Ο άνθρωπος δραστηριοποιείται και δημιουργεί μέσα σε μικρότερα ή μεγαλύτερα κοινωνικά σύνολα. Αγωνίζεται αδιάλειπτα για να βελτιώσει τους όρους της ατομικής και κοινωνικής ζωής, δίνοντας προτεραιότητα στη συμμετοχή του στα κοινά, συμμετοχή που δε συνιστά μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση προκειμένου να οδηγηθεί στην αυτοπραγμάτωση και τη συλλογική πρόοδο.
Δυστυχώς όμως στις μέρες μας...
οι νέοι αδιαφορούν για την πολιτική κατάσταση της χώρας μας και είναι απρόθυμοι να αφιερώσουν χρόνο, προκειμένου να πληροφορηθούν και να μάθουν. Αγνοούν τους όρους με τους οποίους διεξάγεται η πολιτική και έτσι απέχουν από τις εκλογικές διαδικασίες πιστεύοντας ότι εκεί επικρατεί ασυδοσία. Επιπλέον οι νέοι άνθρωποι είναι πλήρως απογοητευμένοι από όλες τις κυβερνήσεις. Έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη μεγάλη μάστιγα των ημερών μας την ανεργία. Αξιόλογοι και άπταιστοι επιστήμονες, παιδιά με εξαιρετική μόρφωση αναγκάζονται είτε να μεταναστεύσουν, είτε να ασχοληθούν με οτιδήποτε άλλο πέραν του επαγγέλματος τους. Δεν παρέχονται δυνατότητες και κίνητρα τα οποία να προσελκύουν και να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των νέων δίνοντας τους την ευκαιρία να κάνουν ένα βήμα παρακάτω.
Η κρίση του πολιτικού συστήματος μπορεί να ξεπεραστεί αν, τόσο η κοινωνία των πολιτών όσο και η πολιτική τάξη, συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του προβλήματος. Όλοι οφείλουν να παραδεχτούν και να δραστηριοποιηθούν εκτελώντας ενεργά και δυναμικά τα πολιτικά τους καθήκοντα. Ωστόσο η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη και χρήζει να γίνει ακόμη στενότερη.
Οικονομολόγος
Πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Δήμου Δίου Ολύμπου
