Ο μόνος άνθρωπος που αξίζει να πει οτι έκανε οτι ήταν ανθρωπινος δυνατό είναι ο άτυχος πυροσβέστης που με αυτοθυσία και χωρίς να λογαριάσει ούτε τη δική του οικογένεια, ούτε τη δική του ζωή ρίχτηκε στη μάχη για την κατάσβεση των πυρκαγιών και για να βοηθήσει συναθρώπους του σε κίνδυνο. Δυστυχώς τα έχασε όλα. Πρώτα...
το 6 μηνών μωράκι του που δεν πρόλαβε να χαρεί και σήμερα και τη γυναίκα του που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση.
Αν το κράτος έχει την παραμικρή ευαισθησία, και έχει μείνει κάτι όρθιο σε αυτό τον τόπο το λιγότερο που μπορεί να κάνει σαν αναγνώριση, είναι να δώσει το ανώτατο παράσημο τιμής και ανδρείας όπως και αν αυτό λέγεται.
Όταν άλλοι έδιναν παραστάσεις και έκαναν θεατρινισμούς αναλαμβάνοντας την πολτική ευθύνη (λόγια το αέρα) κάποιος άλλος έχανε τα πάντα στις φωτιές.
Φυσικά τίποτα δεν θα φέρει τους ανθρώπους πίσω και ο άνθρωπος αυτός το μόνο που θα ήθελε είναι η οικογένεια του και όχι παράσημα, αλλά το κράτος σε αυτή τη δύσκολη στιγμή και σαν ένδειξη σεβασμού πρέπει να κάνει το αυτονόητο.
Αν το κράτος έχει την παραμικρή ευαισθησία, και έχει μείνει κάτι όρθιο σε αυτό τον τόπο το λιγότερο που μπορεί να κάνει σαν αναγνώριση, είναι να δώσει το ανώτατο παράσημο τιμής και ανδρείας όπως και αν αυτό λέγεται.
Όταν άλλοι έδιναν παραστάσεις και έκαναν θεατρινισμούς αναλαμβάνοντας την πολτική ευθύνη (λόγια το αέρα) κάποιος άλλος έχανε τα πάντα στις φωτιές.
Φυσικά τίποτα δεν θα φέρει τους ανθρώπους πίσω και ο άνθρωπος αυτός το μόνο που θα ήθελε είναι η οικογένεια του και όχι παράσημα, αλλά το κράτος σε αυτή τη δύσκολη στιγμή και σαν ένδειξη σεβασμού πρέπει να κάνει το αυτονόητο.