Αποκλειστική συνέντευξη στο δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Η Ιουλία Καλογρίδη δίνει απλόχερα «Δεύτερη Ευκαιρία», σε όλες και όλους, στο El Convento del Arte, αφήνει, όμως, την...
πρώτη και την καλύτερη (αποκλειστική συνέντευξη), για το Newslink.gr και το δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση, σε μια βραδινή έξοδο με live jazz μουσική και συνοδευτικό ποτό, τη Νέα Υόρκη, τη ροκ μουσική, την ανικανοποίητη φύση του ανθρώπου, την πρόζα, την ωριμότητα της παράστασης, την Εύα, τη φιλοσοφία και τον Robert Frost, γιατί «η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις, διλήμματα και δρόμους...»
Είστε η συγγραφέας του έργου «Η Δεύτερη Ευκαιρία», στο οποίο πρωταγωνιστείτε (μαζί με τον Περικλή Αλμπάνη), αλλά και σκηνοθετείτε. Συνειδητή επιλογή ο συνδυασμός, λύση ανάγκης, αδυναμία ή έλλειψη εμπιστοσύνης σε άλλους ή κάτι άλλο;
Παράλληλα με τη συγγραφή του κειμένου το σκηνοθέτησα όλο στο μυαλό μου. Ήταν μια διαδικασία που έγινε αβίαστα και με φυσικότητα.
Αν φεύγατε για το εξωτερικό, ποια πόλη και ποια χώρα θα διαλέγατε και γιατί; Μήπως τη Νέα Υόρκη;
Δεν έχω τάσεις φυγής... Δε θα έφευγα στο εξωτερικό. Έχω ζήσει παλαιότερα και στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Τα ταξίδια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Ταξιδεύω πολύ, αλλά μου αρέσει να γυρνάω στη βάση μου. Τη Νέα Υόρκη την αγαπώ πολύ, απολαμβάνω τα θέατρα, την MOMA, τα εστιατόρια, τις διάφορες κουλτούρες, τα τζαζ μπαρ εκεί, τους ανθρώπους, μια βόλτα στην Tribeca.
Στην παράσταση συμμετέχει ζωντανά η JK Band, με jazz μουσικές, ενώ μετά το τέλος της, ακολουθεί live jazz trio, με πρόγραμμα μιας ώρας, από την ίδια μπάντα στο El Convento del ‘Arte στο Μεταξουργείο. Συνιστά αυτή η επιλογή μία ολοκληρωμένη μουσικοθεατρική πρόταση εξόδου και πώς συνδέεται με τις δικές σας μουσικές προτιμήσεις, εντός και εκτός σπιτιού;
Είναι ένας συνδυασμός θεάτρου, μουσικής και ποτού. Είναι μια πολύ όμορφη έξοδος νομίζω, εγώ το απολαμβάνω πολύ και απ’ ότι βλέπω και ο κόσμος που έρχεται. Τα μουσικά μου ερεθίσματα από μικρή ήταν η ροκ και η τζαζ. Και ναι, στο κινητό μου θα βρεις, κυρίως, Coltrane, Miles Davis, Abbey Lincoln, Fitzgerald, Billie…
«Δεν υπάρχει δρόμος για την ευτυχία. Η ευτυχία είναι ο δρόμος». Πόσο απηχεί αυτό την πραγματικότητα της ζωής σας και πώς καθρεφτίζεται στο έργο και την πλοκή του;
Είμαστε οι επιλογές μας. Αλλά ακόμη κι αν μας δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, ακόμη κι αν παίρναμε έναν άλλο δρόμο πάλι, ίσως, κάτι θα μας έλειπε… Ανικανοποίητη η φύση του ανθρώπου…
Αν δεν είσαστε ηθοποιός αλλά τραγουδίστρια της jazz, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σας σήμερα; Τι άλλο θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει;
Στο live που θα έκανα θα έβαζα και πρόζα... Όλες οι τέχνες συγκλίνουν… χορός, θέατρο, μουσική… Είναι τόσο όμορφο να συναντώνται οι τέχνες…
Τι έχει μεσολαβήσει στη ζωή σας και τι έχει αλλάξει στην παράσταση, από την πρώτη φορά που ανέβηκε στη αθηναϊκή σκηνή, την καλλιτεχνική χρονιά 2014-15; Ποια ανάγκη υπαγόρευσε την επαναφορά της;
Νιώθω ότι η παράσταση δεν έχει αλλάξει, μου αρέσει το ίδιο ή και περισσότερο. Ίσως να έχει ωριμάσει. Ένα βράδυ που πίναμε τσάι με τον Περικλή, μου λέει: «Γιατί δεν ξανακάνουμε τη Δεύτερη Ευκαιρία;» και την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πρόβες.
«Ο χρόνος τ’ αλλάζει όλα, εκτός από κάτι μέσα μας που μένει έκπληκτο από την αλλαγή», σύμφωνα με τον Άγγλο συγγραφέα και ποιητή Τόμας Χάρντι. Η Εύα του έργου αλλά και η συγγραφέας του, Ιουλία Καλογρίδη, θ’ άλλαζαν πολλά στη ζωή τους, αν μπορούσαν ή θα εμπιστεύονταν το χρόνο και τις επιλογές τους;
Η Εύα, η ηρωίδα του έργου, θέλει να τ’ αλλάξει όλα! Θέλει να πάρει το δρόμο που άφησε τότε… Εγώ… θέλω να τα’ αφήσω όλα όπως είναι και να δω τη συνέχεια της ταινίας…
«Το ταξίδι, όπως και η αγάπη, εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα», σύμφωνα με τον Ελβετό συγγραφέα, Alain de Botton. Tι έχετε καταφέρει να ονειρευτείτε και να πετύχετε και τι έχετε αγαπήσει ταξιδεύοντας, με την καρδιά και το μυαλό;
Παίζω, τραγουδάω με την μπάντα μου, βλέπω ταινίες, ταξιδεύω, έχω οικογένεια δεμένη, έχω φίλους, αγαπώ, με αγαπούν, νιώθω τυχερή.
Ποιο είναι το φιλοσοφικό αποτύπωμα εκτός σκηνής πλέον, που σας έχει μείνει, από τις παρουσίες σας, επί σειρά ετών, στ’ αντίστοιχα έργα του πρώην Πρύτανη του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόση Πελεγρίνη;
Ήταν πολύ όμορφο το ταξίδι στον κόσμο της φιλοσοφίας με τον Θεοδόση Πελεγρίνη. Η δραματοποιημένη φιλοσοφία σου δίνει το ερέθισμα, σου ανοίγει την πόρτα για έναν κόσμο ιδεών, που σου γεμίζει την ψυχή.
Αξίζουν, τελικά, όλοι οι άνθρωποι μια «δεύτερη ευκαιρία» ή η ζωή δε δίνει ποτέ «δεύτερη ευκαιρία»;
Η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες. Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις, διλήμματα, δρόμους. Και όπως λέει και ο Robert Frost που ήταν και πηγή έμπνευσής μου:
Είστε η συγγραφέας του έργου «Η Δεύτερη Ευκαιρία», στο οποίο πρωταγωνιστείτε (μαζί με τον Περικλή Αλμπάνη), αλλά και σκηνοθετείτε. Συνειδητή επιλογή ο συνδυασμός, λύση ανάγκης, αδυναμία ή έλλειψη εμπιστοσύνης σε άλλους ή κάτι άλλο;
Παράλληλα με τη συγγραφή του κειμένου το σκηνοθέτησα όλο στο μυαλό μου. Ήταν μια διαδικασία που έγινε αβίαστα και με φυσικότητα.
Αν φεύγατε για το εξωτερικό, ποια πόλη και ποια χώρα θα διαλέγατε και γιατί; Μήπως τη Νέα Υόρκη;
Δεν έχω τάσεις φυγής... Δε θα έφευγα στο εξωτερικό. Έχω ζήσει παλαιότερα και στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Τα ταξίδια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Ταξιδεύω πολύ, αλλά μου αρέσει να γυρνάω στη βάση μου. Τη Νέα Υόρκη την αγαπώ πολύ, απολαμβάνω τα θέατρα, την MOMA, τα εστιατόρια, τις διάφορες κουλτούρες, τα τζαζ μπαρ εκεί, τους ανθρώπους, μια βόλτα στην Tribeca.
Στην παράσταση συμμετέχει ζωντανά η JK Band, με jazz μουσικές, ενώ μετά το τέλος της, ακολουθεί live jazz trio, με πρόγραμμα μιας ώρας, από την ίδια μπάντα στο El Convento del ‘Arte στο Μεταξουργείο. Συνιστά αυτή η επιλογή μία ολοκληρωμένη μουσικοθεατρική πρόταση εξόδου και πώς συνδέεται με τις δικές σας μουσικές προτιμήσεις, εντός και εκτός σπιτιού;
Είναι ένας συνδυασμός θεάτρου, μουσικής και ποτού. Είναι μια πολύ όμορφη έξοδος νομίζω, εγώ το απολαμβάνω πολύ και απ’ ότι βλέπω και ο κόσμος που έρχεται. Τα μουσικά μου ερεθίσματα από μικρή ήταν η ροκ και η τζαζ. Και ναι, στο κινητό μου θα βρεις, κυρίως, Coltrane, Miles Davis, Abbey Lincoln, Fitzgerald, Billie…
«Δεν υπάρχει δρόμος για την ευτυχία. Η ευτυχία είναι ο δρόμος». Πόσο απηχεί αυτό την πραγματικότητα της ζωής σας και πώς καθρεφτίζεται στο έργο και την πλοκή του;
Είμαστε οι επιλογές μας. Αλλά ακόμη κι αν μας δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, ακόμη κι αν παίρναμε έναν άλλο δρόμο πάλι, ίσως, κάτι θα μας έλειπε… Ανικανοποίητη η φύση του ανθρώπου…
Αν δεν είσαστε ηθοποιός αλλά τραγουδίστρια της jazz, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σας σήμερα; Τι άλλο θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει;
Στο live που θα έκανα θα έβαζα και πρόζα... Όλες οι τέχνες συγκλίνουν… χορός, θέατρο, μουσική… Είναι τόσο όμορφο να συναντώνται οι τέχνες…
Τι έχει μεσολαβήσει στη ζωή σας και τι έχει αλλάξει στην παράσταση, από την πρώτη φορά που ανέβηκε στη αθηναϊκή σκηνή, την καλλιτεχνική χρονιά 2014-15; Ποια ανάγκη υπαγόρευσε την επαναφορά της;
Νιώθω ότι η παράσταση δεν έχει αλλάξει, μου αρέσει το ίδιο ή και περισσότερο. Ίσως να έχει ωριμάσει. Ένα βράδυ που πίναμε τσάι με τον Περικλή, μου λέει: «Γιατί δεν ξανακάνουμε τη Δεύτερη Ευκαιρία;» και την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πρόβες.
«Ο χρόνος τ’ αλλάζει όλα, εκτός από κάτι μέσα μας που μένει έκπληκτο από την αλλαγή», σύμφωνα με τον Άγγλο συγγραφέα και ποιητή Τόμας Χάρντι. Η Εύα του έργου αλλά και η συγγραφέας του, Ιουλία Καλογρίδη, θ’ άλλαζαν πολλά στη ζωή τους, αν μπορούσαν ή θα εμπιστεύονταν το χρόνο και τις επιλογές τους;
Η Εύα, η ηρωίδα του έργου, θέλει να τ’ αλλάξει όλα! Θέλει να πάρει το δρόμο που άφησε τότε… Εγώ… θέλω να τα’ αφήσω όλα όπως είναι και να δω τη συνέχεια της ταινίας…
«Το ταξίδι, όπως και η αγάπη, εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα», σύμφωνα με τον Ελβετό συγγραφέα, Alain de Botton. Tι έχετε καταφέρει να ονειρευτείτε και να πετύχετε και τι έχετε αγαπήσει ταξιδεύοντας, με την καρδιά και το μυαλό;
Παίζω, τραγουδάω με την μπάντα μου, βλέπω ταινίες, ταξιδεύω, έχω οικογένεια δεμένη, έχω φίλους, αγαπώ, με αγαπούν, νιώθω τυχερή.
Ποιο είναι το φιλοσοφικό αποτύπωμα εκτός σκηνής πλέον, που σας έχει μείνει, από τις παρουσίες σας, επί σειρά ετών, στ’ αντίστοιχα έργα του πρώην Πρύτανη του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόση Πελεγρίνη;
Ήταν πολύ όμορφο το ταξίδι στον κόσμο της φιλοσοφίας με τον Θεοδόση Πελεγρίνη. Η δραματοποιημένη φιλοσοφία σου δίνει το ερέθισμα, σου ανοίγει την πόρτα για έναν κόσμο ιδεών, που σου γεμίζει την ψυχή.
Αξίζουν, τελικά, όλοι οι άνθρωποι μια «δεύτερη ευκαιρία» ή η ζωή δε δίνει ποτέ «δεύτερη ευκαιρία»;
Η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες. Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις, διλήμματα, δρόμους. Και όπως λέει και ο Robert Frost που ήταν και πηγή έμπνευσής μου:
«Two roads diverged in a wood, and
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference».
