Συνέντευξη στην Αναστασία Τσιβγούλη
Γκρεμισμένοι τοίχοι, ξηλωμένες μοκέτες, σκισμένες ταπετσαρίες, κατεστραμμένα κρεβάτια και στρώματα, ξεχαρβαλωμένες πρίζες, εξαφανισμένες τηλεοράσεις. Είναι όσα αντίκρισε το πρωί της Τετάρτης 10 Ιουλίου στο City Plaza της οδού Αχαρνών η ιδιοκτήτριά του, Αλίκη Παπαχελά.
«Οι καταληψίες...
Γκρεμισμένοι τοίχοι, ξηλωμένες μοκέτες, σκισμένες ταπετσαρίες, κατεστραμμένα κρεβάτια και στρώματα, ξεχαρβαλωμένες πρίζες, εξαφανισμένες τηλεοράσεις. Είναι όσα αντίκρισε το πρωί της Τετάρτης 10 Ιουλίου στο City Plaza της οδού Αχαρνών η ιδιοκτήτριά του, Αλίκη Παπαχελά.
«Οι καταληψίες...
είχαν πίσω τους μια θηριώδη γερμανική ΜΚΟ που τους χρηματοδοτούσε και είχαν εξασφαλίσει την πλήρη πολιτική κάλυψη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρότι υπήρχαν τρεις εισαγγελικές εντολές εκκένωσης και μία δικαστική απόφαση, οι αστυνομικοί δεν μπορούσαν να επέμβουν για να εκκενώσουν το κτίριο, λέγοντάς μου ότι δεν έχουν πολιτική εντολή!».
Αυτό αποκάλυψε στον «Φιλελεύθερο» η κα Παπαχελά, λίγες ώρες μετά την οικειοθελή αποχώρηση των καταληψιών από το ξενοδοχείο της, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι αυτό συνέβη επειδή «φοβήθηκαν ότι θα συλληφθούν με τη νέα ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ότι θα ''καθαρίσουν'' καταλήψεις, Εξάρχεια, πανεπιστήμια».
Πώς ξεκίνησε η περιπέτεια που οδήγησε στην κατάληψη του ξενοδοχείου της στις 22 Απριλίου του 2016 και πώς τελικά έληξε το πρωί της περασμένης Τετάρτης 10 Ιουλίου;
Η κυρία Παπαχελά έκανε το «λάθος», όπως λέει, πριν από τρία χρόνια να δηλώσει στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ ότι θα μπορούσε να προσφέρει προς ενοικίαση για τη στέγαση προσφύγων το ξενοδοχείο της, που ήταν κλειστό λόγω της οικονομικής κρίσης έπειτα από 36 χρόνια λειτουργίας. Την ίδια περίοδο, περίπου 16 ιδιοκτήτες μεγάλων ανεκμετάλλευτων κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας, με ενεργά ΑΦΜ, είχαν μπει στην ίδια λίστα της Υπατης Αρμοστείας, όπως αναφέρει η κα Παπαχελά, και μέσα σε χρόνο ρεκόρ βρέθηκαν όλα, όχι να έχουν ενοικιαστεί, αλλά να έχουν καταληφθεί από πρωτοβουλίες αλληλέγγυων στους πρόσφυγες.
Κάπως έτσι, όπως αποκαλύπτεται σήμερα από όλες τις πλευρές και από τους ίδιους τους αλληλέγγυους μάλιστα, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προσπαθούσε να κρύψει τη βόμβα του προσφυγικού, όχι μόνο στους καταυλισμούς της ντροπής, αλλά και κάτω από... ξένα χαλιά, καταπατημένων ιδιοκτησιών.
«Είμαστε κάποιοι ιδιώτες που ήταν κλειστά τα κτίριά μας λόγω κρίσης και συζητούσαμε με την Ύπατη Αρμοστεία να τα νοικιάσουμε για τη φιλοξενία προσφύγων. Προχώρησαν οι εγκρίσεις στα περισσότερα και μία-δύο μέρες πριν μπουν οι υπογραφές, οι καταληψίες εγκαταστάθηκαν, κάνοντας την αρχή από το δικό μου ξενοδοχείο, μετά σε άλλο ένα, στην Αχαρνών, σε μια πολυκατοικία στα Εξάρχεια και σε πολλά άλλα. Συνολικά μέσα στο 2016 έγιναν 45 καταλήψεις, εκ των οποίων οι 16 ήταν ανθρώπων με ενεργά ΑΦΜ, όπως εγώ, κι έτσι βρεθήκαμε να χρεωνόμαστε με ΕΝΦΙΑ και αμέτρητους λογαριασμούς, χωρίς να εισπράττουμε ένα ευρώ» εξηγεί η κα Παπαχελά.
Την ίδια περίοδο, η κα Παπαχελά έχανε το πατρικό της σπίτι και προσπαθούσε να κρατηθεί όρθια για να μην κατασχεθεί και η κύρια κατοικία της. Στο κενό έπεφτε κάθε προσπάθειά της να βρει μιαν άκρη με τους καταληψίες ή έναν δίαυλο επικοινωνίας με τους αρμόδιους της Μεταναστευτικής Πολιτικής. Οι καταληψίες μάλιστα είχαν αλλάξει κλειδαριές και της απαγόρευαν την είσοδο με ιδιαίτερα επιθετικό τρόπο, όπως είχε ξεκάθαρα φανεί και μπροστά στην κάμερα του τηλεοπτικού σταθμού Οpen τον περασμένο Απρίλιο. Οι λογαριασμοί νερού και ρεύματος έφθαναν στην ίδια, αλλά ήταν αδύνατον να τους πληρώσει και το πιθανότερο είναι ότι οι καταληψίες είχαν κάνει και παράνομες συνδέσεις για να έχουν αυτές τις παροχές.
«Δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο και το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού έχει εξαφανιστεί! Μέχρι κρεβάτια και καναπέδες, τηλεοράσεις, ψυγεία και κουταλάκια έχουν πάρει» αναφέρει η κα Παπαχελά και εξηγεί τι έκανε για να βρει το δίκιο της, χωρίς όμως αποτέλεσμα, μέχρι πριν από τις εκλογές.
«Ήξεραν πολύ καλά πού ''χτυπούσαν''. Μια μεσήλικη γυναίκα, μόνη της, χωρίς πολιτικές και οικονομικές πλάτες, ήμουν πολύ εύκολος στόχος».
Οι καταληψίες, σε μια μακροσκελή ανάρτησή τους σε σελίδα στο Facebook, αναφέρουν ότι προετοίμαζαν εδώ και καιρό την αποχώρησή τους από το ξενοδοχείο, το οποίο κατέλαβαν σε μια περίοδο που ήταν επιτακτικό το πρόβλημα στέγασης «για πρόσφυγες που είχαν φτάσει στην Αθήνα και είτε ήταν άστεγοι/ες είτε είχαν βρει κατάλυμα σε άθλιες συνθήκες στα camp του Ελληνικού, της Μαλακάσας ή στον καταυλισμό του λιμανιού του Πειραιά, ενώ στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης εκατοντάδες άνθρωποι κοιμόντουσαν σε σκηνές ή σε χαρτόκουτα» τονίζουν στην ανακοίνωση. Δεν παραλείπουν ωστόσο να ειρωνευθούν την ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, μιλώντας για μικροαστική ρητορική περί του «υπέρτατου ανθρώπινου δικαιώματος στην ιδιοκτησία», ενώ χαρακτηρίζουν θεωρίες συνωμοσίας τις όποιες διασυνδέσεις τους με ΜΚΟ και με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυρία Παπαχελά, πάντως, θα χρειαστεί να οπλιστεί με μεγάλη υπομονή τώρα, καθώς θα χρειαστεί να βρει τρόπο να ρυθμίσει υπέρογκα χρέη που άφησαν πίσω τους.
«Θα κάνω ό,τι θα με βοηθήσει καλύτερα να ξεχρεώσω και να σώσω τουλάχιστον το σπίτι μου» αναφέρει.
Την ίδια ώρα εκκρεμούν εισαγγελικές εντολές εκκένωσης για περίπου 10 από τα 45 υπό κατάληψη κτίρια στην Αθήνα, για τα οποία, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, δεν υπήρχε πολιτική βούληση να εφαρμοστούν.
* Η συνέντευξη δημοσιεύεται ταυτόχρονα στον Φιλελεύθερο της Παρασκευής
Αυτό αποκάλυψε στον «Φιλελεύθερο» η κα Παπαχελά, λίγες ώρες μετά την οικειοθελή αποχώρηση των καταληψιών από το ξενοδοχείο της, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι αυτό συνέβη επειδή «φοβήθηκαν ότι θα συλληφθούν με τη νέα ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ότι θα ''καθαρίσουν'' καταλήψεις, Εξάρχεια, πανεπιστήμια».
Πώς ξεκίνησε η περιπέτεια που οδήγησε στην κατάληψη του ξενοδοχείου της στις 22 Απριλίου του 2016 και πώς τελικά έληξε το πρωί της περασμένης Τετάρτης 10 Ιουλίου;
Η κυρία Παπαχελά έκανε το «λάθος», όπως λέει, πριν από τρία χρόνια να δηλώσει στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ ότι θα μπορούσε να προσφέρει προς ενοικίαση για τη στέγαση προσφύγων το ξενοδοχείο της, που ήταν κλειστό λόγω της οικονομικής κρίσης έπειτα από 36 χρόνια λειτουργίας. Την ίδια περίοδο, περίπου 16 ιδιοκτήτες μεγάλων ανεκμετάλλευτων κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας, με ενεργά ΑΦΜ, είχαν μπει στην ίδια λίστα της Υπατης Αρμοστείας, όπως αναφέρει η κα Παπαχελά, και μέσα σε χρόνο ρεκόρ βρέθηκαν όλα, όχι να έχουν ενοικιαστεί, αλλά να έχουν καταληφθεί από πρωτοβουλίες αλληλέγγυων στους πρόσφυγες.
Κάπως έτσι, όπως αποκαλύπτεται σήμερα από όλες τις πλευρές και από τους ίδιους τους αλληλέγγυους μάλιστα, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προσπαθούσε να κρύψει τη βόμβα του προσφυγικού, όχι μόνο στους καταυλισμούς της ντροπής, αλλά και κάτω από... ξένα χαλιά, καταπατημένων ιδιοκτησιών.
«Είμαστε κάποιοι ιδιώτες που ήταν κλειστά τα κτίριά μας λόγω κρίσης και συζητούσαμε με την Ύπατη Αρμοστεία να τα νοικιάσουμε για τη φιλοξενία προσφύγων. Προχώρησαν οι εγκρίσεις στα περισσότερα και μία-δύο μέρες πριν μπουν οι υπογραφές, οι καταληψίες εγκαταστάθηκαν, κάνοντας την αρχή από το δικό μου ξενοδοχείο, μετά σε άλλο ένα, στην Αχαρνών, σε μια πολυκατοικία στα Εξάρχεια και σε πολλά άλλα. Συνολικά μέσα στο 2016 έγιναν 45 καταλήψεις, εκ των οποίων οι 16 ήταν ανθρώπων με ενεργά ΑΦΜ, όπως εγώ, κι έτσι βρεθήκαμε να χρεωνόμαστε με ΕΝΦΙΑ και αμέτρητους λογαριασμούς, χωρίς να εισπράττουμε ένα ευρώ» εξηγεί η κα Παπαχελά.
Την ίδια περίοδο, η κα Παπαχελά έχανε το πατρικό της σπίτι και προσπαθούσε να κρατηθεί όρθια για να μην κατασχεθεί και η κύρια κατοικία της. Στο κενό έπεφτε κάθε προσπάθειά της να βρει μιαν άκρη με τους καταληψίες ή έναν δίαυλο επικοινωνίας με τους αρμόδιους της Μεταναστευτικής Πολιτικής. Οι καταληψίες μάλιστα είχαν αλλάξει κλειδαριές και της απαγόρευαν την είσοδο με ιδιαίτερα επιθετικό τρόπο, όπως είχε ξεκάθαρα φανεί και μπροστά στην κάμερα του τηλεοπτικού σταθμού Οpen τον περασμένο Απρίλιο. Οι λογαριασμοί νερού και ρεύματος έφθαναν στην ίδια, αλλά ήταν αδύνατον να τους πληρώσει και το πιθανότερο είναι ότι οι καταληψίες είχαν κάνει και παράνομες συνδέσεις για να έχουν αυτές τις παροχές.
«Δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο και το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού έχει εξαφανιστεί! Μέχρι κρεβάτια και καναπέδες, τηλεοράσεις, ψυγεία και κουταλάκια έχουν πάρει» αναφέρει η κα Παπαχελά και εξηγεί τι έκανε για να βρει το δίκιο της, χωρίς όμως αποτέλεσμα, μέχρι πριν από τις εκλογές.
«Ήξεραν πολύ καλά πού ''χτυπούσαν''. Μια μεσήλικη γυναίκα, μόνη της, χωρίς πολιτικές και οικονομικές πλάτες, ήμουν πολύ εύκολος στόχος».
Οι καταληψίες, σε μια μακροσκελή ανάρτησή τους σε σελίδα στο Facebook, αναφέρουν ότι προετοίμαζαν εδώ και καιρό την αποχώρησή τους από το ξενοδοχείο, το οποίο κατέλαβαν σε μια περίοδο που ήταν επιτακτικό το πρόβλημα στέγασης «για πρόσφυγες που είχαν φτάσει στην Αθήνα και είτε ήταν άστεγοι/ες είτε είχαν βρει κατάλυμα σε άθλιες συνθήκες στα camp του Ελληνικού, της Μαλακάσας ή στον καταυλισμό του λιμανιού του Πειραιά, ενώ στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης εκατοντάδες άνθρωποι κοιμόντουσαν σε σκηνές ή σε χαρτόκουτα» τονίζουν στην ανακοίνωση. Δεν παραλείπουν ωστόσο να ειρωνευθούν την ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, μιλώντας για μικροαστική ρητορική περί του «υπέρτατου ανθρώπινου δικαιώματος στην ιδιοκτησία», ενώ χαρακτηρίζουν θεωρίες συνωμοσίας τις όποιες διασυνδέσεις τους με ΜΚΟ και με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυρία Παπαχελά, πάντως, θα χρειαστεί να οπλιστεί με μεγάλη υπομονή τώρα, καθώς θα χρειαστεί να βρει τρόπο να ρυθμίσει υπέρογκα χρέη που άφησαν πίσω τους.
«Θα κάνω ό,τι θα με βοηθήσει καλύτερα να ξεχρεώσω και να σώσω τουλάχιστον το σπίτι μου» αναφέρει.
Την ίδια ώρα εκκρεμούν εισαγγελικές εντολές εκκένωσης για περίπου 10 από τα 45 υπό κατάληψη κτίρια στην Αθήνα, για τα οποία, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, δεν υπήρχε πολιτική βούληση να εφαρμοστούν.
* Η συνέντευξη δημοσιεύεται ταυτόχρονα στον Φιλελεύθερο της Παρασκευής
