Γράφει, ο Θόδωρος Δημητριάδης
Πριν από 5 χρόνια δύο φίλοι και ένας συγγενής ήλθαν κλαίγοντας και μου ζήτησαν δανεικά. “Τέλος του μήνα θα σου τα επιστρέψω” μου είχαν πει.
Από τότε πέρασαν πέντε (5) ολόκληρα χρόνια και όχι μόνο δεν ...
επέστρεψαν τα χρήματα, αλλά κρύβονται και δεν απαντούν ούτε στο τηλέφωνο.
Τους πληροφορώ, λοιπόν, ότι έχω καλά νέα:
Βαρέθηκα και έπαψα πλέον να περιμένω τα δανεικά και αγύριστα.
Διέγραψα μονομερώς το χρέος.
Εύχομαι να μη τους βρει κακό άλλη φορά – ούτε και σε εμένα – αλλά δε θέλω να έχω πλέον παρτίδες μαζί τους, γιατί μαζί με το χρέος διέγραψα και τη φιλία και τη συγγένεια μας.
Τους πληροφορώ, λοιπόν, ότι έχω καλά νέα:
Βαρέθηκα και έπαψα πλέον να περιμένω τα δανεικά και αγύριστα.
Διέγραψα μονομερώς το χρέος.
Εύχομαι να μη τους βρει κακό άλλη φορά – ούτε και σε εμένα – αλλά δε θέλω να έχω πλέον παρτίδες μαζί τους, γιατί μαζί με το χρέος διέγραψα και τη φιλία και τη συγγένεια μας.
