του Στέργιου Καστόρη
βουλευτή Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ
«Τον Τσίπρα δεν τον ενδιαφέρει η χώρα, αλλά μόνο η πολιτική του επιβίωση», λέει ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κάνει τα πάντα για να κρατηθεί στην καρέκλα: είναι λαϊκιστής , διακατέχεται από ελαττωματικές ιδέες και εμμονικές ιδεοληψίες, γενικώς είναι επικίνδυνος για τη χώρα, το έθνος, την επιχειρηματικότητα και τους νοικοκυραίους.
Για ...
να επιβιώσει (ο αθεόφοβος, που λένε και κάποιοι μητροπολίτες) ψηφίζει αβέρτα-κουβέρτα νόμους, για να δωροδοκήσει αυτούς που, τάχα μου, αδικήθηκαν τα χρόνια των μνημονίων κι έμειναν, λέει, επί ξύλου κρεμάμενοι, χωρίς δουλειά και εισόδημα.
Με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας φρόντισε να νομοθετήσει τη δωρεάν πρόσβαση 2,5 εκ. ανασφάλιστων στα νοσοκομεία, με μοναδικό, πονηρό, στόχο να τους κρατήσει υγιείς για να τον ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.
Με τον ίδιο στόχο και για τον ίδιο, πονηρό, λόγο, έδωσε το ΚΕΑ, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, σε κάτι εκατοντάδες χιλιάδες φτωχοδιάβολους κι ανέβασε τον προϋπολογισμό της Πρόνοιας από τα 789 εκ. που ήταν το 2015 στα 2 δισεκατομμύρια.
Κι όλα αυτά την ώρα που η χώρα ήταν χρεοκοπημένη (δεν εξετάζουμε τώρα το γιατί και από ποιους, αυτά είναι παρελθοντολογίες ) και οι καημένοι οι δανειστές μας ζορίζονταν να μας βάλουν σε μια τάξη, να μη σπαταλάμε χρήματα σε φτωχούς, ανήμπορους και αναξιοπαθούντες, που στο κάτω-κάτω είναι φυσικό φαινόμενο και δεν έχει νόημα να τα βάζεις με τη φύση και τις (φυσικές της) ανισότητες.
Κι αφού έκανε ό,τι έκανε για να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, κρατώντας την κοινωνία όρθια, έρχεται τώρα να λαϊκίσει ακόμα περισσότερο: αρνείται να εφαρμόσει τις περικοπές στις συντάξεις, επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, προαναγγέλλει νέες προσλήψεις (στη δημόσια υγεία και παιδεία, κυρίως), μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ, επιδότηση στις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης των νέων εργαζομένων και καλοπιάνει και τη μεσαία τάξη (κατέθεσε ήδη νομοσχέδιο) με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ελεύθερων επαγγελματιών και αγροτών, με τη μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και τη μείωση του φορολογικού συντελεστή των μερισμάτων.
Και δε φτάνουν αυτά, θέλει να αλλάξει και το Σύνταγμα. Να αλλάξει το νόμο περί ευθύνης υπουργών, να καταργήσει την ασυλία των βουλευτών και να περιορίσει τις θητείες τους σε δυο, να κάνει διακριτούς τους ρόλους κράτους-εκκλησίας, να κατοχυρώσει ως δημόσια αγαθά το νερό και την ενέργεια και να κατοχυρώσει συνταγματικά και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Τα πάντα όλα για την πολιτική του επιβίωση και μόνο. Και για να μη δώσει τη χαρά στους προηγούμενους να ξανάρθουν στην εξουσία, που τη θεωρούν φυσική τους θέση, αφού στη φύση επιβιώνει ο ισχυρότερος και ισχυρότερος είναι αυτός που κατέχει το χρήμα.
Καμιά φορά βέβαια, σπάει ο διάολος το ποδάρι του, οι ισχυροί πιάνονται με τη γίδα (με τα κλεμμένα των δημόσιων ταμείων) στην πλάτη και βλέπουν τον κόσμο πίσω απ’ τα σίδερα, αλλά αυτό συμβαίνει όταν έρχονται λαϊκιστές στην εξουσία και γαντζώνονται απ’ την καρέκλα.
