Όταν ένας ενήλικας αντιμετωπίζει πρόβλημα στην όραση του (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμό ή πρεσβυωπία) τότε η πρώτη του κίνηση πρέπει είναι, να επισκεφτεί έναν ειδικό Oφθαλμίατρο για να κάνει ένα έλεγχο της όρασης του. Τα παιδιά ποτέ δε θα μας προειδοποιούν για οποιοδήποτε διαθλαστικό σφάλμα της όρασης τους και καλό θα είναι να μάθουμε από μόνοι μας να αντιλαμβανόμαστε πότε...
μπορεί να χρειάζεται ένα παιδί βοήθεια από κάποιο ειδικό ώστε να διορθώσει την όραση του.
Ένα πολύ σημαντικό σημάδι είναι το αν έχουμε οικογενειακό ιστορικό αμετρωπίας (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμό) ή επίσης ιστορικό αμβλυωπίας και στραβισμού .
Τότε επιβάλλεται άμεσα οφθαλμολογικός έλεγχος του παιδιού από πολύ νωρίς.
Ο πρώτος οφθαλμολογικός έλεγχος ενός νηπίου θα πρέπει να γίνεται κατά το πρώτο έτος της ζωής τους και να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον ανά έτος
Επίσης είναι επιβεβλημένο να γίνεται έλεγχος κατά την έναρξη κάθε σχολικού έτους.
Τα βρέφη και νήπια, εμφανίζουν συνήθως υψηλή υπερμετρωπία και κατά συνέπεια δυσκολεύονται τόσο στη μακρινή αλλά και στην κοντινή εργασία.
Πολλές φορές υπάρχουν και περιπτώσεις μυωπίας ακόμη και σε μικρές ηλικίες.
Αν για παράδειγμα παρατηρήσετε ότι ένα παιδί δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τηλεόραση και πλησιάζει πάρα πολύ στην οθόνη για να αναγνωρίσει απλές εικόνες τότε είναι ένα πρώτο σημάδι πιθανού διαθλαστικού προβλήματος .
Κάποια παρόμοια σημάδια που μπορεί να μας θορυβήσουν σε νηπιακές και προσχολικές ηλικίες είναι ο κνησμός(συνεχής) των ματιών τους ή και κάποια σημάδια στραβισμού (κάποιες φορές το ένα μάτι του παιδιού κοιτάει σε διαφορετική κατεύθυνση από το άλλο). Τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν διάγνωση, ειδικά σε τόσο μικρές ηλικίες και δεν υποκαθιστούν έναν οφθαλμολογικό έλεγχο.
Άλλο ένα σημάδι που μπορεί να μας θορυβήσει είναι το κλείσιμο των ματιών για να γίνει διάκριση αντικείμενων (σαν να μοιάζουμε με Κινέζο).
Πέρα από τα γνωστά διαθλαστικά σφάλματα, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην αμβλυωπία και το στραβισμό. Η αμβλυωπία (γνωστή ως και τεμπέλικο μάτι) όπου ο εγκέφαλος λαμβάνει ασθενή ερεθίσματα από το “τεμπέλικο μάτι” και λόγω αυτού σταδιακά αγνοεί εντελώς την οπτική πληροφορία από το συγκεκριμένο μάτι. Η αμβλυωπία πρέπει να αντιμετωπιστεί έως την ηλικία των 10-12 χρόνων με άμεση και έγκαιρη διάγνωση με κλείσιμο του “καλού” οφθαλμού και με γυαλιά.
Διαφορετικά ποτέ δεν θα αποκατασταθεί η σωστή επικοινωνία οφθαλμού-εγκεφάλου. Υπολογίζεται ότι το 5 % των νηπίων κάτω των 6 ετών έχει διαγνωστεί με αμβλυωπία και αρκετά από αυτά δεν έχουν αποκαταστήσει την όραση τους.
Ο στραβισμός εκδηλώνεται σε πολύ μικρή ηλικία και είναι ορατός ως απόκλιση των δύο οφθαλμών από τη γραμμή όρασης και οφείλεται σε προβλήματα των μυών του οφθαλμού. Παιδιά με στραβισμό αναφέρουν διπλωπία (ο εγκέφαλος λαμβάνει δύο διαφορετικά είδωλα και το παιδί αναφέρει δυο εικόνες) ελάττωση της ποιότητας όρασης, δυσκολία σε κοντινές εργασίες .
Η γνωριμία των νηπίων με τα γυαλιά οράσεώς τους δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση,θέλει πάρα πολύ δουλειά και αρκετή υπομονή από τους γονείς ωστε τα παιδιά να συνηθίσουν στη ιδέα της όρασης με γυαλιά .
Ωστόσο, σε αυτή την ηλικία είναι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να μάθουν.
Η χρήση των γυαλιών οράσεως από τα παιδιά είναι ένα στοιχείο της καθημερινοτητας όπως η καθαριότητα,η χρήση της οδοντόβουρτσας,ο βραδινός ύπνος και ο τρόπος που καθόμαστε στο τραπέζι ,ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα μαχαιροπιρουνα. Όσο πιο νωρίς γίνει αυτή η διαδικασία μάθησης, τόσο ευκολότερα μαθαίνουν. Τα νήπια συνήθως μαθαίνουν με παιχνίδι και πολλές φορές με τη μίμηση φίλων ή των γονιών τους. Μπορεί να μην καταλαβαίνουν γιατί δεν μπορούν να τρώνε τρέχοντας ή γιατί πρέπει να φοράνε γυαλιά αλλά θα το κάνουν αν δουν τους γονείς τους να το κάνουν. Τα περισσότερα παιδιά ξεκινάνε να ζητάνε τα γυαλιά των γονιών τους και το καλύτερο ειναι να αρχίσουμε με το να έχουν δικά τους γυαλιά Ένας καλός τρόπος είναι η σταδιακή χρήση γυαλιών ηλίου από γονείς και από τα παιδιά. Έτσι κι αλλιώς η προστασία των ματιών από τον ήλιο είναι επιβεβλημένη και σε μικρούς και σε μεγάλους.
Σε δεύτερο χρόνο μπορούμε μαζί με τα γυαλιά ηλίου να ενσωματώσουμε και τα γυαλιά οράσεως στη καθημερινότητα ενθαρρύνοντας τα παιδιά να φορέσουν τα γυαλιά οράσεώς. Βιβλία με θέμα τη χρήση των γυαλιών, συχνή συναναστροφή με φίλους που τα παιδάκια τους φοράνε γυαλιά, αγορά προϊόντων με ήρωες που φοράνε γυαλιά ή επιλογή ενός σκελετού οράσεως που θα προσελκύσει και θα ενθουσιάσει αποτελούν μικρά «κόλπα» που θα δελεάσουν και θα πείσουν τους μικρούς μας διοπτροφόρους.
Όταν τα παιδιά ξεκινούν έχοντας ενσωματώσει τα γυαλιά τους στη καθημερινότητα, θα αντιληφθούν ότι η όρασή τους «χαλάει» χωρίς αυτά και σταδιακά θα τα αναζητήσουν. Φυσικά, με τη χρήση των γυαλιών πρέπει να μάθουμε στα παιδιά πως να τα προσέχουν, να τα καθαρίζουν σωστά με τα ενδεδειγμένα προϊόντα καθαρισμού και να τα φυλάνε σε ειδική θήκη.
Αυτά αποτελούν οδηγίες που τα παιδιά θα κρατήσουν και στην ενήλικη ζωής τους εξασφαλίζοντας ποιοτική Όραση και αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής των γυαλιών τους.
Ο ρόλος του σχολείου στη χρήση των γυαλιών οράσεως πρέπει να είναι επικουρικός. Πολύ συχνά παιδιά που είναι εξοικειωμένα στη χρήση των γυαλιών τους, μεταβαίνοντας στο Δημοτικό αρνούνται να τα φορέσουν φοβούμενα τις αντιδράσεις και την αντιμετώπιση των συμμαθητών τους. Η συνεργασία των εκπαιδευτικών εδώ είναι σημαντική γιατί διακριτικά θα χρειαστεί να ενθαρρύνει τη χρήση γυαλιών και να βάλει στο περιθώριο συμπεριφορές αντίθετες σε αυτήν.
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους στην αισθητική πλευρά των οφθαλμικών φακών. Για παράδειγμα, υψηλότερου επιπέδου λεπτύνσεις σε παιδιά με υψηλούς βαθμούς διόρθωσης, σε πολλές περιπτώσεις βοηθάνε στην ευκολότερη χρήση των γυαλιών. Σε αρκετές περιπτώσεις αυτές η χρήση των φακών επαφής σε εφήβους θα διευκόλυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση και θα γέμιζε αυτοπεποίθηση το παιδί τους, χωρίς να του στερούν την ποιότητα της όρασης που πρέπει να έχει.
Φυσικά, η εφαρμογή και η εκμάθηση των φακών επαφής πρέπει πάντα να γίνεται από εξειδικευμένο Oπτικό-Oπτομέτρη.
Μικρά και πολλά μυστικά, μικρές αλλά ουσιώδεις λεπτομέρειες που θα βοηθήσουν τους γονείς να αντιληφθούν έγκαιρα και να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά πιθανά προβλήματα στην όραση των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά να γίνουν υπεύθυνοι χρήστες των νέων τους γυαλιών και φακών επαφής.
πηγή https://lenshop.gr
Ένα πολύ σημαντικό σημάδι είναι το αν έχουμε οικογενειακό ιστορικό αμετρωπίας (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμό) ή επίσης ιστορικό αμβλυωπίας και στραβισμού .
Τότε επιβάλλεται άμεσα οφθαλμολογικός έλεγχος του παιδιού από πολύ νωρίς.
Ο πρώτος οφθαλμολογικός έλεγχος ενός νηπίου θα πρέπει να γίνεται κατά το πρώτο έτος της ζωής τους και να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον ανά έτος
Επίσης είναι επιβεβλημένο να γίνεται έλεγχος κατά την έναρξη κάθε σχολικού έτους.
Τα βρέφη και νήπια, εμφανίζουν συνήθως υψηλή υπερμετρωπία και κατά συνέπεια δυσκολεύονται τόσο στη μακρινή αλλά και στην κοντινή εργασία.
Πολλές φορές υπάρχουν και περιπτώσεις μυωπίας ακόμη και σε μικρές ηλικίες.
Αν για παράδειγμα παρατηρήσετε ότι ένα παιδί δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τηλεόραση και πλησιάζει πάρα πολύ στην οθόνη για να αναγνωρίσει απλές εικόνες τότε είναι ένα πρώτο σημάδι πιθανού διαθλαστικού προβλήματος .
Κάποια παρόμοια σημάδια που μπορεί να μας θορυβήσουν σε νηπιακές και προσχολικές ηλικίες είναι ο κνησμός(συνεχής) των ματιών τους ή και κάποια σημάδια στραβισμού (κάποιες φορές το ένα μάτι του παιδιού κοιτάει σε διαφορετική κατεύθυνση από το άλλο). Τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν διάγνωση, ειδικά σε τόσο μικρές ηλικίες και δεν υποκαθιστούν έναν οφθαλμολογικό έλεγχο.
Άλλο ένα σημάδι που μπορεί να μας θορυβήσει είναι το κλείσιμο των ματιών για να γίνει διάκριση αντικείμενων (σαν να μοιάζουμε με Κινέζο).
Πέρα από τα γνωστά διαθλαστικά σφάλματα, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην αμβλυωπία και το στραβισμό. Η αμβλυωπία (γνωστή ως και τεμπέλικο μάτι) όπου ο εγκέφαλος λαμβάνει ασθενή ερεθίσματα από το “τεμπέλικο μάτι” και λόγω αυτού σταδιακά αγνοεί εντελώς την οπτική πληροφορία από το συγκεκριμένο μάτι. Η αμβλυωπία πρέπει να αντιμετωπιστεί έως την ηλικία των 10-12 χρόνων με άμεση και έγκαιρη διάγνωση με κλείσιμο του “καλού” οφθαλμού και με γυαλιά.
Διαφορετικά ποτέ δεν θα αποκατασταθεί η σωστή επικοινωνία οφθαλμού-εγκεφάλου. Υπολογίζεται ότι το 5 % των νηπίων κάτω των 6 ετών έχει διαγνωστεί με αμβλυωπία και αρκετά από αυτά δεν έχουν αποκαταστήσει την όραση τους.
Ο στραβισμός εκδηλώνεται σε πολύ μικρή ηλικία και είναι ορατός ως απόκλιση των δύο οφθαλμών από τη γραμμή όρασης και οφείλεται σε προβλήματα των μυών του οφθαλμού. Παιδιά με στραβισμό αναφέρουν διπλωπία (ο εγκέφαλος λαμβάνει δύο διαφορετικά είδωλα και το παιδί αναφέρει δυο εικόνες) ελάττωση της ποιότητας όρασης, δυσκολία σε κοντινές εργασίες .
Η γνωριμία των νηπίων με τα γυαλιά οράσεώς τους δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση,θέλει πάρα πολύ δουλειά και αρκετή υπομονή από τους γονείς ωστε τα παιδιά να συνηθίσουν στη ιδέα της όρασης με γυαλιά .
Ωστόσο, σε αυτή την ηλικία είναι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να μάθουν.
Η χρήση των γυαλιών οράσεως από τα παιδιά είναι ένα στοιχείο της καθημερινοτητας όπως η καθαριότητα,η χρήση της οδοντόβουρτσας,ο βραδινός ύπνος και ο τρόπος που καθόμαστε στο τραπέζι ,ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα μαχαιροπιρουνα. Όσο πιο νωρίς γίνει αυτή η διαδικασία μάθησης, τόσο ευκολότερα μαθαίνουν. Τα νήπια συνήθως μαθαίνουν με παιχνίδι και πολλές φορές με τη μίμηση φίλων ή των γονιών τους. Μπορεί να μην καταλαβαίνουν γιατί δεν μπορούν να τρώνε τρέχοντας ή γιατί πρέπει να φοράνε γυαλιά αλλά θα το κάνουν αν δουν τους γονείς τους να το κάνουν. Τα περισσότερα παιδιά ξεκινάνε να ζητάνε τα γυαλιά των γονιών τους και το καλύτερο ειναι να αρχίσουμε με το να έχουν δικά τους γυαλιά Ένας καλός τρόπος είναι η σταδιακή χρήση γυαλιών ηλίου από γονείς και από τα παιδιά. Έτσι κι αλλιώς η προστασία των ματιών από τον ήλιο είναι επιβεβλημένη και σε μικρούς και σε μεγάλους.
Σε δεύτερο χρόνο μπορούμε μαζί με τα γυαλιά ηλίου να ενσωματώσουμε και τα γυαλιά οράσεως στη καθημερινότητα ενθαρρύνοντας τα παιδιά να φορέσουν τα γυαλιά οράσεώς. Βιβλία με θέμα τη χρήση των γυαλιών, συχνή συναναστροφή με φίλους που τα παιδάκια τους φοράνε γυαλιά, αγορά προϊόντων με ήρωες που φοράνε γυαλιά ή επιλογή ενός σκελετού οράσεως που θα προσελκύσει και θα ενθουσιάσει αποτελούν μικρά «κόλπα» που θα δελεάσουν και θα πείσουν τους μικρούς μας διοπτροφόρους.
Όταν τα παιδιά ξεκινούν έχοντας ενσωματώσει τα γυαλιά τους στη καθημερινότητα, θα αντιληφθούν ότι η όρασή τους «χαλάει» χωρίς αυτά και σταδιακά θα τα αναζητήσουν. Φυσικά, με τη χρήση των γυαλιών πρέπει να μάθουμε στα παιδιά πως να τα προσέχουν, να τα καθαρίζουν σωστά με τα ενδεδειγμένα προϊόντα καθαρισμού και να τα φυλάνε σε ειδική θήκη.
Αυτά αποτελούν οδηγίες που τα παιδιά θα κρατήσουν και στην ενήλικη ζωής τους εξασφαλίζοντας ποιοτική Όραση και αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής των γυαλιών τους.
Ο ρόλος του σχολείου στη χρήση των γυαλιών οράσεως πρέπει να είναι επικουρικός. Πολύ συχνά παιδιά που είναι εξοικειωμένα στη χρήση των γυαλιών τους, μεταβαίνοντας στο Δημοτικό αρνούνται να τα φορέσουν φοβούμενα τις αντιδράσεις και την αντιμετώπιση των συμμαθητών τους. Η συνεργασία των εκπαιδευτικών εδώ είναι σημαντική γιατί διακριτικά θα χρειαστεί να ενθαρρύνει τη χρήση γυαλιών και να βάλει στο περιθώριο συμπεριφορές αντίθετες σε αυτήν.
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους στην αισθητική πλευρά των οφθαλμικών φακών. Για παράδειγμα, υψηλότερου επιπέδου λεπτύνσεις σε παιδιά με υψηλούς βαθμούς διόρθωσης, σε πολλές περιπτώσεις βοηθάνε στην ευκολότερη χρήση των γυαλιών. Σε αρκετές περιπτώσεις αυτές η χρήση των φακών επαφής σε εφήβους θα διευκόλυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση και θα γέμιζε αυτοπεποίθηση το παιδί τους, χωρίς να του στερούν την ποιότητα της όρασης που πρέπει να έχει.
Φυσικά, η εφαρμογή και η εκμάθηση των φακών επαφής πρέπει πάντα να γίνεται από εξειδικευμένο Oπτικό-Oπτομέτρη.
Μικρά και πολλά μυστικά, μικρές αλλά ουσιώδεις λεπτομέρειες που θα βοηθήσουν τους γονείς να αντιληφθούν έγκαιρα και να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά πιθανά προβλήματα στην όραση των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά να γίνουν υπεύθυνοι χρήστες των νέων τους γυαλιών και φακών επαφής.
πηγή https://lenshop.gr
