Κύπρος 1974, μία προδομένη υπόθεση

Σάββατο 20 Ιουλίου 1974, ώρα 05:30, οι σειρήνες στο νησί της Αφροδίτης, στην Κύπρο μας, ηχούν δαιμονισμένα. Η επιχείρηση «Αττίλας», η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο έχει ξεκινήσει. Πραγματοποιήθηκε με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις στις οποίες μετείχαν περί τους 40.000 Τούρκοι στρατιώτες υπό την διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρεντίν Ερσίν.

 Την...

Δευτέρα 15 Ιουλίου είχε προηγηθεί η αποτυχημένη απόπειρα του καθεστώτος Ιωαννίδη για την ανατροπή του Μακαρίου ο οποίος κατόρθωσε να διαφύγει και με ομιλία του στον ΟΗΕ μπροστά στους εκπροσώπους 132 εθνών καταγγέλλει την Ελλάδα ότι παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο με βάση την Συνθήκη της Ζυρίχης και δίνει την δικαιολογία στους Τούρκους να εισβάλουν, αναμειγνυόμενοι έτσι σε μία καθαρά ενδοελληνική διένεξη. Αυτό άλλωστε επικαλέστηκε και ο Τούρκος πρωθυπουργός της εισβολής υποστηρίζοντας ότι τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο επειδή το ζήτησε… ο Μακάριος.

Αποτέλεσμα της εισβολής, να λάβουν χώρα στο νησί οι γνώριμες ανά τους αιώνες βαρβαρότητες των Τούρκων. Χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου γίνονται πρόσφυγες, πολιτιστικά μνημεία καταστρέφονται και 2.000 περίπου Έλληνες είναι αγνοούμενοι. Τα οστά τους επαναπατρίζονται 43 χρόνια μετά και γι’ αυτό το έγκλημα πολέμου δεν συγκινείται κανείς εντός και εκτός Ελλάδος.

Στις μάχες που ακολουθούν οι Ελλαδίτες και οι Ελληνοκύπριοι υπερασπιστές του νησιού προσθέτουν νέες σελίδες δόξας, ηρωισμού και αυταπάρνησης στην ελληνική Ιστορία. Δεν υποχωρούν από τις θέσεις τους και, εκμεταλλευόμενοι και την ανικανότητα των Τούρκων, τους καταφέρνουν βαριά πλήγματα δημιουργώντας τους μεγάλες απώλειες. Ο «περίπατος» των Τούρκων μετατράπηκε σε πραγματική κόλαση. Δυστυχώς οι Ήρωες αυτοί έμειναν αβοήθητοι από την στρατιωτική ηγεσία των Αθηνών που δεν τόλμησε (ή δεν θέλησε;) να γενικεύσει την Ελληνοτουρκική σύρραξη.

Το κακό όμως είχε ξεκινήσει 15 χρόνια νωρίτερα το 1959, όταν οι Καραμανλής και Μακάριος αγνοώντας τον ηρωικό και νικηφόρο αγώνα της ΕΟΚΑ, τις θυσίες των αμούστακων μαθητών και τις εκτελέσεις των αγωνιστών, υπέγραψαν ο πρώτος στις 11 Φεβρουαρίου 1959 την Συνθήκη της Ζυρίχης και ο δεύτερος στις 19 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους την Συνθήκη του Λονδίνου με τους Αντνάν Μεντερές και Φαζίλ Κιουτσούκ αντίστοιχα. Οι συνθήκες αυτές καθιστούσαν την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο μαζί με την Ελλάδα και την Μεγάλη Βρετανία που εκπροσωπήθηκε από τον Χάρολντ Μακμίλαν. Στις Συνθήκες αυτές και στην παρότρυνση του αρχομανούς Μακαρίου «πάτησαν» οι Τούρκοι για να επιχειρήσουν την παράνομη εισβολή τους στην Κύπρο.

 Για άλλη μία φορά τα δίκαια του Ελληνισμού προδίδονται εκ των έσω.

elkosmos.gr

Σάββατο 20 Ιουλίου 1974, ώρα 05:30, οι σειρήνες στο νησί της Αφροδίτης, στην Κύπρο μας, ηχούν δαιμονισμένα. Η επιχείρηση «Αττίλας», η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο έχει ξεκινήσει. Πραγματοποιήθηκε με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις στις οποίες μετείχαν περί τους 40.000 Τούρκοι στρατιώτες υπό την διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρεντίν Ερσίν. Την Δευτέρα 15 Ιουλίου είχε προηγηθεί η αποτυχημένη απόπειρα του καθεστώτος Ιωαννίδη για την ανατροπή του Μακαρίου ο οποίος κατόρθωσε να διαφύγει και με ομιλία του στον ΟΗΕ μπροστά στους εκπροσώπους 132 εθνών καταγγέλλει την Ελλάδα ότι παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο με βάση την Συνθήκη της Ζυρίχης και δίνει την δικαιολογία στους Τούρκους να εισβάλουν, αναμειγνυόμενοι έτσι σε μία καθαρά ενδοελληνική διένεξη. Αυτό άλλωστε επικαλέστηκε και ο Τούρκος πρωθυπουργός της εισβολής υποστηρίζοντας ότι τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο επειδή το ζήτησε… ο Μακάριος. Αποτέλεσμα της εισβολής, να λάβουν χώρα στο νησί οι γνώριμες ανά τους αιώνες βαρβαρότητες των Τούρκων. Χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου γίνονται πρόσφυγες, πολιτιστικά μνημεία καταστρέφονται και 2.000 περίπου Έλληνες είναι αγνοούμενοι. Τα οστά τους επαναπατρίζονται 43 χρόνια μετά και γι’ αυτό το έγκλημα πολέμου δεν συγκινείται κανείς εντός και εκτός Ελλάδος. Στις μάχες που ακολουθούν οι Ελλαδίτες και οι Ελληνοκύπριοι υπερασπιστές του νησιού προσθέτουν νέες σελίδες δόξας, ηρωισμού και αυταπάρνησης στην ελληνική Ιστορία. Δεν υποχωρούν από τις θέσεις τους και, εκμεταλλευόμενοι και την ανικανότητα των Τούρκων, τους καταφέρνουν βαριά πλήγματα δημιουργώντας τους μεγάλες απώλειες. Ο «περίπατος» των Τούρκων μετατράπηκε σε πραγματική κόλαση. Δυστυχώς οι Ήρωες αυτοί έμειναν αβοήθητοι από την στρατιωτική ηγεσία των Αθηνών που δεν τόλμησε (ή δεν θέλησε;) να γενικεύσει την Ελληνοτουρκική σύρραξη. Το κακό όμως είχε ξεκινήσει 15 χρόνια νωρίτερα το 1959, όταν οι Καραμανλής και Μακάριος αγνοώντας τον ηρωικό και νικηφόρο αγώνα της ΕΟΚΑ, τις θυσίες των αμούστακων μαθητών και τις εκτελέσεις των αγωνιστών, υπέγραψαν ο πρώτος στις 11 Φεβρουαρίου 1959 την Συνθήκη της Ζυρίχης και ο δεύτερος στις 19 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους την Συνθήκη του Λονδίνου με τους Αντνάν Μεντερές και Φαζίλ Κιουτσούκ αντίστοιχα. Οι συνθήκες αυτές καθιστούσαν την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο μαζί με την Ελλάδα και την Μεγάλη Βρετανία που εκπροσωπήθηκε από τον Χάρολντ Μακμίλαν. Στις Συνθήκες αυτές και στην παρότρυνση του αρχομανούς Μακαρίου «πάτησαν» οι Τούρκοι για να επιχειρήσουν την παράνομη εισβολή τους στην Κύπρο. Για άλλη μία φορά τα δίκαια του Ελληνισμού προδίδονται εκ των έσω....

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/kypros-1974-mia-prodomeni-ypothesi/ © www.elkosmos.gr