Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Παγκόσμια Ημέρα Φάρων και Ναυσιπλοίας σήμερα, και σε όλη τη χώρα οι φάροι θα είναι επισκέψιμοι για το κοινό με ελεύθερη είσοδο. Είναι...
η μοναδική μέρα το χρόνο που έχουν τόσο πολύ κόσμο και φασαρία, όλες τις άλλες επικρατεί απόλυτη ησυχία και ερημιά.
Πολλοί ονειρεύονται στη ζωή τους να κάνουν καριέρα, δημόσιες σχέσεις, έντονη ζωή. Άλλοι πάλι περιμένουν βαθμούς και προαγωγές, να γίνουν προϊστάμενοι, διευθυντές, στελέχη επιχειρήσεων, αξιωματικοί. Άλλοι τέλος δουλεύουν μέρα-νύχτα χωρίς ανάσα μέχρι τα γεράματα τους για να γίνουν πλούσιοι.
Το περίεργο όμως με όλους αυτούς είναι ότι, κατά βάθος λαχταράνε το εντελώς αντίθετο, όλοι ψάχνουν την ηρεμία, την αποτοξίνωση, την επαφή με τη φύση. Γι αυτό κάθε σαββατοκύριακο και τις αργίες φεύγουν σαν τρελοί και βαρεμένοι από το περιβάλλον της δουλειάς τους και πηγαίνουν μαζική έξοδο και φυγή όσο πιο μακριά μπορούν για να συνέλθουν λίγο
Από μικρός ήθελα να γίνω φαροφύλακας. Το πράγμα το έχω φιλοσοφήσει και πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Ένα είναι το ιδανικό επάγγελμα – φαροφύλακας!
Πρώτα-πρώτα είσαι δημόσιος υπάλληλος, άρα έχεις γερά δεμένο το γάιδαρο σου, μονιμότητα και σίγουρο μισθό, βρέξει-χιονίσει.
Δεύτερο, έχεις ελεύθερο ωράριο εργασίας και επιδόματα για υπερωρίες απογευματινές, βραδινές και νυχτερινές, αργίες και εορτές.
Τρίτο, είσαι ανεξάρτητος και δεν έχεις πάνω από το κεφάλι σου κανέναν βλάκα προϊστάμενο ή διευθυντή να σε ελέγχει συνέχεια και να σε πρήζει.
Ούτε υφιστάμενους να μαλώνεις μαζί τους. Οι μόνοι φίλοι και συνάδελφοι που σου κάνουν παρέα είναι οι γλάροι.
Τέταρτο, δεν έχεις το καθημερινό άγχος της συγκοινωνίας, να πας στη δουλειά, μποτλιάρισμα, κλεισούρα και μπόχα του αστικού ή του τραίνου, αφού το σπίτι και η δουλειά σου είναι στο ίδιο μέρος, στον φάρο.
Ούτε πληρώνεις εισιτήρια, ούτε κινδυνεύεις πρόστιμο απ’ την τροχαία, ούτε να σκοτωθείς σε τροχαίο.
Πέμπτο, δεν πληρώνεις κοινόχρηστα ούτε άλλους λογαριασμούς (ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, ΕΝΦΙΑ κ.ά.), αφού όλα είναι υπηρεσιακά.
Έκτο, έχεις συνέχεια την ηρεμία και την ησυχία σου, αφού δεν σε ενοχλεί κανένας κουτσομπόλης ή ανάποδος γείτονας.
Ούτε μηχανάκια χωρίς εξάτμιση, ούτε γύφτος παλιατζής, ούτε καρπουζάς που όλα τα σφάζει με το μαχαίρι.
Έβδομο, δεν σε ενοχλεί κανένας από το τηλέφωνο, ούτε σου ζητάει κανείς δανεικά και αγύριστα λεφτά.
Όγδοο, είσαι μακριά από την μόλυνση, το νέφος και την ηχορύπανση. Αντίθετα, αναπνέεις συνέχεια καθαρό αέρα του πέλαγους, γεμάτο οξυγόνο και ιώδιο, και ηρεμούν τα νεύρα και η ψυχή σου με τον φλοίσβο των κυμάτων.
Ένατο, έχεις πανοραμική θέα τη θάλασσα, τους κόλπους και τα νησάκια.
Και δέκατο, και κυριότερο, μπορείς να ασχολείσαι συνέχεια με ευχάριστα πράγματα, π.χ. να διαβάζεις κάποιο ενδιαφέρον βιβλίο, να βλέπεις κάποια ταινία, ή να κάνεις το χόμπι σου.
Για παράδειγμα, να ψαρεύεις, όποτε σου γουστάρει, ακόμα και κάθε μέρα. Ετοιμάζεις τα ψαρικά σου εργαλεία, ρίχνεις μια ματιά απ’ το παράθυρο του φάρου τι καιρό κάνει έξω, κι έχεις αραγμένη τη βάρκα κάτω από το φάρο στο μικρό λιμανάκι να σε περιμένει για ό,τι ψάρεμα τραβάει η ψυχή σου, φαγρόπουλα, ζαργάνες, ζαργούς και τα άλλα ψάρια πρώτης κατηγορίας, ψημένα στα κάρβουνα με λαδολέμονο, δροσερό κρασάκι και θέα πανοραμική το πέλαγος, ή το μαγικό ηλιοβασίλεμα…!
Φαροφύλακας, λοιπόν, και πάλι φαροφύλακας!
Πολλοί ονειρεύονται στη ζωή τους να κάνουν καριέρα, δημόσιες σχέσεις, έντονη ζωή. Άλλοι πάλι περιμένουν βαθμούς και προαγωγές, να γίνουν προϊστάμενοι, διευθυντές, στελέχη επιχειρήσεων, αξιωματικοί. Άλλοι τέλος δουλεύουν μέρα-νύχτα χωρίς ανάσα μέχρι τα γεράματα τους για να γίνουν πλούσιοι.
Το περίεργο όμως με όλους αυτούς είναι ότι, κατά βάθος λαχταράνε το εντελώς αντίθετο, όλοι ψάχνουν την ηρεμία, την αποτοξίνωση, την επαφή με τη φύση. Γι αυτό κάθε σαββατοκύριακο και τις αργίες φεύγουν σαν τρελοί και βαρεμένοι από το περιβάλλον της δουλειάς τους και πηγαίνουν μαζική έξοδο και φυγή όσο πιο μακριά μπορούν για να συνέλθουν λίγο
Από μικρός ήθελα να γίνω φαροφύλακας. Το πράγμα το έχω φιλοσοφήσει και πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Ένα είναι το ιδανικό επάγγελμα – φαροφύλακας!
Πρώτα-πρώτα είσαι δημόσιος υπάλληλος, άρα έχεις γερά δεμένο το γάιδαρο σου, μονιμότητα και σίγουρο μισθό, βρέξει-χιονίσει.
Δεύτερο, έχεις ελεύθερο ωράριο εργασίας και επιδόματα για υπερωρίες απογευματινές, βραδινές και νυχτερινές, αργίες και εορτές.
Τρίτο, είσαι ανεξάρτητος και δεν έχεις πάνω από το κεφάλι σου κανέναν βλάκα προϊστάμενο ή διευθυντή να σε ελέγχει συνέχεια και να σε πρήζει.
Ούτε υφιστάμενους να μαλώνεις μαζί τους. Οι μόνοι φίλοι και συνάδελφοι που σου κάνουν παρέα είναι οι γλάροι.
Τέταρτο, δεν έχεις το καθημερινό άγχος της συγκοινωνίας, να πας στη δουλειά, μποτλιάρισμα, κλεισούρα και μπόχα του αστικού ή του τραίνου, αφού το σπίτι και η δουλειά σου είναι στο ίδιο μέρος, στον φάρο.
Ούτε πληρώνεις εισιτήρια, ούτε κινδυνεύεις πρόστιμο απ’ την τροχαία, ούτε να σκοτωθείς σε τροχαίο.
Πέμπτο, δεν πληρώνεις κοινόχρηστα ούτε άλλους λογαριασμούς (ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, ΕΝΦΙΑ κ.ά.), αφού όλα είναι υπηρεσιακά.
Έκτο, έχεις συνέχεια την ηρεμία και την ησυχία σου, αφού δεν σε ενοχλεί κανένας κουτσομπόλης ή ανάποδος γείτονας.
Ούτε μηχανάκια χωρίς εξάτμιση, ούτε γύφτος παλιατζής, ούτε καρπουζάς που όλα τα σφάζει με το μαχαίρι.
Έβδομο, δεν σε ενοχλεί κανένας από το τηλέφωνο, ούτε σου ζητάει κανείς δανεικά και αγύριστα λεφτά.
Όγδοο, είσαι μακριά από την μόλυνση, το νέφος και την ηχορύπανση. Αντίθετα, αναπνέεις συνέχεια καθαρό αέρα του πέλαγους, γεμάτο οξυγόνο και ιώδιο, και ηρεμούν τα νεύρα και η ψυχή σου με τον φλοίσβο των κυμάτων.
Ένατο, έχεις πανοραμική θέα τη θάλασσα, τους κόλπους και τα νησάκια.
Και δέκατο, και κυριότερο, μπορείς να ασχολείσαι συνέχεια με ευχάριστα πράγματα, π.χ. να διαβάζεις κάποιο ενδιαφέρον βιβλίο, να βλέπεις κάποια ταινία, ή να κάνεις το χόμπι σου.
Για παράδειγμα, να ψαρεύεις, όποτε σου γουστάρει, ακόμα και κάθε μέρα. Ετοιμάζεις τα ψαρικά σου εργαλεία, ρίχνεις μια ματιά απ’ το παράθυρο του φάρου τι καιρό κάνει έξω, κι έχεις αραγμένη τη βάρκα κάτω από το φάρο στο μικρό λιμανάκι να σε περιμένει για ό,τι ψάρεμα τραβάει η ψυχή σου, φαγρόπουλα, ζαργάνες, ζαργούς και τα άλλα ψάρια πρώτης κατηγορίας, ψημένα στα κάρβουνα με λαδολέμονο, δροσερό κρασάκι και θέα πανοραμική το πέλαγος, ή το μαγικό ηλιοβασίλεμα…!
Φαροφύλακας, λοιπόν, και πάλι φαροφύλακας!
