Ποιος θα το πίστευε! Στην χώρα της… υπερβολής και του υπερκαταναλωτισμού, οι πολίτες στρέφονται μαζικά στα Tiny Houses. Δηλαδή σε πολύ μικρά σπίτια!
Μια...
Μια...
μικρή επανάσταση στη χώρα του γιγαντισμού: όλο και περισσότεροι Αμερικανοί επιλέγουν τα «Tiny Houses», τα μικροσκοπικά σπίτια έκτασης μικρότερης των 40 τ.μ. για το χαμηλό τους κόστος, τον μινιμαλισμό τους και τις μικρότερες επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.
Το κίνημα, που περιλαμβάνει σπίτια πάνω σε τροχούς ή λυόμενα, έλκει τις ρίζες του δεκαετίες πριν αλλά η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η άφιξη των «millenials» στην ενεργή ζωή τού έδωσε μια νέα ώθηση.
Πρώτο ισχυρό στοιχείο, το κόστος. Σχεδόν 50.000 δολάρια για ένα καινούργιο σπίτι μικρότερο των 20 τ.μ. με εξατομικευμένο εσωτερικό χώρο, όπως αυτά που δείχνουν τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα που ειδικεύονται στη διακόσμηση και στα μαστορέματα τύπου ‘κάν’ το μόνος σου‘, που πολλαπλασίασαν τις θεματικές εκπομπές τα τελευταία πέντε χρόνια.
«Αντιμετωπίζουμε κρίση στην κατοικία και έχουμε ένα γηράσκον πλήθος ακινήτων», παρατηρεί η Μπράντι Τζόουνς, που μετακόμισε μαζί με τον σύζυγό της και τα δυο παιδιά τους σε ένα από τα Tiny Houses πριν από οκτώ μήνες στο Ρίντινγκ, περίπου εκατό χιλιόμετρα δυτικά της Φιλαδέλφειας.
Για ένα καινούργιο σπίτι, όπως η ίδια τονίζει, πρέπει να υπολογίσουμε «τουλάχιστον 30.000 δολάρια». Η επιλογή ενός μίνι-σπιτιού «κάνει τεράστια διαφορά, και το κόστος διαβίωσης διαχειρίσιμο».Τα Tiny Houses και ο μινιμαλισμός
Ωστόσο, συχνότερα, μόνο ο οικονομικός παράγοντας δεν αρκεί για να πάρει κανείς την απόφαση σε μια χώρα όπου κατά μέσο όρο ένα καινούριο σπίτι για μια οικογένεια έχει έκταση 228 τ.μ., σύμφωνα με την υπηρεσία απογραφής.
Αυτά τα τελευταία 40 χρόνια «η αμερικανική κοινωνία στράφηκε στα γιγάντια μεγέθη, κτίζοντας πελώρια σπίτια», εξηγεί ο Μάρκους Στόλτσφους, εμπορικός διευθυντής και διευθυντής marketing της Liberation Tiny Homes, που βρίσκεται κοντά στο Ρίντινγκ.
Ωστόσο σήμερα δηλώνει ότι «εν μέρει, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πως είναι ιδιαίτερα πλεονεκτικό να ζουν με λιγότερα»
«Μας άρεσε αυτή η μινιμαλιστική προσέγγιση», εξηγεί ο Σκοτ Μπεριέ, που μετακόμισε με τη γυναίκα του πριν από τέσσερις μήνες σε ένα σπίτι 34 τ.μ. και εκτιμά ιδιαίτερα το ότι «πλέον δεν έχει τόσα πράγματα» όσο πριν. Παρά τη μικρή τους επιφάνεια, τα σπίτια αυτά είναι πιο λειτουργικά από ένα παραδοσιακό διαμέρισμα. «Η βασική διαφορά που παρατηρώ είναι ότι δεν υπάρχει χαμένος χώρος», υπογραμμίζει.
Ο Ρόλαντ Φιγκέρεντο θα αφήσει το καλοκαίρι το διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη για να μετακομίσει στο νέο του «Tiny House», στο ‘Ορεγκον. «Προσπαθούμε να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να ξεφορτωθούμε κάθε τι περιττό».
Δείτε ένα παράδειγμα
Το κίνημα, που περιλαμβάνει σπίτια πάνω σε τροχούς ή λυόμενα, έλκει τις ρίζες του δεκαετίες πριν αλλά η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η άφιξη των «millenials» στην ενεργή ζωή τού έδωσε μια νέα ώθηση.
Πρώτο ισχυρό στοιχείο, το κόστος. Σχεδόν 50.000 δολάρια για ένα καινούργιο σπίτι μικρότερο των 20 τ.μ. με εξατομικευμένο εσωτερικό χώρο, όπως αυτά που δείχνουν τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα που ειδικεύονται στη διακόσμηση και στα μαστορέματα τύπου ‘κάν’ το μόνος σου‘, που πολλαπλασίασαν τις θεματικές εκπομπές τα τελευταία πέντε χρόνια.
«Αντιμετωπίζουμε κρίση στην κατοικία και έχουμε ένα γηράσκον πλήθος ακινήτων», παρατηρεί η Μπράντι Τζόουνς, που μετακόμισε μαζί με τον σύζυγό της και τα δυο παιδιά τους σε ένα από τα Tiny Houses πριν από οκτώ μήνες στο Ρίντινγκ, περίπου εκατό χιλιόμετρα δυτικά της Φιλαδέλφειας.
Για ένα καινούργιο σπίτι, όπως η ίδια τονίζει, πρέπει να υπολογίσουμε «τουλάχιστον 30.000 δολάρια». Η επιλογή ενός μίνι-σπιτιού «κάνει τεράστια διαφορά, και το κόστος διαβίωσης διαχειρίσιμο».Τα Tiny Houses και ο μινιμαλισμός
Ωστόσο, συχνότερα, μόνο ο οικονομικός παράγοντας δεν αρκεί για να πάρει κανείς την απόφαση σε μια χώρα όπου κατά μέσο όρο ένα καινούριο σπίτι για μια οικογένεια έχει έκταση 228 τ.μ., σύμφωνα με την υπηρεσία απογραφής.
Αυτά τα τελευταία 40 χρόνια «η αμερικανική κοινωνία στράφηκε στα γιγάντια μεγέθη, κτίζοντας πελώρια σπίτια», εξηγεί ο Μάρκους Στόλτσφους, εμπορικός διευθυντής και διευθυντής marketing της Liberation Tiny Homes, που βρίσκεται κοντά στο Ρίντινγκ.
Ωστόσο σήμερα δηλώνει ότι «εν μέρει, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πως είναι ιδιαίτερα πλεονεκτικό να ζουν με λιγότερα»
«Μας άρεσε αυτή η μινιμαλιστική προσέγγιση», εξηγεί ο Σκοτ Μπεριέ, που μετακόμισε με τη γυναίκα του πριν από τέσσερις μήνες σε ένα σπίτι 34 τ.μ. και εκτιμά ιδιαίτερα το ότι «πλέον δεν έχει τόσα πράγματα» όσο πριν. Παρά τη μικρή τους επιφάνεια, τα σπίτια αυτά είναι πιο λειτουργικά από ένα παραδοσιακό διαμέρισμα. «Η βασική διαφορά που παρατηρώ είναι ότι δεν υπάρχει χαμένος χώρος», υπογραμμίζει.
Ο Ρόλαντ Φιγκέρεντο θα αφήσει το καλοκαίρι το διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη για να μετακομίσει στο νέο του «Tiny House», στο ‘Ορεγκον. «Προσπαθούμε να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να ξεφορτωθούμε κάθε τι περιττό».
Δείτε ένα παράδειγμα
Υλισμός και Tiny Houses
Παρότι οι νοοτροπίες εξελίσσονται, δεν είναι πάντα εύκολο να αντιταχθείς στους κοινωνικούς κανόνες και στον επικρατούντα υλισμό. «Θα γίνεις κλειστοφοβικός εκεί μέσα!», είπαν πολλοί φίλοι στον Σκοτ όταν τους ανακοίνωσε το σχέδιό του.
«Είναι πολύ ασυνήθιστο να ζεις σε αυτό», παραδέχεται ο Μάρκους Στόλτσφους, για τον οποίον το κίνημα «Tiny» συνεχίζει να έχει μια «αρνητική εικόνα» για ορισμένους.
Η επιθυμία για μινιμαλισμό ισχύει επίσης για τις περιβαλλοντικές συνέπειες, εξηγεί ο Σκοτ.
Παρότι οι νοοτροπίες εξελίσσονται, δεν είναι πάντα εύκολο να αντιταχθείς στους κοινωνικούς κανόνες και στον επικρατούντα υλισμό. «Θα γίνεις κλειστοφοβικός εκεί μέσα!», είπαν πολλοί φίλοι στον Σκοτ όταν τους ανακοίνωσε το σχέδιό του.
«Είναι πολύ ασυνήθιστο να ζεις σε αυτό», παραδέχεται ο Μάρκους Στόλτσφους, για τον οποίον το κίνημα «Tiny» συνεχίζει να έχει μια «αρνητική εικόνα» για ορισμένους.
Η επιθυμία για μινιμαλισμό ισχύει επίσης για τις περιβαλλοντικές συνέπειες, εξηγεί ο Σκοτ.
