Την Πέμπτη 29.11.2018, ήμουν στο πλευρό των μαθητών, που διαδήλωσαν υπέρ
της Ελληνικότητας της Μακεδονίας, κυρίως ως γονέας που αφουγκράσθηκε
την αυθόρμητη επιθυμία των παιδιών του, να συμμετέχουν στην συγκεκριμένη
πρωτοβουλία της μαθητικής κοινότητας της πόλης μας και δευτερευόντως ως
μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Σ.Ε.Δ.ΑΠ. ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ.
Θα πρέπει να ομολογήσω πως ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα, μιας και
μου δόθηκε η δυνατότητα να δω και να παρατηρήσω από κοντά, μια
διαφορετική όψη της νέας γενιάς.
Είδα λοιπόν...
τους νέους μας, να συγκεντρώνονται αυθορμήτως, να λειτουργούν ομαδικά
και να διαδηλώνουν υποδειγματικά, όχι για την αγαπημένη τους ομάδα, ή
κάποιο καλλιτεχνικό πρόσωπο, ή μια ξεπερασμένη ιδεολογία, αλλά για την
Πατρίδα τους.
Είδα τους νέους μας να αψηφούν το προσωπικό αντίκτυπο και στιγματισμό,
που κάποιοι θεωρούσαν ότι θα τους προσδώσει, η συμμετοχή τους στη
συγκεκριμένη ενέργεια.
Είδα τη δικαιολογημένη αγανάκτηση τους, απέναντι σ' όλους εκείνους, που
εντελώς αναιτιολόγητα, προέτρεξαν να χαρακτηρίσουν την ενέργεια τους
αυτή, ως υποκινούμενη και υποδαυλιζόμενη από κάποιους άλλους, δείχνοντας
έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού στα πρόσωπα τους και στη μαθητική τους
ιδιότητα.
Είδα ηλικιωμένους, να παρατηρούν με περηφάνια τα "εγγόνια" τους, να
ακολουθούν την πορεία τους με το μπαστουνάκι τους και τα λιγοστά ψώνια
στα χέρια τουςκαι να φωνάζουν τα πηγαία συνθήματα τους.
Είδα όμως και συνομήλικους, συμμαθητές μου, νέους γονείς, της γενιάς των
σαραντάρηδων, να στέκουν διακριτικά δίπλα στα παιδιά τους, σ' αυτή την
πορεία.
Ως γονείς, όσο ζούμε, είμαστε στο πλευρό των παιδιών μας και
ενδιαφερόμαστεγια κάθε τι που έχει σχέση μ'αυτά. Ανησυχούμεγια τον κόσμο
και τις συνθήκες που θα ζήσουν όταν μεγαλώσουν, για την υγιή
διαπαιδαγώγηση και ανατροφή τους. Προσπαθούμε, αυτούς τους δύσκολους
καιρούς, να τους εξασφαλίσουμεότι καλύτερο καιποιοτικότερο μπορούμε.
Είμαι σίγουρος ότι τα παιδιά μας, τα παιδιά της νέας γενιάς, που στη
συγκεκριμένη περίπτωση, επέλεξαν να βγουν στους δρόμους, για να
εξωτερικεύσουν ευθέως και χωρίς περιστροφές το Εθνικό τους Πιστεύω, μας
το αναγνωρίζουν. Κι αν κάποια στιγμή, εμείς οι ενήλικες, φαινόμαστε
ελλιπείς ως άνθρωποι, ως γονείς ή ως κατέχοντες καίριες διοικητικές και
διευθυντικές θέσεις, το διακρίνουν και δε μας το καταλογίζουν. Αρκεί, να
προστρέξουμε στο πλευρό τους με τον ίδιο αυθορμητισμό που
χαρακτηρίζουμε τις ενέργειες τους, να παραδεχτούμε τις ατυχείς και
βιαστικές μας τοποθετήσεις, γιατί διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος, να
χάσουν την εμπιστοσύνη τους προς τα πρόσωπα μας και τους θεσμούς!
Αυτά τα παιδιά, μόλις κατάφεραν να κερδίσουν τη συμμετοχή τους σ' έναν
διάλογο, για θέματα που τους αφορούν, πριν καν ενηλικιωθούν! Ας τους
σεβαστούμε ως συνομιλητές, κάτι έχουν να μας πουν! Ας μην τους
απαξιώσουμε και τους κλείσουμε την πόρτα του διαλόγου, γιατί θα 'ναι η
ίδια πόρτα, που θα φροντίσουν νατηνκρατήσουνγια χάρη μας
κλειστή,ότανεμείςπλέον θα είμαστε η τρίτη γενιά!
Με σεβασμό στα μέλη της Μαθητικής Κοινότητας και των νόμιμα εκλεγμένων φορέων τους
Στουγιαννίδης Ευστάθιος
