Στις 17 Ιουνίου 2018 στο χωριό Ψαράδες των Πρεσπών υπογράφηκε η
επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτή η προδοσία εκτελέστηκε από την
κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλαδή την κυβέρνηση που προέκυψε από τη
συνεργασία των κομμάτων με επικεφαλής τους Αλέξη Τσίπρα και Παναγιώτη
Καμμένο.
Τη συμφωνία αυτή ως γνωστόν υπέγραψε ο υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Νικόλαος Κοτζιάς.
Από το πρωί εκείνης της ημέρας Έλληνες πολίτες από όλα τα σημεία της χώρας συνέρρευσαν στην περιοχή αυθόρμητα, με στόχο να φτάσουν στους Ψαράδες ώστε...
Τη συμφωνία αυτή ως γνωστόν υπέγραψε ο υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Νικόλαος Κοτζιάς.
Από το πρωί εκείνης της ημέρας Έλληνες πολίτες από όλα τα σημεία της χώρας συνέρρευσαν στην περιοχή αυθόρμητα, με στόχο να φτάσουν στους Ψαράδες ώστε...
να προσπαθήσουν να ματαιώσουν τα σχέδια της κυβέρνησης, η οποία όμως
είχε λάβει τα μέτρα της και είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους που
οδηγούσαν προς το συγκεκριμένο χωριό.
Οδική πρόσβαση υπήρχε μόνο από την Φλώρινα προς τη Βίγλα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα ο δρόμος ήταν κλειστός και μη προσπελάσιμος από αυτοκίνητα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να συγκεντρωθούν στη Βίγλα εκατοντάδες αυτοκίνητα και λεωφορεία των οποίων οι επιβάτες είχαν δύο επιλογές. Ή θα έμεναν στη Βίγλα και θα συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που είχαν εντωμεταξύ ανακοινωθεί ή θα κινούνταν πεζοί προς το χωριό Πισοδέρι το οποίο απέχει τέσσερα χιλιόμετρα από τη Βίγλα και στο οποίο βρίσκονταν οι αστυνομικές δυνάμεις συμπεριλαμβανομένων και των δυνάμεων των ΜΑΤ. Οι οδηγίες του καθεστώτος ήταν σαφείς.
Από το Πισοδέρι δεν έπρεπε να διέλθει κανείς.
Πλήθος πολιτών, από τις μερικές χιλιάδες διαδηλωτών που έφτασαν στο Πισοδέρι, προσπάθησαν να διέλθουν από τον κλοιό των ΜΑΤ έστω συμβολικά μιάς και η απόσταση Πισοδέρι – Ψαράδες είναι τριάντα χιλιόμετρα και σίγουρα δεν θα προλάβαινε κανείς να φτάσει στους Ψαράδες πεζός πριν την υπογραφή της συμφωνίας που θα άνοιγε τον δρόμο για το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς.
Εκεί λοιπόν, στο Πισοδέρι, οι διαδηλωτές αρνούμενοι να δεχθούν ότι θα ήταν δυνατόν να παραδώσουμε τα ιερά και τα όσιά μας, την ψυχή μας, το όνομα της Μακεδονίας μας αλλά και τη Μακεδονική ταυτότητά μας, έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες να διέλθουν από τον κλοιό των ΜΑΤ.
Προσπάθησαν να κινηθούν ακόμα και μέσω γειτονικών λόφων προκειμένου να αποφύγουν τις δυνάμεις καταστολής, όμως το ελικόπτερο της αστυνομίας που ήλεγχε την κατάσταση από αέρος έδινε το στίγμα των κινούμενων διαδηλωτών και ενημέρωνε τις επίγειες δυνάμεις των ΜΑΤ με αποτέλεσμα οι τελευταίες να ανέβουν μέχρι και στο βουνό και να ασκήσουν ακραία βία στους διαδηλωτές για να τους σταματήσουν.
Διαδηλωτές ξυλοκοπήθηκαν άγρια, ελληνικές σημαίες βάφτηκαν με αίμα, χημικά εκτοξεύθηκαν προς τους Έλληνες πολίτες -τα θύματα ήταν άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι- με αποτέλεσμα το όλο σκηνικό να θυμίζει περισσότερο πόλεμο παρά την εξέλιξη μιάς διαμαρτυρίας.
Τελικά η Συμφωνία των Πρεσπών υπογράφηκε, όμως ο ελληνικός λαός στο Πισοδέρι έδειξε ότι ακόμα και ανοργάνωτος, έστω και την τελευταία στιγμή, η σπίθα φιλοπατρίας που έχει μέσα στην ψυχή του τον οδηγεί να αγωνιστεί προκειμένου να αποτρέψει την όποια προδοσία.
Είναι σημαντικό να μείνει στη μνήμη όλων μας αυτή η στιγμή και να καλλιεργηθεί αυτό το πνεύμα αγωνιστικότητας στα ελληνόπουλα ώστε να γνωρίζουν οι κυβερνώντες ότι δεν παραδίδουμε ούτε σπιθαμή από την πατρίδα μας. Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε αυτή τη συμφωνία και θα αγωνιστούμε μέχρι να την ακυρώσουμε.
Γιατί λοιπόν να θέλουμε να καθιερώσουμε Ημέρα Μνήμης της Αντίστασης κατά της υπογραφής της Επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών; Επειδή η μνήμη είναι πολύ σημαντική. Επειδή στις 17 Ιουνίου υπογράφηκε η συμφωνία που αποτελεί τη μέγιστη εθνική προδοσία της χώρας μας. Επειδή η πράξη αυτή επιτελέστηκε μεν, όχι όμως χωρίς λαϊκή αντίδραση.
Ο λαός ήταν εκεί και κατέβαλε τα μέγιστα προκειμένου να σταματήσει αυτούς που τελικά ολοκλήρωσαν το έργο των κομιτατζήδων. Αυτούς που η δημοκρατία μας μία μέρα θα τους οδηγήσει εκεί που πρέπει, ενώπιον του δικαστηρίου ώστε να κριθούν για αυτή τους την πράξη.
Αυτή η Ημέρα Μνήμης έχει ήδη καθιερωθεί στις ψυχές μας. Θα την προβάλουμε όσο περισσότερο μπορούμε και δεν θα την αφήσουμε να ξεχαστεί. Οι κάθε λογής Νενέκοι θα μας βρίσκουν μπροστά τους, με άρθρα, με εκδηλώσεις μνήμης, με αντίσταση, πάντα και παντού!
Η πρώτη λοιπόν εκδήλωση για αυτή την Ημέρα Μνήμης έχει ήδη προγραμματιστεί και θα γίνει στις 17 Ιουνίου 2019 στο Πισοδέρι, ημέρα του Αγίου Πνεύματος. Αφού θα γίνει μία φορά, θα γίνεται για πάντα. Σε πείσμα όλων αυτών που αντέδρασαν αρνητικά σε αυτή την ιδέα, εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Δεν μας πτοεί τίποτα.
Πέραν της καθιέρωσης αυτής της Ημέρας Μνήμης, έχει ήδη αποφασισθεί να δημιουργηθεί στο Πισοδέρι μουσειακός χώρος με την ονομασία «Πισοδέρι 2018» με εκθέματα από το υλικό των επεισοδίων που έγιναν στις 17 Ιουνίου 2018 (αιματοβαμμένες σημαίες, φωτογραφίες, βίντεο, υλικό από τις οβίδες των χημικών των ΜΑΤ κ.λπ.).
Επίσης θα μπορούσε να τοποθετηθεί και μία επιγραφή στον χώρο όπου έγιναν τα επεισόδια, στην οποία να αναγράφεται η φράση: «Σε αυτό τον χώρο στις 17 Ιουνίου 2018, Έλληνες πολίτες αντιστάθηκαν κατά της υπογραφής της επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών από το προδοτικό καθεστώς των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου».
Όλα τα πιο πάνω θα συμβάλλουν ώστε να μη ξεχαστεί η αντίσταση που υπήρξε κατά της υπογραφής της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών και θα ενισχύσουν τη μάχη που δίνουμε καθημερινά προκειμένου να την ακυρώσουμε.
Οδική πρόσβαση υπήρχε μόνο από την Φλώρινα προς τη Βίγλα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα ο δρόμος ήταν κλειστός και μη προσπελάσιμος από αυτοκίνητα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να συγκεντρωθούν στη Βίγλα εκατοντάδες αυτοκίνητα και λεωφορεία των οποίων οι επιβάτες είχαν δύο επιλογές. Ή θα έμεναν στη Βίγλα και θα συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που είχαν εντωμεταξύ ανακοινωθεί ή θα κινούνταν πεζοί προς το χωριό Πισοδέρι το οποίο απέχει τέσσερα χιλιόμετρα από τη Βίγλα και στο οποίο βρίσκονταν οι αστυνομικές δυνάμεις συμπεριλαμβανομένων και των δυνάμεων των ΜΑΤ. Οι οδηγίες του καθεστώτος ήταν σαφείς.
Από το Πισοδέρι δεν έπρεπε να διέλθει κανείς.
Πλήθος πολιτών, από τις μερικές χιλιάδες διαδηλωτών που έφτασαν στο Πισοδέρι, προσπάθησαν να διέλθουν από τον κλοιό των ΜΑΤ έστω συμβολικά μιάς και η απόσταση Πισοδέρι – Ψαράδες είναι τριάντα χιλιόμετρα και σίγουρα δεν θα προλάβαινε κανείς να φτάσει στους Ψαράδες πεζός πριν την υπογραφή της συμφωνίας που θα άνοιγε τον δρόμο για το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς.
Εκεί λοιπόν, στο Πισοδέρι, οι διαδηλωτές αρνούμενοι να δεχθούν ότι θα ήταν δυνατόν να παραδώσουμε τα ιερά και τα όσιά μας, την ψυχή μας, το όνομα της Μακεδονίας μας αλλά και τη Μακεδονική ταυτότητά μας, έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες να διέλθουν από τον κλοιό των ΜΑΤ.
Προσπάθησαν να κινηθούν ακόμα και μέσω γειτονικών λόφων προκειμένου να αποφύγουν τις δυνάμεις καταστολής, όμως το ελικόπτερο της αστυνομίας που ήλεγχε την κατάσταση από αέρος έδινε το στίγμα των κινούμενων διαδηλωτών και ενημέρωνε τις επίγειες δυνάμεις των ΜΑΤ με αποτέλεσμα οι τελευταίες να ανέβουν μέχρι και στο βουνό και να ασκήσουν ακραία βία στους διαδηλωτές για να τους σταματήσουν.
Διαδηλωτές ξυλοκοπήθηκαν άγρια, ελληνικές σημαίες βάφτηκαν με αίμα, χημικά εκτοξεύθηκαν προς τους Έλληνες πολίτες -τα θύματα ήταν άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι- με αποτέλεσμα το όλο σκηνικό να θυμίζει περισσότερο πόλεμο παρά την εξέλιξη μιάς διαμαρτυρίας.
Τελικά η Συμφωνία των Πρεσπών υπογράφηκε, όμως ο ελληνικός λαός στο Πισοδέρι έδειξε ότι ακόμα και ανοργάνωτος, έστω και την τελευταία στιγμή, η σπίθα φιλοπατρίας που έχει μέσα στην ψυχή του τον οδηγεί να αγωνιστεί προκειμένου να αποτρέψει την όποια προδοσία.
Είναι σημαντικό να μείνει στη μνήμη όλων μας αυτή η στιγμή και να καλλιεργηθεί αυτό το πνεύμα αγωνιστικότητας στα ελληνόπουλα ώστε να γνωρίζουν οι κυβερνώντες ότι δεν παραδίδουμε ούτε σπιθαμή από την πατρίδα μας. Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε αυτή τη συμφωνία και θα αγωνιστούμε μέχρι να την ακυρώσουμε.
Γιατί λοιπόν να θέλουμε να καθιερώσουμε Ημέρα Μνήμης της Αντίστασης κατά της υπογραφής της Επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών; Επειδή η μνήμη είναι πολύ σημαντική. Επειδή στις 17 Ιουνίου υπογράφηκε η συμφωνία που αποτελεί τη μέγιστη εθνική προδοσία της χώρας μας. Επειδή η πράξη αυτή επιτελέστηκε μεν, όχι όμως χωρίς λαϊκή αντίδραση.
Ο λαός ήταν εκεί και κατέβαλε τα μέγιστα προκειμένου να σταματήσει αυτούς που τελικά ολοκλήρωσαν το έργο των κομιτατζήδων. Αυτούς που η δημοκρατία μας μία μέρα θα τους οδηγήσει εκεί που πρέπει, ενώπιον του δικαστηρίου ώστε να κριθούν για αυτή τους την πράξη.
Αυτή η Ημέρα Μνήμης έχει ήδη καθιερωθεί στις ψυχές μας. Θα την προβάλουμε όσο περισσότερο μπορούμε και δεν θα την αφήσουμε να ξεχαστεί. Οι κάθε λογής Νενέκοι θα μας βρίσκουν μπροστά τους, με άρθρα, με εκδηλώσεις μνήμης, με αντίσταση, πάντα και παντού!
Η πρώτη λοιπόν εκδήλωση για αυτή την Ημέρα Μνήμης έχει ήδη προγραμματιστεί και θα γίνει στις 17 Ιουνίου 2019 στο Πισοδέρι, ημέρα του Αγίου Πνεύματος. Αφού θα γίνει μία φορά, θα γίνεται για πάντα. Σε πείσμα όλων αυτών που αντέδρασαν αρνητικά σε αυτή την ιδέα, εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Δεν μας πτοεί τίποτα.
Πέραν της καθιέρωσης αυτής της Ημέρας Μνήμης, έχει ήδη αποφασισθεί να δημιουργηθεί στο Πισοδέρι μουσειακός χώρος με την ονομασία «Πισοδέρι 2018» με εκθέματα από το υλικό των επεισοδίων που έγιναν στις 17 Ιουνίου 2018 (αιματοβαμμένες σημαίες, φωτογραφίες, βίντεο, υλικό από τις οβίδες των χημικών των ΜΑΤ κ.λπ.).
Επίσης θα μπορούσε να τοποθετηθεί και μία επιγραφή στον χώρο όπου έγιναν τα επεισόδια, στην οποία να αναγράφεται η φράση: «Σε αυτό τον χώρο στις 17 Ιουνίου 2018, Έλληνες πολίτες αντιστάθηκαν κατά της υπογραφής της επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών από το προδοτικό καθεστώς των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου».
Όλα τα πιο πάνω θα συμβάλλουν ώστε να μη ξεχαστεί η αντίσταση που υπήρξε κατά της υπογραφής της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών και θα ενισχύσουν τη μάχη που δίνουμε καθημερινά προκειμένου να την ακυρώσουμε.
*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Ιατρικού Τμήματος του ΔΠΘ και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.
