Αποτελεί τον δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό επιτραπέζιων ελιών παγκοσμίως και, μέχρι σήμερα, το μεγάλο μειονέκτημα της Χώρας των Φαραώ ήταν το μικρό ποσοστό υποδομών που έχει για την παραγωγή ελαιολάδου. Αυτό, όμως, φαίνεται πως θα αλλάξει τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Ο...
υπουργός Γεωργίας της Αιγύπτου, Αμπντούλ Μονεΐμ Ελ-Μπανά, αναφέρθηκε φέτος για πρώτη φορά σε ένα πρωτοφανών διαστάσεων σχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
Μιλώντας σε συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ελαιολάδου, που πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο, αποκάλυψε πως άμεσος στόχος της χώρας αποτελεί η φύτευση 100 εκατομμυρίων ελαιοδέντρων για την παραγωγή ελαιολάδου, με χρονικό ορίζοντα μόλις το 2022.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου σε δυόμισι χρόνια από τώρα, αν όλα πάνε βάσει σχεδίου, η Αίγυπτος θα εκτιναχθεί στις πρώτες θέσεις του βάθρου ενός παραδοσιακά ευρωπαϊκού κλάδου, παράλληλα με την ήδη υψηλή κατάταξή της στον τομέα της βρώσιμης ελιάς.
Το «νταμπλ» σε αριθμούς
Η αιγυπτιακή παραγωγή φέτος ανήλθε περίπου σε 450.000 τόνους επιτραπέζιας ελιάς, από τους οποίους οι 100.000 πήγαν για εξαγωγές, γεγονός που τη φέρνει στη δεύτερη θέση στην παγκόσμια κλίμακα.
Από την άλλη, οι ποσότητες ελαιολάδου μετά βίας έφτασαν τους 20.000 τόνους, με την εγχώρια κατανάλωση να είναι ασφαλώς μεγαλύτερη, κάτι που οδηγεί σε ολοένα και αυξανόμενες εισαγωγές ελαιολάδου από τις μεσογειακές χώρες κάθε χρόνο.
«Οι ελαιώνες κάλυπταν περίπου τα 20.000 στρέμματα στα τέλη του 1970, ενώ σήμερα ξεπερνούν τα 960.000 στρέμματα», τονίζει ο Αιγύπτιος υπουργός.
Τα σχέδια περιλαμβάνουν τη διάθεση 140.000 στρεμμάτων σε εγχώριους και ξένους επενδυτές για την εγκατάσταση λαδοελιών και ακόμη 40.000 που θα αφορούν αποκλειστικά Αιγύπτιους επενδυτές.
Τι άτυχοι!! Εκεί δεν έχουν… κίνητρα: Το νου σας στην παγίδα, μην ξεριζώσετε ελιές λόγω επιδότησης
Παράλληλα, έχει προβλεφθεί η δημιουργία των απαραίτητων υποδομών για τη μεταποίηση της ελιάς κοντά στους ελαιώνες, με την κατασκευή εργοστασίων πλήρως εξοπλισμένων με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό, πέραν όλων των άλλων, αναμένεται να φέρει μια νέα πνοή στις αγροτικές επενδύσεις, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ένωσης Αγροτών.
«Τα ελαιόδεντρα αποτελούν την καταλληλότερη καλλιέργεια για τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, καθώς μπορούν να φυτευτούν σε πολλές περιοχές και δεν απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού», συνεχίζει.
«Το κάλεσμα για είσοδο ξένων επενδυτών στη χώρα δημιουργεί αισιοδοξία στον αγροτικό τομέα για την αύξηση της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων και της καλύτερης διαφήμισής τους. Παράλληλα, η κυβέρνηση ήδη προχωρά σε προγράμματα προστασίας και πρόληψης των φυτειών από ασθένειες», καταλήγει.
Φιλοδοξία της Αιγύπτου αποτελεί όχι μόνο να ανέβει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας παραγωγής επιτραπέζιας ελιάς επεκτείνοντας τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της και σε περιοχές που σήμερα χαρακτηρίζονται ερημικές, αλλά και να ανταγωνιστεί μετωπικά, διεκδικώντας ένα μεγάλο μερίδιο της πίτας, τους νυν μεγάλους της αγοράς ελαιολάδου, όπως την Ισπανία και την Τυνησία.
Και, όλα αυτά, σε λιγότερο από μία πενταετία.
“Τροφή-Φάρμακο”: Θα πρέπει να επισημάνουμε πως κάτι ακόμη που λίγοι μπορεί να ξέρουν ή να υποψιάζονται, οπότε θα σας χτυπήσω το καμπανάκι, καθώς η κάθε χώρα παραγωγής τροφίμων έχει διαφορετικές νομοθεσίες όσον αφορά την ανάπτυξή τους, οπότε μπορεί κάλλιστα να καλλιεργούνται/αναπτύσσονται/διακινούνται με τρόπους που ΕΔΩ απαγορεύονται!!
Για παράδειγμα, η πατάτα Αιγύπτου (σας λέει κάτι;) για την καλλιέργεια της οποίας χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα και λιπάσματα που εδώ απαγορεύονται δια ροπάλου, λόγω τον παρενεργειών τους, εκεί επιτρέπονται. Κι όμως κατά καιρούς γεμίζει η αγορά “φτηνή” πατάτα Αιγύπτου και αρκετοί την καταναλώνουμε παντελώς ανυποψίαστοι για το τι άλλο καταναλώνουμε μαζί της!
Μιλώντας σε συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ελαιολάδου, που πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο, αποκάλυψε πως άμεσος στόχος της χώρας αποτελεί η φύτευση 100 εκατομμυρίων ελαιοδέντρων για την παραγωγή ελαιολάδου, με χρονικό ορίζοντα μόλις το 2022.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου σε δυόμισι χρόνια από τώρα, αν όλα πάνε βάσει σχεδίου, η Αίγυπτος θα εκτιναχθεί στις πρώτες θέσεις του βάθρου ενός παραδοσιακά ευρωπαϊκού κλάδου, παράλληλα με την ήδη υψηλή κατάταξή της στον τομέα της βρώσιμης ελιάς.
Το «νταμπλ» σε αριθμούς
Η αιγυπτιακή παραγωγή φέτος ανήλθε περίπου σε 450.000 τόνους επιτραπέζιας ελιάς, από τους οποίους οι 100.000 πήγαν για εξαγωγές, γεγονός που τη φέρνει στη δεύτερη θέση στην παγκόσμια κλίμακα.
Από την άλλη, οι ποσότητες ελαιολάδου μετά βίας έφτασαν τους 20.000 τόνους, με την εγχώρια κατανάλωση να είναι ασφαλώς μεγαλύτερη, κάτι που οδηγεί σε ολοένα και αυξανόμενες εισαγωγές ελαιολάδου από τις μεσογειακές χώρες κάθε χρόνο.
«Οι ελαιώνες κάλυπταν περίπου τα 20.000 στρέμματα στα τέλη του 1970, ενώ σήμερα ξεπερνούν τα 960.000 στρέμματα», τονίζει ο Αιγύπτιος υπουργός.
Τα σχέδια περιλαμβάνουν τη διάθεση 140.000 στρεμμάτων σε εγχώριους και ξένους επενδυτές για την εγκατάσταση λαδοελιών και ακόμη 40.000 που θα αφορούν αποκλειστικά Αιγύπτιους επενδυτές.
Τι άτυχοι!! Εκεί δεν έχουν… κίνητρα: Το νου σας στην παγίδα, μην ξεριζώσετε ελιές λόγω επιδότησης
Παράλληλα, έχει προβλεφθεί η δημιουργία των απαραίτητων υποδομών για τη μεταποίηση της ελιάς κοντά στους ελαιώνες, με την κατασκευή εργοστασίων πλήρως εξοπλισμένων με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό, πέραν όλων των άλλων, αναμένεται να φέρει μια νέα πνοή στις αγροτικές επενδύσεις, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ένωσης Αγροτών.
«Τα ελαιόδεντρα αποτελούν την καταλληλότερη καλλιέργεια για τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, καθώς μπορούν να φυτευτούν σε πολλές περιοχές και δεν απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού», συνεχίζει.
«Το κάλεσμα για είσοδο ξένων επενδυτών στη χώρα δημιουργεί αισιοδοξία στον αγροτικό τομέα για την αύξηση της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων και της καλύτερης διαφήμισής τους. Παράλληλα, η κυβέρνηση ήδη προχωρά σε προγράμματα προστασίας και πρόληψης των φυτειών από ασθένειες», καταλήγει.
Φιλοδοξία της Αιγύπτου αποτελεί όχι μόνο να ανέβει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας παραγωγής επιτραπέζιας ελιάς επεκτείνοντας τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της και σε περιοχές που σήμερα χαρακτηρίζονται ερημικές, αλλά και να ανταγωνιστεί μετωπικά, διεκδικώντας ένα μεγάλο μερίδιο της πίτας, τους νυν μεγάλους της αγοράς ελαιολάδου, όπως την Ισπανία και την Τυνησία.
Και, όλα αυτά, σε λιγότερο από μία πενταετία.
“Τροφή-Φάρμακο”: Θα πρέπει να επισημάνουμε πως κάτι ακόμη που λίγοι μπορεί να ξέρουν ή να υποψιάζονται, οπότε θα σας χτυπήσω το καμπανάκι, καθώς η κάθε χώρα παραγωγής τροφίμων έχει διαφορετικές νομοθεσίες όσον αφορά την ανάπτυξή τους, οπότε μπορεί κάλλιστα να καλλιεργούνται/αναπτύσσονται/διακινούνται με τρόπους που ΕΔΩ απαγορεύονται!!
Για παράδειγμα, η πατάτα Αιγύπτου (σας λέει κάτι;) για την καλλιέργεια της οποίας χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα και λιπάσματα που εδώ απαγορεύονται δια ροπάλου, λόγω τον παρενεργειών τους, εκεί επιτρέπονται. Κι όμως κατά καιρούς γεμίζει η αγορά “φτηνή” πατάτα Αιγύπτου και αρκετοί την καταναλώνουμε παντελώς ανυποψίαστοι για το τι άλλο καταναλώνουμε μαζί της!
