Δεν μετατρέπουμε όλοι τις αμαρτίες μας σε κέρδος.
Για κάποιους που έχουν Τσίπ(ρ)α και αξιοπρέπεια μέσα τους,
γίνονται τύψεις, ενοχές και εφιάλτες
που δεν τους αφήνουν να κοιμηθούν τα βράδια.
Και ενίοτε τιμωρίες…..
γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Πρέπει να ξέρουμε ότι αυτός ο Ατάλαντος θίασος που κυβερνά την χώρα, θα χρησιμοποιήσει ό,τι μέσον διαθέτει για να παραμείνει στην εξουσία, ακόμη και την αυτογελοιοποίηση του.
Το είδαμε αυτό πρόσφατα μέσα από τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, όταν...
Για κάποιους που έχουν Τσίπ(ρ)α και αξιοπρέπεια μέσα τους,
γίνονται τύψεις, ενοχές και εφιάλτες
που δεν τους αφήνουν να κοιμηθούν τα βράδια.
Και ενίοτε τιμωρίες…..
γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Πρέπει να ξέρουμε ότι αυτός ο Ατάλαντος θίασος που κυβερνά την χώρα, θα χρησιμοποιήσει ό,τι μέσον διαθέτει για να παραμείνει στην εξουσία, ακόμη και την αυτογελοιοποίηση του.
Το είδαμε αυτό πρόσφατα μέσα από τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, όταν...
διέλυσε τις κοινοβουλευτικές ομάδες δύο κομμάτων του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και των ΑΝ.ΕΛ, στην προσπάθειά του να βρει τους 151 πρόθυμους που θα έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση και θα στήριζαν την συμφωνία των Πρεσπών.
Θα παραβιάζει διαρκώς μέχρι τις εκλογές όποτε και αν γίνουν αυτές, κάθε έννοια δημοκρατίας, στοχοποιώντας πολιτικούς αντιπάλους, απλούς πολίτες, κινήματα πολιτών, ανεξάρτητες αρχές, όσα μέσα πληροφόρησης δεν κατάφερε να τα κάνει όργανά του, την ίδια την δικαιοσύνη.
Γιατί στην δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ όταν έχεις στερέψει από επιχειρήματα, όταν οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα πια, προσπαθείς να καλλιεργήσεις τον φόβο και το μίσος.
Στοχοποιείς τον πολιτικό σου «αντίπαλο», τον απομονώνεις, επιχειρείς να τον ακυρώσεις στα μάτια του κόσμου με υπαρκτά και ανύπαρκτα επιχειρήματα, προσπαθείς να πείσεις ότι αντιπροσωπεύει το κακό και είναι φορέας δεινών για σένα και την χώρα και ότι είναι υπηρέτης ντόπιων και ξένων αφεντάδων.
Αργότερα όταν κρίνεις ότι σε βολεύει, βγάζεις από το συρτάρι και ένα ψευτο-υπαρκτό η ανύπαρκτο σκάνδαλο που το κρατάς για ώρα ανάγκης, όταν δηλαδή η λαϊκή οργή σε στριμώχνει στην γωνία, όχι γιατί πιστεύεις στην κάθαρση, αλλά για την προπαγάνδα και για τον αποπροσανατολισμό.
Και στο τέλος για να δέσει το γλυκό, τον συκοφαντείς ως ακροδεξιό, εθνικιστή και χρυσαυγίτη και αφού όλα αυτά έχουν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, του στέλνεις και τα ΜΑΤ.
Το είδαμε πρόσφατα αυτό με τις κινητοποιήσεις για την συμφωνία των Πρεσπών, που δεκάδες διαδηλωτές προπηλακίστηκαν από τα ΜΑΤ και εκατοντάδες χιλιάδες χαρακτηρίστηκαν από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ως «ακροδεξιοί λαϊκιστές».
Το βλέπουμε στον προεκλογικό λόγο του Τσίπρα και στον τρόπο που προσπαθεί να υπερασπιστεί το κυβερνητικό του έργο, διαβάλλοντας και συκοφαντώντας όποιον στέκεται απέναντί του.
Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι όσοι καταφέρνουν να σε κάνουν να πιστέψεις σε αυταπάτες, ψευδαισθήσεις και απιθανότητες, είναι το ίδιο ικανοί να σε πείσουν να διαπράξεις βία.
Το μόνο που έχουν να κάνουν, είναι να προετοιμάσουν με ψέματα το έδαφος, να σου γεμίσουν την ψυχή με μισαλλοδοξία, να κατασκευάσουν τον «εχθρό» και να σου βάλουν το όπλο στο χέρι.
Τα άλλα θα το κάνεις μόνος σου, χωρίς να καταλάβεις τίποτα από το μέγεθος της εγκληματικής σου πράξης
Ο Νόαμ Τσόμσκι έλεγε περί προπαγάνδας:
Θα παραβιάζει διαρκώς μέχρι τις εκλογές όποτε και αν γίνουν αυτές, κάθε έννοια δημοκρατίας, στοχοποιώντας πολιτικούς αντιπάλους, απλούς πολίτες, κινήματα πολιτών, ανεξάρτητες αρχές, όσα μέσα πληροφόρησης δεν κατάφερε να τα κάνει όργανά του, την ίδια την δικαιοσύνη.
Γιατί στην δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ όταν έχεις στερέψει από επιχειρήματα, όταν οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα πια, προσπαθείς να καλλιεργήσεις τον φόβο και το μίσος.
Στοχοποιείς τον πολιτικό σου «αντίπαλο», τον απομονώνεις, επιχειρείς να τον ακυρώσεις στα μάτια του κόσμου με υπαρκτά και ανύπαρκτα επιχειρήματα, προσπαθείς να πείσεις ότι αντιπροσωπεύει το κακό και είναι φορέας δεινών για σένα και την χώρα και ότι είναι υπηρέτης ντόπιων και ξένων αφεντάδων.
Αργότερα όταν κρίνεις ότι σε βολεύει, βγάζεις από το συρτάρι και ένα ψευτο-υπαρκτό η ανύπαρκτο σκάνδαλο που το κρατάς για ώρα ανάγκης, όταν δηλαδή η λαϊκή οργή σε στριμώχνει στην γωνία, όχι γιατί πιστεύεις στην κάθαρση, αλλά για την προπαγάνδα και για τον αποπροσανατολισμό.
Και στο τέλος για να δέσει το γλυκό, τον συκοφαντείς ως ακροδεξιό, εθνικιστή και χρυσαυγίτη και αφού όλα αυτά έχουν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, του στέλνεις και τα ΜΑΤ.
Το είδαμε πρόσφατα αυτό με τις κινητοποιήσεις για την συμφωνία των Πρεσπών, που δεκάδες διαδηλωτές προπηλακίστηκαν από τα ΜΑΤ και εκατοντάδες χιλιάδες χαρακτηρίστηκαν από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ως «ακροδεξιοί λαϊκιστές».
Το βλέπουμε στον προεκλογικό λόγο του Τσίπρα και στον τρόπο που προσπαθεί να υπερασπιστεί το κυβερνητικό του έργο, διαβάλλοντας και συκοφαντώντας όποιον στέκεται απέναντί του.
Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι όσοι καταφέρνουν να σε κάνουν να πιστέψεις σε αυταπάτες, ψευδαισθήσεις και απιθανότητες, είναι το ίδιο ικανοί να σε πείσουν να διαπράξεις βία.
Το μόνο που έχουν να κάνουν, είναι να προετοιμάσουν με ψέματα το έδαφος, να σου γεμίσουν την ψυχή με μισαλλοδοξία, να κατασκευάσουν τον «εχθρό» και να σου βάλουν το όπλο στο χέρι.
Τα άλλα θα το κάνεις μόνος σου, χωρίς να καταλάβεις τίποτα από το μέγεθος της εγκληματικής σου πράξης
Ο Νόαμ Τσόμσκι έλεγε περί προπαγάνδας:
«Ο καλύτερος τρόπος να ελέγχεις τους ανθρώπους είναι να τους φοβίσεις».
Για να κάνεις πειθήνιο όργανό σου κάποιον, να του οπλίσεις το χέρι για να εξοντώσει χωρίς τύψεις και ενοχές τον «εχθρό» σου, πρέπει πρώτα να τον αλλοτριώσεις στα μάτια του και να τον δει ως κάτι εντελώς διαφορετικό από εκείνον.
Tου δίνεις μορφή αποκρουστική και μισητά χαρακτηριστικά και έχεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς
Αυτό συμβαίνει και στους πολέμους.
Ο εχθρός ταυτίζεται με απάνθρωπα χαρακτηριστικά, για να πάψει να σου θυμίζει ότι είναι άνθρωπος σαν και σένα.
Είναι χαρακτηριστική η ιστορία ενός Αμερικανού στρατιώτη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που σοκαρίστηκε όταν άκουσε έναν Γιαπωνέζο, έναν «κιτρινιάρη σχιστομάτη» που ψυχορραγούσε,να φωνάζει τη μάνα του.
Τότε κατάλαβε ότι τα «τέρατα» που πολεμούσε είχαν υπάρξει και εκείνα παιδιά, όπως κι ο ίδιος.
Σου καλλιεργούν συνέχεια αρνητικά συναισθήματα και ιδέες για τους κομματικούς τους αντιπάλους, σπέρνουν τον όλεθρο και την καταστροφή για το αύριο, για να επιτύχουν τον σκοπό τους.
Γιατί γνωρίζουν ότι ένας παραγεμισμένος νους, είτε με φόβο για το δικό του μέλλον, είτε με μίσος για τους άλλους, δεν είναι σε θέση να δει καθαρά. Μειώνονται τα ηθικά αντανακλαστικά του και δεν έχει την ικανότητα να εκτιμήσει το σωστό και το λάθος.
Επιθυμούν να κάνουν τον φόβο και το μίσος να ριζώσει μέσα σου. Κι όταν είναι σίγουροι ότι είσαι πια πολύ φοβισμένος, θα έρθουν να σε σώσουν.
Αδέξιες τριτοκοσμικές συμπεριφορές του παρελθόντος που αγγίζουν τα όρια του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Χθες καλλιεργούσαν το μίσος για το Γιώργο Παπανδρέου, σήμερα τον θέλουν σύμμαχο τους και τον παρακαλούν να τον συμπεριλάβουν σε εκλόγιμη θέση στα ψηφοδέλτιά τους.
Χθες φόρτωναν όλες τις αμαρτίες του πολιτικού συστήματος στις πλάτες του ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχουν γεμίσει τις υπουργικές τους καρέκλες με νυν και πρώην στελέχη του που τα έβριζαν και ζητούν μάλιστα και την συνεργασία του ΚΙΝ.ΑΛ στις εκλογές που έρχονται.
Καλλιεργούν σήμερα με αλήθειες, αλλά και ψέματα, το μίσος και την απέχθεια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για την επάρατη και κακή δεξιά, γιατί φοβούνται ότι αύριο θα τους φάει την εξουσία.
Γνωρίζουν την θεωρία του Γιόζεφ Γκέμπελς απέξω και ανακατωτά:
«Όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται».
Δοκιμασμένη συνταγή. Την ξέρουν καλά.
Μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι με αυτά τα τερατώδη ψέματα πήραν για δύο φορές την εξουσία.
Και οι έτοιμοι να τους εγκαταλείψουν ψηφοφόροι παραμένουν στο μαντρί, για να απωθήσουν από κοινού τον κατασκευασμένο «εχθρό».
Αυτή είναι η λογική τους, αυτός είναι ο σκοπός τους και αυτή είναι η κλίμακα των αξιών τους.
