Προβάδισμα 14,5 μονάδων της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται στο πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue.Συγκεκριμένα, στην εκλογική επιρροή η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό...
39% έναντι 24,5% του ΣΥΡΙΖΑ. Στην τρίτη θέση βρίσκεται το Κίνημα Αλλαγής με 8,5% και ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 7,5%, το ΚΚΕ με 6,5%, η Ελληνική Λύση με 3%, η Ένωση Κεντρώων με 1,5%, και το Ποτάμι και οι ΑΝΕΛ με 1%.
Στην ανάλυσή της η εταιρεία, σημειώνει ότι στην απαρχή του τελευταίου έτους του τρέχοντος εκλογικού κύκλου (2015-2019), η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται σε ποσοστό 24,5%. Η άνοδος που σημειώθηκε το τελευταίο 3μηνο (σε σύγκριση με τον περασμένο Νοέμβριο) υπολογίζεται σε 2,5%. Συνολικά, η εκλογική ανάκαμψη του κυβερνώντος κόμματος, από τον Ιούλιο του 2017 (18%) έως σήμερα, προσεγγίζει τις 6,5 εκατοστιαίες μονάδες, με μέσο όρο αύξησης, κατά τρίμηνο, περίπου 1%.
Η Public Issue παρατηρεί επίσης τα εξής:
Η πόλωση της πολιτικής σκηνής, οι πρόσφατες κυβερνητικές παροχές, η σταθεροποίηση του γενικού πολιτικού κλίματος και η σχετική βελτίωση των δεικτών του οικονομικού κλίματος, κατά το τελευταίο 3μηνο, είναι παράγοντες που ευνόησαν την εκλογική επιρροή του κυβερνώντος κόμματος. Η Συμφωνία των Πρεσπών, αντιθέτως, λειτουργεί σε αντίρροπη κατεύθυνση. Το κόστος της πολιτικής απομόνωσης και της κοινωνικής περιχαράκωσης, που χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας της Συμφωνίας, είναι μεγάλο και δεν αντισταθμίζεται από την προσέλκυση μιας μικρής μερίδας ψηφοφόρων του λεγόμενου «αντιεθνικιστικού ρεύματος», που τάσσεται υπέρ της Συμφωνίας και συσπειρώνεται σήμερα γύρω του. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται κυρίως από την Αριστερά, κοινοβουλευτική (ΚΚΕ) και εξωκοινοβουλευτική (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κ.α.) και, δευτερευόντως, από την εκλογική δεξαμενή του ΚΙΝΑΛ και των ΑΝΕΛ.
Η τρέχουσα μέτρηση επιβεβαιώνει την εκτίμηση, ότι η ΝΔ έχει σταθεροποιήσει την εκλογική της επιρροή, η οποία καταγράφεται σήμερα στο 39% (+0,5%, Διαγράμματα 1Α & 2Α), ενώ διατηρεί ταυτόχρονα και ανοικτό προβάδισμα 14,5 εκατοστιαίων μονάδων, έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (Διάγραμμα 3Β). Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνεχίζει να απορροφά το σημαντικότερο τμήμα της εκλογικής βάσης των τριών νεοπαγών κομμάτων της μνημονιακής περιόδου που αποσυντίθενται (Ποτάμι, ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων). Αυτό σημαίνει, ότι η αποδυνάμωση των τριών κομμάτων της 8κομματικής Βουλής του 2015 λειτουργεί, διττά, υπέρ της ΝΔ και εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αφενός, διότι η ΝΔ εισπράττει, στο επίπεδο της εκλογικής βάσης, μεγαλύτερο τμήμα της δυσαρέσκειας από την παρούσα διακυβέρνηση.Αφετέρου, διότι η συρρίκνωσή τους διευκολύνει την επίτευξη αυτοδυναμίας από το α’ κόμμα, εξαιτίας της λειτουργίας του εκλογικού νόμου. (Το όριο για την αυτοδυναμία του α’ κόμματος χαμηλώνει, όσο αυξάνει το ποσοστό των κομμάτων που δεν υπερβαίνουν το εκλογικό κατώφλι του 3%). Διεκδικεί, επομένως, βάσιμα την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. (Βλέπε αναλυτικά το Μέρος Δ, σελ.8 του παρόντος).
Η ενίσχυση του νέου δικομματισμού (63,5%, +3%), που κινείται γύρω από τα επίπεδα των εκλογών του Ιανουαρίου (64%) και του Σεπτεμβρίου (65%) 2015 (Διάγραμμα 3Α), δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι το κομματικό σύστημα, που αναδεικνύεται σήμερα, είναι και σταθεροποιημένο. Αντιθέτως, πρόκειται για ένα δικομματισμό επισφαλή και ευάλωτο. Ο χρονικός ορίζοντας, στον οποίο θα κριθεί το εάν τελικά θα παγιωθεί, ενδέχεται να υπερβαίνει και τη διάρκεια ζωής της επόμενης βουλής.
Παρά την εντατική προσπάθεια διεμβολισμού του, το Κίνημα Αλλαγής κατορθώνει να διατηρηθεί στην 3η θέση στις προτιμήσεις των εκλογέων. Η εκλογική του επιρροή εκτιμάται σήμερα σε 8,5% (από 9,5% το Νοέμβριο, -1%).
Η Χρυσή Αυγή, ελαφρώς ενισχυμένη, με 7,5% (+0,5%), και το ΚΚΕ με 6,5% (-1%), διεκδικούν στην παρούσα μέτρηση, την 4η και 5η θέση αντίστοιχα (Διαγράμματα 1Α & 2Β).
Η εκλογική ρευστότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η διαπίστωση αυτή δεν τεκμαίρεται μόνο από το φαινόμενο της αποσύνθεσης των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων της απερχόμενης βουλής, αλλά και από τη σημαντική ενίσχυση των λοιπών μικρών κομμάτων.
Για πρώτη φορά, σε μέτρηση του Πολιτικού Βαρόμετρου, καταγράφεται εκλογική επιρροή 3% για την Ελληνική Λύση, του Κυριάκου Βελόπουλου· ποσοστού, δηλαδή, που ενδέχεται να εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική του παρουσία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στο επίπεδο της εκλογικής του βάσης (όχι των στελεχών του), ο νέος κομματικός σχηματισμός διαμαρτυρίας εμφανίζεται να συσπειρώνει «οριζόντια» ψηφοφόρους, από όλους τους χώρους και μάλιστα κυρίως εκτός της ΝΔ.
Διαβάστε όλο το πολιτικό βαρόμετρο εδώ
Στην ανάλυσή της η εταιρεία, σημειώνει ότι στην απαρχή του τελευταίου έτους του τρέχοντος εκλογικού κύκλου (2015-2019), η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται σε ποσοστό 24,5%. Η άνοδος που σημειώθηκε το τελευταίο 3μηνο (σε σύγκριση με τον περασμένο Νοέμβριο) υπολογίζεται σε 2,5%. Συνολικά, η εκλογική ανάκαμψη του κυβερνώντος κόμματος, από τον Ιούλιο του 2017 (18%) έως σήμερα, προσεγγίζει τις 6,5 εκατοστιαίες μονάδες, με μέσο όρο αύξησης, κατά τρίμηνο, περίπου 1%.
Η Public Issue παρατηρεί επίσης τα εξής:
Η πόλωση της πολιτικής σκηνής, οι πρόσφατες κυβερνητικές παροχές, η σταθεροποίηση του γενικού πολιτικού κλίματος και η σχετική βελτίωση των δεικτών του οικονομικού κλίματος, κατά το τελευταίο 3μηνο, είναι παράγοντες που ευνόησαν την εκλογική επιρροή του κυβερνώντος κόμματος. Η Συμφωνία των Πρεσπών, αντιθέτως, λειτουργεί σε αντίρροπη κατεύθυνση. Το κόστος της πολιτικής απομόνωσης και της κοινωνικής περιχαράκωσης, που χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας της Συμφωνίας, είναι μεγάλο και δεν αντισταθμίζεται από την προσέλκυση μιας μικρής μερίδας ψηφοφόρων του λεγόμενου «αντιεθνικιστικού ρεύματος», που τάσσεται υπέρ της Συμφωνίας και συσπειρώνεται σήμερα γύρω του. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται κυρίως από την Αριστερά, κοινοβουλευτική (ΚΚΕ) και εξωκοινοβουλευτική (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κ.α.) και, δευτερευόντως, από την εκλογική δεξαμενή του ΚΙΝΑΛ και των ΑΝΕΛ.
Η τρέχουσα μέτρηση επιβεβαιώνει την εκτίμηση, ότι η ΝΔ έχει σταθεροποιήσει την εκλογική της επιρροή, η οποία καταγράφεται σήμερα στο 39% (+0,5%, Διαγράμματα 1Α & 2Α), ενώ διατηρεί ταυτόχρονα και ανοικτό προβάδισμα 14,5 εκατοστιαίων μονάδων, έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (Διάγραμμα 3Β). Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνεχίζει να απορροφά το σημαντικότερο τμήμα της εκλογικής βάσης των τριών νεοπαγών κομμάτων της μνημονιακής περιόδου που αποσυντίθενται (Ποτάμι, ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων). Αυτό σημαίνει, ότι η αποδυνάμωση των τριών κομμάτων της 8κομματικής Βουλής του 2015 λειτουργεί, διττά, υπέρ της ΝΔ και εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αφενός, διότι η ΝΔ εισπράττει, στο επίπεδο της εκλογικής βάσης, μεγαλύτερο τμήμα της δυσαρέσκειας από την παρούσα διακυβέρνηση.Αφετέρου, διότι η συρρίκνωσή τους διευκολύνει την επίτευξη αυτοδυναμίας από το α’ κόμμα, εξαιτίας της λειτουργίας του εκλογικού νόμου. (Το όριο για την αυτοδυναμία του α’ κόμματος χαμηλώνει, όσο αυξάνει το ποσοστό των κομμάτων που δεν υπερβαίνουν το εκλογικό κατώφλι του 3%). Διεκδικεί, επομένως, βάσιμα την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. (Βλέπε αναλυτικά το Μέρος Δ, σελ.8 του παρόντος).
Η ενίσχυση του νέου δικομματισμού (63,5%, +3%), που κινείται γύρω από τα επίπεδα των εκλογών του Ιανουαρίου (64%) και του Σεπτεμβρίου (65%) 2015 (Διάγραμμα 3Α), δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι το κομματικό σύστημα, που αναδεικνύεται σήμερα, είναι και σταθεροποιημένο. Αντιθέτως, πρόκειται για ένα δικομματισμό επισφαλή και ευάλωτο. Ο χρονικός ορίζοντας, στον οποίο θα κριθεί το εάν τελικά θα παγιωθεί, ενδέχεται να υπερβαίνει και τη διάρκεια ζωής της επόμενης βουλής.
Παρά την εντατική προσπάθεια διεμβολισμού του, το Κίνημα Αλλαγής κατορθώνει να διατηρηθεί στην 3η θέση στις προτιμήσεις των εκλογέων. Η εκλογική του επιρροή εκτιμάται σήμερα σε 8,5% (από 9,5% το Νοέμβριο, -1%).
Η Χρυσή Αυγή, ελαφρώς ενισχυμένη, με 7,5% (+0,5%), και το ΚΚΕ με 6,5% (-1%), διεκδικούν στην παρούσα μέτρηση, την 4η και 5η θέση αντίστοιχα (Διαγράμματα 1Α & 2Β).
Η εκλογική ρευστότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η διαπίστωση αυτή δεν τεκμαίρεται μόνο από το φαινόμενο της αποσύνθεσης των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων της απερχόμενης βουλής, αλλά και από τη σημαντική ενίσχυση των λοιπών μικρών κομμάτων.
Για πρώτη φορά, σε μέτρηση του Πολιτικού Βαρόμετρου, καταγράφεται εκλογική επιρροή 3% για την Ελληνική Λύση, του Κυριάκου Βελόπουλου· ποσοστού, δηλαδή, που ενδέχεται να εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική του παρουσία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στο επίπεδο της εκλογικής του βάσης (όχι των στελεχών του), ο νέος κομματικός σχηματισμός διαμαρτυρίας εμφανίζεται να συσπειρώνει «οριζόντια» ψηφοφόρους, από όλους τους χώρους και μάλιστα κυρίως εκτός της ΝΔ.
Διαβάστε όλο το πολιτικό βαρόμετρο εδώ
