Μάλιστα. Ακραίος και ο Κωσταντίνος Κατσίφας. Θερμοκέφαλος. Τιμούσε και τη σημαία ο αθεόφοβος. Προκάλεσε. Οπως έναν Αύγουστο πριν από οκτώ χρόνια ο Αριστοτέλης Γκούμας. Τριάντα επτά χρόνων εκείνος. Το παράπτωμά του; Μιλούσε ελληνικά σε καφενείο της Χειμάρρας. Και όταν του ζήτησαν τον λόγο, υπερασπίστηκε τη γλώσσα των προγόνων του. Λίγα μέτρα από το σπίτι του...
εμβόλισαν τη μοτοσικλέτα του Αλβανοί παρακρατικοί και για να τον αποτελειώσουν πέρασαν με το αυτοκίνητο δύο φορές πάνω από το σώμα του.
Ουδέποτε αρνήθηκαν ότι τον δολοφόνησαν. Σήμερα βεβαίως κυκλοφορούν ελεύθεροι, μπορεί να κάνουν μεροκάματα και στην Ελλάδα, αφού κανένας δεν τους ζήτησε τον λόγο. Και η ελληνική κυβέρνηση εκείνης της περιόδου, του Γιωργάκη δηλαδή, έκανε τη δολοφονία γαργάρα. Οπως και την εκτέλεση του Κατσίφα η σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη. Κατευνασμός, λοιπόν, και στους Αλβανούς. Να μη μας θυμώσουν. Για να μακελεύουν κάθε λίγα χρόνια έναν δικό μας «προς παραδειγματισμόν», ώσπου να αδειάσει και το τελευταίο χωριό και να μη μείνει ρουθούνι Ελληνα στην Αλβανία. Αλλά την ίδια ώρα οι Αλβανοί να καλοπερνάνε στην Ελλάδα κι άμα λάχει να φωτογραφίζονται με τον δικέφαλο αετό σε ελληνικά στρατόπεδα για να δείχνουν σε ποιον θεό πιστεύουν.
Κατευνασμός λέγεται στη γλώσσα της διπλωματίας. Δουλοπρέπεια, ραγιαδισμός και ξεβράκωμα λέγεται στα απλά ελληνικά.
Και είναι, κακά τα ψέματα, το επίσημο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής μας. Απ' όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, και σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. Κάνουμε ότι δεν βλέπουμε, ρίχνουμε και έναν κουβά λάσπη στον μακαρίτη ώσπου να θεμελιωθεί η θεωρία «τα ήθελε και τα 'παθε», και στέλνουμε το μήνυμα στους Βορειοηπειρώτες: «Καθίστε στ' αβγά σας για να μη σας μακελεύουν οι Αλβανοί».
Ή, καλύτερα, παρατήστε βωμούς και εστίες και μετακομίστε στην Ψωροκώσταινα να διεκδικήσετε μισό ξεροκόμματο, από κοινού με τους Τουρκαλβανούς». Να ξεμπλέξουμε κι εμείς από μπελάδες με μειονότητες σε ξένες χώρες. Εκανε, λέει, διπλωματική παράσταση η ελληνική πλευρά. Κομψή. Στο γνωστό πνεύμα: «Εντάξει, ρε παιδιά, αλλά γιατί το παρατραβήξατε; Ηταν ανάγκη να τον φάτε;» Και έφαγε τρία διαβήματα στο κεφάλι. Για το δικαίωμα να διαδηλώνουμε έξω από την αλβανική πρεσβεία. Με τον ψυχάκια πρωθυπουργό της γείτονος να τουιτάρει «Ευτυχώς που τον φάγαμε τον Ελληνα εξτρεμιστή προτού βάλει σε κίνδυνο αλβανικές ζωές».
Πόνεσε ο Ράμα, βέβαια. Γιατί τον κάλεσε ο Κωστής Χατζηδάκης της Ν.Δ. να ζητήσει «έστω μια συγγνώμη». Δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια ο Αλβανός μαφιόζος έπειτα από αυτό το σκληρό ράπισμα και έβαλε τον αδερφό του να «επανορθώσει» στο γήπεδο σηκώνοντας το πανό για τους «Ελληνες μπάσταρδους». Οπως πριν από λίγα χρόνια είχε σηκώσει το drone με τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας», μετατρέποντας την αναμέτρηση με την Εθνική Σερβίας σε αγώνα κατς.
Η λέξη «μπέσα» είναι αλβανική και μάλλον εφευρέθηκε για να περιγράψει είδος εν ανεπαρκεία στη γειτονική χώρα. Εκεί περισσεύουν το θράσος, ο κουτσαβακισμός και η αχαριστία, ιδίως στις τάξεις των πολιτικών της. Γιατί υπάρχουν και εντάξει Αλβανοί. Θα έλεγα ότι στους πολιτικούς και τους διπλωμάτες της περισσεύει διαχρονικά και το μίσος κατά των Ελλήνων, ιστορικά ανεξήγητο και μάλλον οφειλόμενο σε βαρύ σύμπλεγμα κατωτερότητας που εκφράζεται από το γνωστό ποδοσφαιρικό σύνθημα...
Στους δικούς μας πολιτικούς, από την άλλη, περισσεύουν η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, ο ενδοτισμός. Και βέβαια ο απέραντος… ωχαδερφισμός για την τύχη της μειονότητας στη Βόρειο Ηπειρο. Σήμερα ο Τσίπρας κλαίγεται για τον Ζακ Κωστόπουλο και ο Μητσοτάκης για τις άδειες του Κουφοντίνα. Ο εκτελεσμένος στους Βουλιαράτες γι' αυτούς δεν υπάρχει. Οπως δεν υπήρξε και ο Αριστοτέλης. Πιθανότατα και όλοι οι εθνομάρτυρες που έδωσαν το αίμα τους για να ομιλείται σήμερα η ελληνική στα χωριά της μειονότητας.
Ομως εδώ ο ενδοτισμός αγγίζει το όριο της συνειδητής μειοδοσίας. Γιατί οι Αλβανοί δεν είναι Τούρκοι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πιεστούν, με πρώτο και καλύτερο να ξαποστείλουμε κάμποσους από δαύτους που σιτίζονται στον τόπο μας και να δυσκολέψουμε τη ζωή στους υπολοίπους. Να πιάσουμε από το αυτί τα αλητάκια που σχηματίζουν τον δικέφαλο αετό στις μονάδες προπαίδευσης και να τα απελάσουμε ισοβίως από την Ελλάδα όπου ζουν ανέμελα με τις οικογένειές τους.
Να εξηγήσουμε εμπράκτως ότι, αν απειλείται η ζωή Ελλήνων στην Αλβανία, επειδή μιλούν τη γλώσσα τους και τιμούν τα εθνικά σύμβολα, χιλιάδες αλβανικά στόματα θα μείνουν νηστικά. Τόσο απλά...
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Ουδέποτε αρνήθηκαν ότι τον δολοφόνησαν. Σήμερα βεβαίως κυκλοφορούν ελεύθεροι, μπορεί να κάνουν μεροκάματα και στην Ελλάδα, αφού κανένας δεν τους ζήτησε τον λόγο. Και η ελληνική κυβέρνηση εκείνης της περιόδου, του Γιωργάκη δηλαδή, έκανε τη δολοφονία γαργάρα. Οπως και την εκτέλεση του Κατσίφα η σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη. Κατευνασμός, λοιπόν, και στους Αλβανούς. Να μη μας θυμώσουν. Για να μακελεύουν κάθε λίγα χρόνια έναν δικό μας «προς παραδειγματισμόν», ώσπου να αδειάσει και το τελευταίο χωριό και να μη μείνει ρουθούνι Ελληνα στην Αλβανία. Αλλά την ίδια ώρα οι Αλβανοί να καλοπερνάνε στην Ελλάδα κι άμα λάχει να φωτογραφίζονται με τον δικέφαλο αετό σε ελληνικά στρατόπεδα για να δείχνουν σε ποιον θεό πιστεύουν.
Κατευνασμός λέγεται στη γλώσσα της διπλωματίας. Δουλοπρέπεια, ραγιαδισμός και ξεβράκωμα λέγεται στα απλά ελληνικά.
Και είναι, κακά τα ψέματα, το επίσημο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής μας. Απ' όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, και σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. Κάνουμε ότι δεν βλέπουμε, ρίχνουμε και έναν κουβά λάσπη στον μακαρίτη ώσπου να θεμελιωθεί η θεωρία «τα ήθελε και τα 'παθε», και στέλνουμε το μήνυμα στους Βορειοηπειρώτες: «Καθίστε στ' αβγά σας για να μη σας μακελεύουν οι Αλβανοί».
Ή, καλύτερα, παρατήστε βωμούς και εστίες και μετακομίστε στην Ψωροκώσταινα να διεκδικήσετε μισό ξεροκόμματο, από κοινού με τους Τουρκαλβανούς». Να ξεμπλέξουμε κι εμείς από μπελάδες με μειονότητες σε ξένες χώρες. Εκανε, λέει, διπλωματική παράσταση η ελληνική πλευρά. Κομψή. Στο γνωστό πνεύμα: «Εντάξει, ρε παιδιά, αλλά γιατί το παρατραβήξατε; Ηταν ανάγκη να τον φάτε;» Και έφαγε τρία διαβήματα στο κεφάλι. Για το δικαίωμα να διαδηλώνουμε έξω από την αλβανική πρεσβεία. Με τον ψυχάκια πρωθυπουργό της γείτονος να τουιτάρει «Ευτυχώς που τον φάγαμε τον Ελληνα εξτρεμιστή προτού βάλει σε κίνδυνο αλβανικές ζωές».
Πόνεσε ο Ράμα, βέβαια. Γιατί τον κάλεσε ο Κωστής Χατζηδάκης της Ν.Δ. να ζητήσει «έστω μια συγγνώμη». Δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια ο Αλβανός μαφιόζος έπειτα από αυτό το σκληρό ράπισμα και έβαλε τον αδερφό του να «επανορθώσει» στο γήπεδο σηκώνοντας το πανό για τους «Ελληνες μπάσταρδους». Οπως πριν από λίγα χρόνια είχε σηκώσει το drone με τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας», μετατρέποντας την αναμέτρηση με την Εθνική Σερβίας σε αγώνα κατς.
Η λέξη «μπέσα» είναι αλβανική και μάλλον εφευρέθηκε για να περιγράψει είδος εν ανεπαρκεία στη γειτονική χώρα. Εκεί περισσεύουν το θράσος, ο κουτσαβακισμός και η αχαριστία, ιδίως στις τάξεις των πολιτικών της. Γιατί υπάρχουν και εντάξει Αλβανοί. Θα έλεγα ότι στους πολιτικούς και τους διπλωμάτες της περισσεύει διαχρονικά και το μίσος κατά των Ελλήνων, ιστορικά ανεξήγητο και μάλλον οφειλόμενο σε βαρύ σύμπλεγμα κατωτερότητας που εκφράζεται από το γνωστό ποδοσφαιρικό σύνθημα...
Στους δικούς μας πολιτικούς, από την άλλη, περισσεύουν η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, ο ενδοτισμός. Και βέβαια ο απέραντος… ωχαδερφισμός για την τύχη της μειονότητας στη Βόρειο Ηπειρο. Σήμερα ο Τσίπρας κλαίγεται για τον Ζακ Κωστόπουλο και ο Μητσοτάκης για τις άδειες του Κουφοντίνα. Ο εκτελεσμένος στους Βουλιαράτες γι' αυτούς δεν υπάρχει. Οπως δεν υπήρξε και ο Αριστοτέλης. Πιθανότατα και όλοι οι εθνομάρτυρες που έδωσαν το αίμα τους για να ομιλείται σήμερα η ελληνική στα χωριά της μειονότητας.
Ομως εδώ ο ενδοτισμός αγγίζει το όριο της συνειδητής μειοδοσίας. Γιατί οι Αλβανοί δεν είναι Τούρκοι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πιεστούν, με πρώτο και καλύτερο να ξαποστείλουμε κάμποσους από δαύτους που σιτίζονται στον τόπο μας και να δυσκολέψουμε τη ζωή στους υπολοίπους. Να πιάσουμε από το αυτί τα αλητάκια που σχηματίζουν τον δικέφαλο αετό στις μονάδες προπαίδευσης και να τα απελάσουμε ισοβίως από την Ελλάδα όπου ζουν ανέμελα με τις οικογένειές τους.
Να εξηγήσουμε εμπράκτως ότι, αν απειλείται η ζωή Ελλήνων στην Αλβανία, επειδή μιλούν τη γλώσσα τους και τιμούν τα εθνικά σύμβολα, χιλιάδες αλβανικά στόματα θα μείνουν νηστικά. Τόσο απλά...
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
