Του Θανάση Νάστα, συνταξιούχου εκπαιδευτικού
Τρία δεκαπεντάχρονα παιδιά, μαθητές, έκαναν σκαστό και στη συνέχεια σκοτώθηκαν. Και ο κοινός νους διερωτάται: Μα είναι δυνατό να φεύγουν κρυφά οι μαθητές από το σχολείο τους και κανένας να μην ενδιαφέρεται για την ασφάλειά τους;
Δυστυχώς είναι, διότι η διεύθυνση ενός σχολείου και ο σύλλογος διδασκόντων κάνουν ή αδίστακτα δεν πράττουν τα αυτονόητα για την ασφάλεια των μαθητών, για την οποία είναι υπεύθυνοι σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Αν...
Τρία δεκαπεντάχρονα παιδιά, μαθητές, έκαναν σκαστό και στη συνέχεια σκοτώθηκαν. Και ο κοινός νους διερωτάται: Μα είναι δυνατό να φεύγουν κρυφά οι μαθητές από το σχολείο τους και κανένας να μην ενδιαφέρεται για την ασφάλειά τους;
Δυστυχώς είναι, διότι η διεύθυνση ενός σχολείου και ο σύλλογος διδασκόντων κάνουν ή αδίστακτα δεν πράττουν τα αυτονόητα για την ασφάλεια των μαθητών, για την οποία είναι υπεύθυνοι σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Αν...
ο διευθυντής και ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου των τριών μαθητών διέθεταν ίχνος υπευθυνότητας τα παιδάκια θα ζούσαν και θα τα χαίρονταν οι γονείς τους.
Βέβαια οι μαθητοπατέρες και οι αρμπολογούντες παιδαγωγικά ισχυρίζονται ότι οι μαθητές είναι ώριμοι και έχουν δικαίωμα στην κοπάνα από το σχολείο! Όμως αυτή η άποψη είναι θεοπάλαβη, διότι ο μαθητής είναι ανήλικος και το σχολείο κατά τις ώρες της λειτουργίας του είναι υπεύθυνο κατά νόμο για τη σωματική του ακεραιότητα.
Πολύ απλά λοιπόν το κάθε σχολείο θα έπρεπε να έχει έναν τρόπο να ελέγχει τη διαρκή παρουσία των μαθητών στο σχολείο. Από την εμπειρία μου σας διαβεβαιώνω ότι αυτό είναι πολύ εύκολο.
Οι διδάσκοντες, όταν μπαίνουν σε αίθουσα διδασκαλίας ελέγχουν αν απουσιάζει μαθητής, που δεν απουσίαζε την προηγούμενη διδακτική ώρα. Αν απουσιάζει, ενημερώνουν αμέσως το διευθυντή τους και εκείνος εντός λίγων λεπτών ενημερώνει τους γονείς των σκασιαρχών. Αυτό επιβάλλεται να κάνει το σχολείο και κυρίως ο διευθυντής αδιαφορώντας για τα φληναφήματα που εκπορεύονται από εκπαιδευτικούς και γονείς περί δικαιώματος των μαθητών στο σκαστό.
Για όσους χλευαστικά πουν «εσύ τα εφάρμοσες αυτά;» τους διαβεβαιώνω ότι δεν ενεργώ ως Επιμηθέας αλλά ότι έχω ενεργήσει ως Προμηθέας.
Για του λόγου το αληθές παραθέτω απόσπασμα από τον Κανονισμό Εσωτερικής Λειτουργίας του 4ου Λυκείου Τρικάλων «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ» που διανεμήθηκε στους μαθητές το 2004:
- «Αν μαθητής δεν προσέρχεται έγκαιρα στο σχολείο (08 π.μ.) ή αποχωρεί αυθαίρετα (Σ.Σ. Σκαστό ή Κοπάνα) ενημερώνεται ο κηδεμόνας εντός 15΄ από τη στιγμή που αρχίζει η διδακτική ώρα. Αλλά και αντίστροφα, για διευκόλυνση της λειτουργίας του σχολείου, σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο ο μαθητής δεν προσέρχεται στο σχολείο ο κηδεμόνας οφείλει να ενημερώνει τη γραμματεία του σχολείου από 745 π.μ. μέχρι 815 π.μ. (τηλέφωνο 24310-22403).
- Σε περίπτωση που μαθητής επιθυμεί να αποχωρήσει από το σχολείο για οποιονδήποτε λόγο πρέπει να απευθύνεται στη Δ/νση του σχολείου. Η Δ/νση θα επικοινωνεί με τον κηδεμόνα και στη συνέχεια θα δίνεται ή όχι η δυνατότητα αποχώρησης».
Για την ιστορία αυτός ο Κανονισμός ξεσήκωσε θύελλα συνδικαλιστική,
κομματική, υπηρεσιακή και ενδοσχολική, η δε χάρη του έφθασε μέχρι τη
Βουλή των Ελλήνων από τη «δημοκράτισσα» βουλευτίνα Λιάνα Κανέλη! Τελικά ο
Κανονισμός με άνωθεν εντολές «αποσύρθηκε» χωρίς να αποσυρθεί και
εφαρμόστηκε κατά γράμμα!
Κάνω έκκληση στους υπηρετούντες Συναδέλφους μου να εφαρμόσουν την
παραπάνω απλή διαδικασία, για να μη θρηνήσουμε και στην περιοχή μας
σκοτωμούς από ανευθυνότητα. Να αγαπάμε την ευθύνη έναντι των μαθητών
μας, όπως ακριβώς μίλησε γι’ αυτή ο Νίκος Καζαντζάκης: «Ν’ αγαπάς την
ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα
φταίω».