της Έφης Μπάσδρα
Καμία κυβέρνηση και κανείς πρωθυπουργός δεν ξέφυγε ποτέ από την κρίση του λαού με βάση τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Οι περισσότεροι κάνουν το λάθος να αναζητούν τα «επουράνια», το μεγάλο αφήγημα, το μεγάλο όραμα αλλά δυστυχώς όλοι μα όλοι αναπόφευκτα συγκρούονται στα βράχια της και καταποντίζονται από τα μικρά και τα καθημερινά.
Γι αυτό και...
ο Αλέξης Τσίπρας είναι βέβαιο ότι θα πέσει και θα πέσει με πάταγο. Αφήστε τις φιέστες, την «έξοδο» απο το μνημόνιο, τις βραβεύσεις και τις αγιοποιήσεις του διεθνούς τύπου, αφήστε τις δημοσκοπήσεις και παρτε ένα ταξί. Εκεί θα μάθετε την αλήθεια. 99 στους 100 ταξιτζήδες θα σας δώσουν τη θλιβερή εικόνα της κυβέρνησης και θα περιγράψουν με τα πιο απαξιωτικά λόγια τον πρωθυπουργό. Και δεν θα είναι η προσωπική τους αποψη. Θα είναι η «κυλιόμενη» δημοσκόπηση των χιλιάδων πελατών που εξυπηρετούν καθημερινά.
Μικρά προβληματα που συσσωρεύονται στις υπηρεσίες, η κρατική μηχανή που έχει ξεχαρβαλωθεί, οι συντάξεις που δεν εκκαθαρίζονται, τα σχολεία που χωλαίνουν, τα πανεπιστήμια που σαπίζουν, οι νέοι που φεύγουν, οι φόροι που εξουθενώνουν, οι επιχειρήσεις που βογγάνε, η ασφάλεια που δεν υπάρχει πια. Και από την άλλη το δικό τους δίκαιο, της πάρτης τους δηλαδή που το έκαναν πράξη αυτοευεργεσίας και αυτοεξυπηρέτησης, ο Καρανίκας του στρατηγικού σχεδιασμού, η Ευτυχία με την ομπρέλλα, ο Πολλάκης με τα δάνεια και τον τσαμπουκά, η καταπάτηση κάθε θεσμικής συμπεριφοράς, τα δικά τους παιδιά, το δικό τους δίκαιο, οι δικοί τους διορισμοί, τα δικά τους κοχίμπα. Η σύγκριση δεν βγαίνει...
Συσσώρευσαν πολύ δυσφορία για τα τέσσερα χρόνια που κυβέρνησαν και παρήγαγαν περισσότερη αγανάκτηση απ’ όση μπορεί να καταπιεί ο πολίτης. Η ελπίδα χάθηκε, πνίγηκε στη λάσπη της Μάνδρας, κάηκε στις φωτιές στο Μάτι, έσβησε και σβήνει καθημερινά μέσα στην απέχθεια της περιπέτειας Συριζα.
Μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη; Η επιλογή της αποτελμάτωσης της χώρας και το όπου πάμε και για όσο κρατηθούμε είναι επιλογή αργού θανάτου. Ο τυχοδιωκτισμός και οι μέθοδοι των ανθρώπων της νύχτας επιδεινώνουν την κατάσταση και οδηγούν σε θεσμικές εκτροπές και τελικά χάος. Η κάλυψη από τον πρωθυπουργό δίνει λάθος μήνυμα και οδηγεί σε αποστροφή των πολιτών για την πολιτική και αποχή. Το προηγούμενο 44% σχεδόν της αποχής στις εκλογές ας λειτουργήσει ως καμπάνα κινδύνου για τη δημοκρατία και τις επερχόμενες αναμετρήσεις.
Το τέλος θα δοθεί από την επανάσταση της καθημερινότητας! Αυτήν που ο καθένας μας είχε οραματιστεί και ελπίσει για ένα καλύτερο αύριο μέσα από ένα νέο σχεδιασμό και ανασυγκρότηση ως σηματοδότηση μιας νέας πορείας. Το παραμύθι του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς έχει δράκο! Που πετάει φλόγες και κατακαίει τη μίζερη καθημερινότητα μας και μαζί με αυτή και μας. Γιατί τελικά μπορεί ο Πολλάκης να είναι ηθικός και τίμιος μέχρι αηδίας, όπως είπε και ο Βερναρδάκης, οι πολίτες όμως κράτησαν το δεύτερο: «μέχρι αηδίας»...
Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος»
