Του Νίκου Μελέτη
Αντιμέτωπη με την σκληρή πραγματικότητα που διαμόρφωσε η Συμφωνία των Πρεσπών και τα ορθάνοιχτα παράθυρα που άνοιξε με την υπογραφή και της Ελληνικής κυβέρνησης στην σχεδόν απεριόριστη χρήση του όρου «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» από την σκοπιανή πλευρά, βρίσκονται τώρα όσοι δεν είχαν αντιληφθεί τι ακριβώς προέβλεπε.
Το...
ΥΠΕΞ της «Βόρειας Μακεδονίας» παρουσιάζοντας στην ιστοσελίδα του τις προτεραιότητες του περιλαμβάνει σε αυτές, την βελτίωση του καθεστώτος των «Μακεδονικών γλωσσικά και εθνικά μειονοτήτων ανά τον κόσμο» και ενημερώνει την διεθνή κοινή γνώμη για τις «ομορφιές της Μακεδονίας, τα μοναστήρια της Μακεδονίας, τα έθιμα της Μακεδονίας, τα Μακεδονικά κρασιά»…
Τα περιστατικά στην μεγάλη τουριστική έκθεση στο Βερολίνο, τη διεθνή έκθεση κρασιών δείχνουν ότι η ελληνική διπλωματία και όχι μόνο θα πρέπει να επιδοθεί σε ένα διαρκές κυνηγητό και για την τήρηση της Συμφωνίας αλλά και για περιορισμό των βλαπτικών συνεπειών των προβλέψεων του άρθρου 7, με τον ίδιο τρόπο που για 24 χρόνια οι ελληνικές αρχές και φορείς έδιναν καθημερνή μάχη για την χρήση του FYROM.
Η μάχη όμως δίνεται πλέον υπό δυσμενέστερους όρους ,καθώς αφενός μεν πρέπει να αντιμετωπισθεί η πρόθεση της βορειομακεδονικής πλευράς που προφανώς θα εξαντλήσει το γενναιόδωρο χρονοδιάγραμμα των 5 ετών που της δίνει η Συμφωνία για αλλαγή του επίσημου ονόματος σε επίσημους φορείς και συγχρόνως διαπιστώνεται ότι πλέον ένα ευρύτατο φάσμα των χρήσεων του όρου «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» έχει αναγνωρισθεί στην άλλη πλευρά βάσει της Συμφωνίας.
Δυο ολέθρια άρθρα της Συμφωνίας είναι το 1(3) που προβλέπει την ελεύθερη χρήση του όρου «Μακεδόνας» και «Μακεδονία» παραπέμποντας στο αρθρο 7 το οποίο αρχικώς δηλώνει ότι «η εκατέρωθεν αντίληψη των δύο Μερών, ως προς τους όρους «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρονται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά και διευκρινίζει ότι για την Βόρεια Μακεδονία με τους όρους αυτούς «νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός, και τα χαρακτηριστικά τους με την δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά» από αυτά που αναφέρονται στην Ελλάδα.
Επίσης και με το άρθρο 1(3ζ) προβλέπεται η χρήση της νέας ονομασίας μόνο στις περιπτώσεις φορέων και οντοτήτων που έχουν σχέση με το κράτος, έχουν ιδρυθεί με νόμο και έχουν κρατική επιχορήγηση και συγχρόνως επιτρέπει την χρήση των όρων «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» (βάσει του άρθρου 7) και σε «δραστηριότητες».
Συνεπώς πλέον για αφίσες όπως εκείνη «Macedonia Timeless» που δέσποζε στο τουριστικό περίπτερο της βορειομακεδονικής πλευράς στο Βερολίνο, και αναφορές σε «Μακεδονική οινοπαραγωγή», «Μακεδονικό κρασί», σε «ομορφιές της Μακεδονίας» κ.α. η άλλη πλευρά θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι νομιμοποιείται να τα χρησιμοποιεί καθώς δεν αφορούν το κράτος η κρατικό οργανισμό.
Τα περιστατικά στην μεγάλη τουριστική έκθεση στο Βερολίνο, τη διεθνή έκθεση κρασιών δείχνουν ότι η ελληνική διπλωματία και όχι μόνο θα πρέπει να επιδοθεί σε ένα διαρκές κυνηγητό και για την τήρηση της Συμφωνίας αλλά και για περιορισμό των βλαπτικών συνεπειών των προβλέψεων του άρθρου 7, με τον ίδιο τρόπο που για 24 χρόνια οι ελληνικές αρχές και φορείς έδιναν καθημερνή μάχη για την χρήση του FYROM.
Η μάχη όμως δίνεται πλέον υπό δυσμενέστερους όρους ,καθώς αφενός μεν πρέπει να αντιμετωπισθεί η πρόθεση της βορειομακεδονικής πλευράς που προφανώς θα εξαντλήσει το γενναιόδωρο χρονοδιάγραμμα των 5 ετών που της δίνει η Συμφωνία για αλλαγή του επίσημου ονόματος σε επίσημους φορείς και συγχρόνως διαπιστώνεται ότι πλέον ένα ευρύτατο φάσμα των χρήσεων του όρου «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» έχει αναγνωρισθεί στην άλλη πλευρά βάσει της Συμφωνίας.
Δυο ολέθρια άρθρα της Συμφωνίας είναι το 1(3) που προβλέπει την ελεύθερη χρήση του όρου «Μακεδόνας» και «Μακεδονία» παραπέμποντας στο αρθρο 7 το οποίο αρχικώς δηλώνει ότι «η εκατέρωθεν αντίληψη των δύο Μερών, ως προς τους όρους «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρονται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά και διευκρινίζει ότι για την Βόρεια Μακεδονία με τους όρους αυτούς «νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός, και τα χαρακτηριστικά τους με την δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά» από αυτά που αναφέρονται στην Ελλάδα.
Επίσης και με το άρθρο 1(3ζ) προβλέπεται η χρήση της νέας ονομασίας μόνο στις περιπτώσεις φορέων και οντοτήτων που έχουν σχέση με το κράτος, έχουν ιδρυθεί με νόμο και έχουν κρατική επιχορήγηση και συγχρόνως επιτρέπει την χρήση των όρων «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» (βάσει του άρθρου 7) και σε «δραστηριότητες».
Συνεπώς πλέον για αφίσες όπως εκείνη «Macedonia Timeless» που δέσποζε στο τουριστικό περίπτερο της βορειομακεδονικής πλευράς στο Βερολίνο, και αναφορές σε «Μακεδονική οινοπαραγωγή», «Μακεδονικό κρασί», σε «ομορφιές της Μακεδονίας» κ.α. η άλλη πλευρά θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι νομιμοποιείται να τα χρησιμοποιεί καθώς δεν αφορούν το κράτος η κρατικό οργανισμό.
Εξάλλου γι' αυτό τον λόγο στην Έκθεση του Βερολίνου μετά την διαμαρτυρία της Ελληνικής Πρεσβείας απλώς καλύφθηκε με την νέα ονομασία το logo του οργανισμού τουρισμού που αναφέρονταν σε «Μακεδονία» ενώ αντιθέτως όλο το διαφημιστικό υλικό και οι μεγάλες αφίσες του περιπτέρου πρόβαλλαν τις ομορφιές της «Μακεδονίας»…( ως Επικράτεια του δεύτερου μέρους του άρθρου 7 της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Εκτός αυτής της πολύ δύσκολης κατάστασης την οποία θα πρέπει να διαχειριστούν οι επόμενες κυβερνήσεις, φορείς αλλά και η ελληνική κοινή γνώμη, υπάρχει και η εσκεμμένη καθυστέρηση αλλαγής της ονομασίας ακόμη και εκεί που επιβάλλεται από την Συμφωνία των Πρεσπών.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας συνεχίζει να αναφέρεται ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ενώ το Σύνταγμα της χώρας αναφέρεται ως «Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας» στο οποίο μάλιστα δεν έχουν ακόμη ενσωματωθεί οι συνταγματικές αλλαγές.
Όμως και στο ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών που το πλέον απλό φυσικά είναι η αντικατάσταση βάσει συγκεκριμένου λογισμικού όλων των αναφορών της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» με το νέο όνομα, έχουν υπάρξει ελάχιστες αλλαγές.
Είναι ακόμη πιο απαράδεκτο το γεγονός ότι το ΥΠΕΞ της γειτονικής χώρας παρουσιάζοντας στην αγγλική ιστοσελίδα το προφίλ της χώρας αναφέρεται μόνον σε «Μακεδονία» παραπέμποντας για τουριστικές πληροφορίες στην «Επίσημη Μακεδονική τουριστική ιστοσελίδα» που ξεναγεί τους επισκέπτες στα «μακεδονικά τουριστικά αξιοθέατα», στα «μοναστήρια της Μακεδονίας», στα «κρασιά της Μακεδονίας» κ.α.
Πηγή: Λίμπεραλ
Εκτός αυτής της πολύ δύσκολης κατάστασης την οποία θα πρέπει να διαχειριστούν οι επόμενες κυβερνήσεις, φορείς αλλά και η ελληνική κοινή γνώμη, υπάρχει και η εσκεμμένη καθυστέρηση αλλαγής της ονομασίας ακόμη και εκεί που επιβάλλεται από την Συμφωνία των Πρεσπών.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας συνεχίζει να αναφέρεται ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ενώ το Σύνταγμα της χώρας αναφέρεται ως «Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας» στο οποίο μάλιστα δεν έχουν ακόμη ενσωματωθεί οι συνταγματικές αλλαγές.
Όμως και στο ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών που το πλέον απλό φυσικά είναι η αντικατάσταση βάσει συγκεκριμένου λογισμικού όλων των αναφορών της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» με το νέο όνομα, έχουν υπάρξει ελάχιστες αλλαγές.
Είναι ακόμη πιο απαράδεκτο το γεγονός ότι το ΥΠΕΞ της γειτονικής χώρας παρουσιάζοντας στην αγγλική ιστοσελίδα το προφίλ της χώρας αναφέρεται μόνον σε «Μακεδονία» παραπέμποντας για τουριστικές πληροφορίες στην «Επίσημη Μακεδονική τουριστική ιστοσελίδα» που ξεναγεί τους επισκέπτες στα «μακεδονικά τουριστικά αξιοθέατα», στα «μοναστήρια της Μακεδονίας», στα «κρασιά της Μακεδονίας» κ.α.
Πηγή: Λίμπεραλ
