Ο Γιώργος Ζερβομανώλης υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ όταν ξεκίνησε η εισβολή στην Κύπρο.
Κατάφερε και βγήκε ζωντανός από τον Αττίλα Α’ και παραμονές του Αττίλα Β΄ κατάφερε και έστειλε ένα συγκινητικό γράμμα στην οικογένειά του. «Δεν θέλω να στεναχωριέστε καθόλου για μένα, αλλά...
Κατάφερε και βγήκε ζωντανός από τον Αττίλα Α’ και παραμονές του Αττίλα Β΄ κατάφερε και έστειλε ένα συγκινητικό γράμμα στην οικογένειά του. «Δεν θέλω να στεναχωριέστε καθόλου για μένα, αλλά...
να κοιτάτε τον εαυτό σας και να περνάτε καλά», έγραφε ο στρατιώτης. Ωστόσο παρά τον καθησυχαστικό τόνο του νεαρού στρατιώτη στο γράμμα, τελικά έπεσε νεκρός στις μάχες του δεύτερου γύρου κατά τον Αττίλα Β’ και επισήμως ήταν αγνοούμενος για 43 χρόνια.
Οπως γράφει και το onalert πρινα από περίπου ένα χρόνο την Παρασκευή 26 Μαΐου 2017 τα λείψανά μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, στο ΓΕΣ, ενώ τη Δευτέρα 29 Μαΐου 2017 , με ειδική τελετή μεταφέρθηκαν από την Αθήνα στη Λέσβο για να ταφούν στο νεκροταφείο της γενέτειράς του.
Η επιστολή που διαβάσαμε στο elkosmos.gr γράφει:
«Πολυαγαπημένοι μου και αξέχαστοι γονείς, πολυαγαπημένη μου αδελφούλα,
Ο πόλεμος έχει τελειώσει πια εδώ και έχουν ησυχάσει τα πράγματα και γι’ αυτό δεν θέλω να στεναχωριέστε καθόλου για μένα, αλλά να κοιτάτε τον εαυτό σας και να περνάτε καλά. Το ξέρω πόση λαχτάρα πήρατε με τα επεισόδια που έγιναν, αλλά τι να κάνουμε, ήταν γραφτό μας και αυτό. Το ευχάριστο είναι ότι ζω και αυτό φτάνει. Τα άλλα θα περάσουν και θα τα ξεχάσουμε, αν και είναι δύσκολο για μένα να ξεχάσω αυτές τις δραματικές ημέρες μέσα στο καυτό βόλι που έπεφτε και τους συναδέλφους μου που σκοτώθηκαν. Κάθομαι και σκέφτομαι τη μητέρα τους, την πίκρα που θα πήραν όταν έμαθαν για τον σκοτωμό των παιδιών τους. Τι κάνει ο πατέρας μου, πηγαίνει στη θάλασσα, βγάζει καμιά σαρδέλα; Δώστε χαιρετισμούς σε όλη τη γειτονιά…»....
Σύμφωνα με το «Έθνος» το 1974, ο 21χρονος στρατιώτης, από τη Λέσβο, σκοτώθηκε αμυνόμενος, κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου από το ύψωμα Α’ στα περίχωρα της Λευκωσίας, στις 16 Αυγούστου 1974.
Ετάφη από τους Τούρκους εισβολείς σε ομαδικό τάφο, που βρέθηκε 1.200 μέτρα βόρεια του στρατοπέδου, δίπλα από ένα ρυάκι μαζί με άλλα 11 άτομα. Αυτός ο τάφος ανασκάφθηκε, ενώ 10 από τους 12 θαμμένους εκεί ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.
Οπως γράφει και το onalert πρινα από περίπου ένα χρόνο την Παρασκευή 26 Μαΐου 2017 τα λείψανά μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, στο ΓΕΣ, ενώ τη Δευτέρα 29 Μαΐου 2017 , με ειδική τελετή μεταφέρθηκαν από την Αθήνα στη Λέσβο για να ταφούν στο νεκροταφείο της γενέτειράς του.
Η επιστολή που διαβάσαμε στο elkosmos.gr γράφει:
«Πολυαγαπημένοι μου και αξέχαστοι γονείς, πολυαγαπημένη μου αδελφούλα,
Ο πόλεμος έχει τελειώσει πια εδώ και έχουν ησυχάσει τα πράγματα και γι’ αυτό δεν θέλω να στεναχωριέστε καθόλου για μένα, αλλά να κοιτάτε τον εαυτό σας και να περνάτε καλά. Το ξέρω πόση λαχτάρα πήρατε με τα επεισόδια που έγιναν, αλλά τι να κάνουμε, ήταν γραφτό μας και αυτό. Το ευχάριστο είναι ότι ζω και αυτό φτάνει. Τα άλλα θα περάσουν και θα τα ξεχάσουμε, αν και είναι δύσκολο για μένα να ξεχάσω αυτές τις δραματικές ημέρες μέσα στο καυτό βόλι που έπεφτε και τους συναδέλφους μου που σκοτώθηκαν. Κάθομαι και σκέφτομαι τη μητέρα τους, την πίκρα που θα πήραν όταν έμαθαν για τον σκοτωμό των παιδιών τους. Τι κάνει ο πατέρας μου, πηγαίνει στη θάλασσα, βγάζει καμιά σαρδέλα; Δώστε χαιρετισμούς σε όλη τη γειτονιά…»....
Σύμφωνα με το «Έθνος» το 1974, ο 21χρονος στρατιώτης, από τη Λέσβο, σκοτώθηκε αμυνόμενος, κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου από το ύψωμα Α’ στα περίχωρα της Λευκωσίας, στις 16 Αυγούστου 1974.
Ετάφη από τους Τούρκους εισβολείς σε ομαδικό τάφο, που βρέθηκε 1.200 μέτρα βόρεια του στρατοπέδου, δίπλα από ένα ρυάκι μαζί με άλλα 11 άτομα. Αυτός ο τάφος ανασκάφθηκε, ενώ 10 από τους 12 θαμμένους εκεί ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.
