Το καλοκαίρι του 2015, αμέσως μετά την κωλοτούμπα του Τσίπρα, η «τρόϊκα» ονομάστηκε «Θεσμοί» και οι διαπραγματεύσεις των «τροϊκανών» άρχισαν να γίνονται στο… ξενοδοχείο HILTON, γιατί οι περήφανοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν δεχόντουσαν να καθοδηγούνται στα υπουργεία τους αλλά σε «ουδέτερο» έδαφος.
Από...
Από...
επαγγελματικό ενδιαφέρον για την έκβαση μιας τέτοιας κρίσιμης διαπραγμάτευσης, βρέθηκα μαζί με άλλους συναδέλφους, στον προθάλαμο της αίθουσας των συζητήσεων. Οι «τροϊκανοί» περίμεναν από νωρίς τους δικούς μας, ατσαλάκωτοι, με τα μπλε κοστούμια τους, τα άσπρα πουκάμισα και τις σκούρες γραβάτες, με τα lap tops και τους φακέλους τοποθετημένους στο τραπέζι των συζητήσεων.
Καθυστερημένα, εμφανίστηκε και η Ελληνική αντιπροσωπεία με τον ατημέλητο υπουργό χαλαρό και δίπλα του έναν άγνωστο σε μένα τύπο, που είχε έρθει με …σαγιονάρες! Το όλο στυλ του ήταν ασορτί: φορούσε ένα μαύρο σαλβάρι, «σταμπωτό» ξεχυλωμένο μπλουζάκι της παραλίας και ανάλογο σακίδιο κρεμασμένο στον ώμο. «Είναι ο βασικός σύμβουλος του υπουργού», με ενημέρωσε συνάδελφος, γνώστης της ανθρωπογεωγραφίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το σκηνικό θα έμενε στη μνήμη μου ως μια κραυγαλέα … ενδυματολογική «αστοχία» για την περίσταση, αν ο εν λόγω τύπος δεν έβγαινε αλαφιασμένος μία ώρα μετά, πλησίαζε ένα γνωστό δημοσιογράφο και τον ρωτούσε «Ρε Δημήτρη, έχεις το τηλέφωνο του Παπαδόπουλου;» (με το «Παπαδόπουλος», καλύπτω το όνομα γνωστού στη δημοσιογραφική πιάτσα τεχνοκράτη).
Ο «σαγιονάρας» (από ό,τι καταλάβαμε) βρήκε τον «Παπαδόπουλο» στην … παραλία με την οικογένειά του και άρχισε να τον ρωτά με αγωνία, που είχε αλλοιώσει τη νηφαλιότητα της μεγαλοπρεπούς εισόδου του: «Ρε Μεγάλε, αυτοί οι μαλάκες μας ρωτάνε αυτό κι αυτό. Τι τους λέω;». Δεν ξέρω τι απάντησε από την παραλία ο τεχνοκράτης, την ώρα που του έβαζε λάδι η Κυρία του, αλλά ο δικός μας «παράλίας», σέρνοντας τις σαγινάρες του, γύρισε στην αίθουσα συνοφρυωμένος να ενημερώσει τον «σύντροφο υπουργό».
Θα μου πείτε: Πως το θυμήθηκα τώρα το σκηνικό με το φίλο μας τον «σαγιονάρα» σύμβουλο του υπουργού…
Απλά, μου την «έσπασε», καλοκαιριάτικα, το σκηνικό με τους κουστουμαρισμένους και φουριόζους υπουργούς, τους τεχνοκράτες από το «Harvard», τους «φακέλους με τους στόχους» που τους έδωσε ο Μητσοτάκης, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση που θέλει να επιβάλει, τον προγραμματισμό, τον απολογισμό και τη λογοδοσία – και γενικά όλο αυτό το «κορεκτιλίκι» που θέλει να φορέσει καπέλο στην «Ελλαδάρα ομαδάρα» που είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια: Με το «Νιίκα, Μανιίκα, Λιά και Καραμπαλιίκα» στη σύνθεση, τις ηρωικές μάχες στα γήπεδα της Ευρώπης και τα γιουρούσια με τις «γιόμες» στην αντίπαλη εστία. Και την μπάλα στην κερκίδα για καθυστέρηση…
Να το θυμηθείτε: δεν θα τα πάμε καλά με αυτόν! Άσε που θέλει να κόψει και τη φούμα στα υπουργεία…
Καθυστερημένα, εμφανίστηκε και η Ελληνική αντιπροσωπεία με τον ατημέλητο υπουργό χαλαρό και δίπλα του έναν άγνωστο σε μένα τύπο, που είχε έρθει με …σαγιονάρες! Το όλο στυλ του ήταν ασορτί: φορούσε ένα μαύρο σαλβάρι, «σταμπωτό» ξεχυλωμένο μπλουζάκι της παραλίας και ανάλογο σακίδιο κρεμασμένο στον ώμο. «Είναι ο βασικός σύμβουλος του υπουργού», με ενημέρωσε συνάδελφος, γνώστης της ανθρωπογεωγραφίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το σκηνικό θα έμενε στη μνήμη μου ως μια κραυγαλέα … ενδυματολογική «αστοχία» για την περίσταση, αν ο εν λόγω τύπος δεν έβγαινε αλαφιασμένος μία ώρα μετά, πλησίαζε ένα γνωστό δημοσιογράφο και τον ρωτούσε «Ρε Δημήτρη, έχεις το τηλέφωνο του Παπαδόπουλου;» (με το «Παπαδόπουλος», καλύπτω το όνομα γνωστού στη δημοσιογραφική πιάτσα τεχνοκράτη).
Ο «σαγιονάρας» (από ό,τι καταλάβαμε) βρήκε τον «Παπαδόπουλο» στην … παραλία με την οικογένειά του και άρχισε να τον ρωτά με αγωνία, που είχε αλλοιώσει τη νηφαλιότητα της μεγαλοπρεπούς εισόδου του: «Ρε Μεγάλε, αυτοί οι μαλάκες μας ρωτάνε αυτό κι αυτό. Τι τους λέω;». Δεν ξέρω τι απάντησε από την παραλία ο τεχνοκράτης, την ώρα που του έβαζε λάδι η Κυρία του, αλλά ο δικός μας «παράλίας», σέρνοντας τις σαγινάρες του, γύρισε στην αίθουσα συνοφρυωμένος να ενημερώσει τον «σύντροφο υπουργό».
Θα μου πείτε: Πως το θυμήθηκα τώρα το σκηνικό με το φίλο μας τον «σαγιονάρα» σύμβουλο του υπουργού…
Απλά, μου την «έσπασε», καλοκαιριάτικα, το σκηνικό με τους κουστουμαρισμένους και φουριόζους υπουργούς, τους τεχνοκράτες από το «Harvard», τους «φακέλους με τους στόχους» που τους έδωσε ο Μητσοτάκης, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση που θέλει να επιβάλει, τον προγραμματισμό, τον απολογισμό και τη λογοδοσία – και γενικά όλο αυτό το «κορεκτιλίκι» που θέλει να φορέσει καπέλο στην «Ελλαδάρα ομαδάρα» που είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια: Με το «Νιίκα, Μανιίκα, Λιά και Καραμπαλιίκα» στη σύνθεση, τις ηρωικές μάχες στα γήπεδα της Ευρώπης και τα γιουρούσια με τις «γιόμες» στην αντίπαλη εστία. Και την μπάλα στην κερκίδα για καθυστέρηση…
Να το θυμηθείτε: δεν θα τα πάμε καλά με αυτόν! Άσε που θέλει να κόψει και τη φούμα στα υπουργεία…
