωνική δικαιοσύνη στον τόπο μας.
Γιατί… «Αυτά τα δέντρα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό… Αυτές οι πέτρες δεν βολεύονται κάτω από ξένα βήματα… Αυτά τα πρόσωπα δεν βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο… Αυτές οι καρδιές δεν βολεύονται παρά μόνο στο δίκαιο»… Έτσι λοιπόν οι ιστορικές , καθώς και οι πολιτιστικές μας γνώσεις και δράσεις αποτελούν ανταπάντηση… Περί επιχειρημάτων ο λόγος λοιπόν…
Tσαουσίδου Ευρώπη. Έτσι απλά… ενεργός πολίτης.
