Ο Νικήτας Πλατής ήταν μια ξεχωριστή μορφή του ελληνικού κινηματογράφου. Έγραψε ιστορία ερμηνεύοντας με επιτυχία δεύτερους ρόλους και με την πολύ χαρακτηριστική φυσιογνωμία του πέρασε με επιτυχία και στην πρώτη τηλεόραση.
Χαρακτηριστικός ήταν...
Χαρακτηριστικός ήταν...
ο ρόλος του προέδρου του χωριού στον τηλεοπτικό «Μεθοριακό Σταθμό» όπου συνεχώς τσακωνόταν με τον αντιπρόεδρο Αθηνόδωρο Προύσαλη και συχνά χρησιμοποιούσε τη λέξη «σουρ» για να κάνει επίδειξη των γνώσεων του στην αγγλική γλώσσα.
Η κωμική ατάκα που προέρχεται από την λέξη “sure” (σίγουρος) γρήγορα έγινε μόδα και έτσι όλοι οι τηλεθεατές τον αποκαλούσαν ο κύριος σούρ. Η διακοπή της σειράς μετά από χρόνια κυριαρχίας στην τηλεόραση έριξε σε μελαγχολία τον ηθοποιό που απομονώθηκε και στράφηκε στην ποίηση. Αργότερα εξέδωσε ποιητική συλλογή με τίτλο τα «Παραπονεμένα».
Ο Πλατής γεννήθηκε το 1912 στην Αμοργό, όπου και μεγάλωσε. Στο νησί του τον γνώριζαν όλοι, καθώς ο πατέρας του Μάρκος, ήταν δάσκαλος, δηλαδή «εξέχον» πρόσωπο για την τοπική κοινωνία εκείνης της εποχής. Το 1928 σε ηλικία μόλις 16 ετών, πήγε στην Αθήνα και ξεκίνησε να εργάζεται σε περιπλανόμενα θέατρα ως επιθεωρησιογράφος. Το ταλέντο του στη γραφή του έδωσε την ευκαιρία να εμφανιστεί κάποια στιγμή πάνω στο σανίδι και ως ηθοποιός και έτσι αποκαλύφθηκε πως τα πήγαινε εξίσου καλά και στην υποκριτική.
Έτσι ξεκίνησε τη θεατρική του καριέρα στη μουσική παράσταση «Ριρίκα». Το γράψιμο δεν το άφησε ποτέ και συνολικά υπέγραψε 200 περίπου σκετς για επιθεωρήσεις και πέντε ολοκληρωμένα θεατρικά, ενώ παράλληλα έπαιζε. Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1958 στην ταινία «Ο Μιμίκος και η Μαίρη». Ο ηθοποιός ήταν ήδη τότε 46 ετών. Από το 1960 και μετά πήρε μέρος σε πάρα πολλές ταινίες. Γι’ αυτό στο κοινό έχει αποτυπωθεί περισσότερο η «μεσήλικη» εικόνα του.
Πήρε μέρος σε πολλές κλασσικές ελληνικές ταινίες του προβάλλονται μέχρι σήμερα όπως «Η κυρά μας η μαμή», « Η χαρτοπαίχτρα», «Φωνάζει ο κλέφτης», «Μοντέρνα Σταχτοπούτα», «Υπάρχει και φιλότιμο» και πολλές ακόμα με πιο χαρακτηριστική την ταινία «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», όπου υποδύθηκε καταπληκτικά τον τρόφιμο μιας ψυχιατρικής κλινικής που παίρνει την θέση του γιατρού και υπόσχεται θεραπεία στον Ντίνο Ηλιόπουλο με μια εγχείρηση πάνω από τα ρούχα!
Οι σκηνές που γύρισε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο θεωρούνται πλέον κλασικές , όπως αυτή στην ταινία «Φωνάζει Ο Κλέφτης«. Εκεί υποδύεται τον διοικητή Αστυνομικού Τμήματος που ανακρίνει και ξεδιψάει τον κρατούμενο λογιστή Τιμολέοντα που έχει λυσσάξει με τις λακέρδες που του έχουν «προσφέρει» στο κρατητήριο.
Όλοι τον συμπαθούσαν και χαίρονταν να δουλεύουν μαζί του. Στον ίδιο άρεσε να βοηθάει τα νεότερα παιδιά. Η πιο γνωστή ιστορία είναι αυτή με τον γιο του Στελλάκη Περπινιάδη τον Βαγγέλη, τον οποίο «έβγαλε» στο θέατρο για να τραγουδάει.
Ο γυναικοκατακτητής
Ο Νικήτας Πλατής παρόλο που δεν διέθετε «κλασσική ομορφιά» είχε τη φήμη του γυναικοκατακτητή. Παντρεύτηκε δύο φορές στη ζωή του. Την πρώτη με την Αγγελική Πλατή και τη δεύτερη με την ηθοποιό Γκόλφω Μπίνη. Από τον δεύτερο του γάμο απέκτησε έναν γιο. Κάποια στιγμή διατέλεσε πρόεδρος του σωματείου των ηθοποιών, ενώ από τη δεκαετία του ’70 έπαιζε στην τηλεόραση. Έφυγε από τη ζωή στις 14 Νοεμβρίου του 1982 την ώρα που έβλεπε τηλεόραση στο σπίτι του.
Πηγή: mixanitouxronou.gr
Η κωμική ατάκα που προέρχεται από την λέξη “sure” (σίγουρος) γρήγορα έγινε μόδα και έτσι όλοι οι τηλεθεατές τον αποκαλούσαν ο κύριος σούρ. Η διακοπή της σειράς μετά από χρόνια κυριαρχίας στην τηλεόραση έριξε σε μελαγχολία τον ηθοποιό που απομονώθηκε και στράφηκε στην ποίηση. Αργότερα εξέδωσε ποιητική συλλογή με τίτλο τα «Παραπονεμένα».
Ο Πλατής γεννήθηκε το 1912 στην Αμοργό, όπου και μεγάλωσε. Στο νησί του τον γνώριζαν όλοι, καθώς ο πατέρας του Μάρκος, ήταν δάσκαλος, δηλαδή «εξέχον» πρόσωπο για την τοπική κοινωνία εκείνης της εποχής. Το 1928 σε ηλικία μόλις 16 ετών, πήγε στην Αθήνα και ξεκίνησε να εργάζεται σε περιπλανόμενα θέατρα ως επιθεωρησιογράφος. Το ταλέντο του στη γραφή του έδωσε την ευκαιρία να εμφανιστεί κάποια στιγμή πάνω στο σανίδι και ως ηθοποιός και έτσι αποκαλύφθηκε πως τα πήγαινε εξίσου καλά και στην υποκριτική.
Έτσι ξεκίνησε τη θεατρική του καριέρα στη μουσική παράσταση «Ριρίκα». Το γράψιμο δεν το άφησε ποτέ και συνολικά υπέγραψε 200 περίπου σκετς για επιθεωρήσεις και πέντε ολοκληρωμένα θεατρικά, ενώ παράλληλα έπαιζε. Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1958 στην ταινία «Ο Μιμίκος και η Μαίρη». Ο ηθοποιός ήταν ήδη τότε 46 ετών. Από το 1960 και μετά πήρε μέρος σε πάρα πολλές ταινίες. Γι’ αυτό στο κοινό έχει αποτυπωθεί περισσότερο η «μεσήλικη» εικόνα του.
Πήρε μέρος σε πολλές κλασσικές ελληνικές ταινίες του προβάλλονται μέχρι σήμερα όπως «Η κυρά μας η μαμή», « Η χαρτοπαίχτρα», «Φωνάζει ο κλέφτης», «Μοντέρνα Σταχτοπούτα», «Υπάρχει και φιλότιμο» και πολλές ακόμα με πιο χαρακτηριστική την ταινία «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», όπου υποδύθηκε καταπληκτικά τον τρόφιμο μιας ψυχιατρικής κλινικής που παίρνει την θέση του γιατρού και υπόσχεται θεραπεία στον Ντίνο Ηλιόπουλο με μια εγχείρηση πάνω από τα ρούχα!
Οι σκηνές που γύρισε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο θεωρούνται πλέον κλασικές , όπως αυτή στην ταινία «Φωνάζει Ο Κλέφτης«. Εκεί υποδύεται τον διοικητή Αστυνομικού Τμήματος που ανακρίνει και ξεδιψάει τον κρατούμενο λογιστή Τιμολέοντα που έχει λυσσάξει με τις λακέρδες που του έχουν «προσφέρει» στο κρατητήριο.
Όλοι τον συμπαθούσαν και χαίρονταν να δουλεύουν μαζί του. Στον ίδιο άρεσε να βοηθάει τα νεότερα παιδιά. Η πιο γνωστή ιστορία είναι αυτή με τον γιο του Στελλάκη Περπινιάδη τον Βαγγέλη, τον οποίο «έβγαλε» στο θέατρο για να τραγουδάει.
Ο γυναικοκατακτητής
Ο Νικήτας Πλατής παρόλο που δεν διέθετε «κλασσική ομορφιά» είχε τη φήμη του γυναικοκατακτητή. Παντρεύτηκε δύο φορές στη ζωή του. Την πρώτη με την Αγγελική Πλατή και τη δεύτερη με την ηθοποιό Γκόλφω Μπίνη. Από τον δεύτερο του γάμο απέκτησε έναν γιο. Κάποια στιγμή διατέλεσε πρόεδρος του σωματείου των ηθοποιών, ενώ από τη δεκαετία του ’70 έπαιζε στην τηλεόραση. Έφυγε από τη ζωή στις 14 Νοεμβρίου του 1982 την ώρα που έβλεπε τηλεόραση στο σπίτι του.
Πηγή: mixanitouxronou.gr
