ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ
Ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης γεννήθηκε στο χωριό Λαραχανή της Ματσούκας του Πόντου, το έτος 1910.
Το 1925 μετά τον υποχρεωτικό ξεριζωμό και μετά από πολλές περιπλανήσεις και περιπέτειες, μοναδικός επιζών από την οικογένειά του η οποία ξεκληρίστηκε, μαζί με άλλους ανταλλάξιμους πρόσφυγες μεταφέρεται αρχικά στη Θεσσαλονίκη.
Μεγαλώνει στο ορφανοτροφείο Γρεβενών, όπου...
παρακολουθεί το γυμνάσιο και αποφοιτά από αυτό με το πρώτο βραβείο επιμέλειας και χρηστότητας, που του απονέμεται από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών Θεσσαλονίκης.
Το έτος 1939, ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης αποφοιτά από το τμήμα Μαθηματικών της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1940, με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού, παίρνει μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στο μέτωπο της Αλβανίας. Για την ανδρεία του στον πόλεμο τιμήθηκε με πολεμικό σταυρό.
Μεταξύ άλλων:
Το 1952 εκλέγεται βουλευτής Πιερίας, με την ΕΠΕΚ του Νικόλαου Πλαστήρα. Επανεκλέγεται βουλευτής Πιερίας το 1974 και το 1977 με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ήταν πολυγραφότατος και αξιόλογος συγγραφέας, ενώ
τα ενδιαφέροντα του ήταν ποικίλα και μεταξύ άλλων υπήρξε:
-Εκδότης και διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Ο Θαρραλέος" στην Κατερίνη.
-Εκδότης της στρατιωτικής εφημερίδας "Η φωνή του Εθνοφρουρού" του 71 τάγματος Εθνοφρουράς.
-Διευθυντής του Ι.Κ.Α. Κατερίνης κατά την ίδρυσή του.
-Πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντιακών Σωματείων (Π.Ε.Π.Σ.) που μετεξελίχθηκε σε Πανελλήνια Ομοσπονδία.
Απεβίωσε στην Τραπεζούντα κατά την διάρκεια του 3ου ταξιδιού στον Πόντο το 1988. Ενταφιάστηκε στην Παναγία Σουμελά του Βερμίου.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι για την προσφορά του στην τοπική Αυτοδιοίκηση εν γένει και στον Δήμο Κατερίνης ειδικότερα, όπου διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης κατά τα έτη 1959 – 1964 (επί Δημαρχίας Βασίλειου Ταβαντζή) τιμήθηκε στα «ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΕΙΑ 2016».
Το έτος 1939, ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης αποφοιτά από το τμήμα Μαθηματικών της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1940, με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού, παίρνει μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στο μέτωπο της Αλβανίας. Για την ανδρεία του στον πόλεμο τιμήθηκε με πολεμικό σταυρό.
Μεταξύ άλλων:
Το 1952 εκλέγεται βουλευτής Πιερίας, με την ΕΠΕΚ του Νικόλαου Πλαστήρα. Επανεκλέγεται βουλευτής Πιερίας το 1974 και το 1977 με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ήταν πολυγραφότατος και αξιόλογος συγγραφέας, ενώ
τα ενδιαφέροντα του ήταν ποικίλα και μεταξύ άλλων υπήρξε:
-Εκδότης και διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Ο Θαρραλέος" στην Κατερίνη.
-Εκδότης της στρατιωτικής εφημερίδας "Η φωνή του Εθνοφρουρού" του 71 τάγματος Εθνοφρουράς.
-Διευθυντής του Ι.Κ.Α. Κατερίνης κατά την ίδρυσή του.
-Πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντιακών Σωματείων (Π.Ε.Π.Σ.) που μετεξελίχθηκε σε Πανελλήνια Ομοσπονδία.
Απεβίωσε στην Τραπεζούντα κατά την διάρκεια του 3ου ταξιδιού στον Πόντο το 1988. Ενταφιάστηκε στην Παναγία Σουμελά του Βερμίου.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι για την προσφορά του στην τοπική Αυτοδιοίκηση εν γένει και στον Δήμο Κατερίνης ειδικότερα, όπου διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης κατά τα έτη 1959 – 1964 (επί Δημαρχίας Βασίλειου Ταβαντζή) τιμήθηκε στα «ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΕΙΑ 2016».
