της Έφης Μπάσδρα
Ο Αλέξης Τσίπρας εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 2009 με ένα κόμμα που συμπλήρωνε δε συμπλήρωνε 4%. Πέντε και κάτι χρόνια μετά γίνεται πρωθυπουργός της χώρας και κερδίζει δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ανέβασε σε δυσθεώρατα ποσοστά το κόμμα του και μοίρασε ρόλους εξουσίας σε πρόσωπα που ούτε το είχαν φανταστεί ποτέ στη ζωή τους. Σκεφτείτε μόνο τον Καρανίκα του «η καριέρα είναι χολέρα»! Είναι φυσικό λοιπόν...
να έχει αποκτήσει ρόλο αδιαμφισβήτητου ηγέτη στο χώρο του, κάτι σαν τον Φιντέλ, ή ακόμη και τον Μεγάλο Τιμονιέρη. Αυτός βέβαια αγάπησε τον ρόλο του Μαδούρο, αλλά αυτά θα τα αποτιμήσει η Ιστορία. Είναι και η στήριξη του διεθνούς παράγοντα! Εδώ προτάθηκε για Νόμπελ! Ελλείψεως ισχυρού αντίπαλου δέους και φωνών αμφισβήτησης εντός Σύριζα μοιάζει να το έχει πιστέψει απόλυτα.
Έτσι ισχύει το «L'État, c'est moi» στο κόμμα του, δηλαδή κουμάντο κάνω εγώ και μόνο. Η αίσθηση αυτή του απόλυτου μονάρχη έχει μεταφερθεί και στη διακυβέρνηση της χώρας κινούμενος πολλές φορές οριακά και στις γραμμές της δημοκρατίας. Μόνος του και με τους αυλικούς του συσκέπτεται, μόνος του και πίσω από τους παχείς τοίχους του Μαξίμου αποφασίζει. Και άντε αυτό να αφορούσε μόνο τις οικονομικές παραμέτρους της ζωής μας. Κακά, άσχημα θα μπορούσε να διορθωθεί, με κόστος μεγάλο είναι η αλήθεια, από τους επόμενους. Όταν όμως αποφασίζει για εθνικά θέματα και κυρίαρχα δικαιώματα του ελληνικού κράτους, ανατρέπει διεθνείς συνθήκες που κερδήθηκαν με κόπο και επιμονή, αυτό έχει κόστος για τις γενιές που θάρθουν. Και εδώ είναι Βαλκάνια! Δεν είναι παίξε γέλασε! Οι άνεμοι και ο καιρός αλλάζουν αναπάντεχα! Άλλωστε οι συμφωνίες και οι συνθήκες κρίνονται εκ του αποτελέσματος σε βάθος χρόνου.
Προχθές ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε με την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή, ότι στη γείτονα χώρα οι Μακεδόνες κάτοικοι ομιλούν την μακεδονική γλώσσα! Διαγράφοντας Ιστορία αιώνων, υπέγραψε τη δική του επαίσχυντη καταγραφή ενισχύοντας τον αλυτρωτισμό της γείτονος. Θα τα βρούμε μπροστά μας! Μία κακή συμφωνία, τις διαδικασίες της οποίας ξεκίνησε χωρίς αποχρώντα λόγο ο ίδιος (;), χωρίς την παραμικρή συννενόηση με τα άλλα κόμματα, χωρίς την βοήθεια και τη συμβουλή επιφανών και έμπειρων ελλήνων διπλωματών, με τη λουδοβίκεια λογική του απόλυτου μονάρχη. Αυτό έχει ιστορικό κόστος! Η επικύρωση της συμφωνίας βαρύνει αποκλειστικά τον ίδιο! Και μόνον!
Δίπλα στο όνομα του Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργού της Ελλάδος στις μηχανές αναζήτησης φιγουράρει το εθνόσημο. Τιμήθηκε από τον Ελληνικό λαό με την ύψιστη τιμή εμπιστοσύνης, την ψήφο του! Προχθές στο λόγο του στη Βουλή απευθυνόμενος σε συναδέλφους του εκπροσώπους του Έθνους, είπε επιτιμητικά: «Καθίστε κάτω... Τώρα μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας!»
Δυστυχώς δεν νομίζω οτι έχει βαθειά συναίσθηση του ρόλου του... Είναι όμως βολικός... για πάρα πολλούς!
Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια του Παν/μίου Αθηνών
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος
