Το Λιβίσσι (τουρκικά Καγιάκιοϊ) είναι ένα χωριό κοντά στη Μάκρη στα νοτιοδυτικά της Μικράς Ασίας στο οποίο όπου μέχρι και το 1923 κατοικούσαν Έλληνες.
Σήμερα...
Σήμερα...
παραμένει ένα χωριό – φάντασμα με τα εκατοντάδες σπίτια του και τις εκκλησίες του να έχουν ερημώσει.
Οι Τούρκοι το προβάλλουν ως αξιοθέατο εκμεταλλευόμενοι τη φήμη που το συνοδεύει ως στοιχειωμένο.
Οι Έλληνες το εγκατέλειψαν μετά την συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας για ανταλλαγή πληθυσμών ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή.
Το Λιβίσσι έχει εκτός των άλλων και μια τραγική προϊστορία αφού από έναν μεγάλο σεισμό το 1851 σύμφωνα με ερευνητές, ισοπεδώθηκαν σχεδόν όλα τα σπίτια και θάφτηκαν στα ερείπιά τους 600 κατοίκους.
Οι Τούρκοι το προβάλλουν ως αξιοθέατο εκμεταλλευόμενοι τη φήμη που το συνοδεύει ως στοιχειωμένο.
Οι Έλληνες το εγκατέλειψαν μετά την συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας για ανταλλαγή πληθυσμών ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή.
Το Λιβίσσι έχει εκτός των άλλων και μια τραγική προϊστορία αφού από έναν μεγάλο σεισμό το 1851 σύμφωνα με ερευνητές, ισοπεδώθηκαν σχεδόν όλα τα σπίτια και θάφτηκαν στα ερείπιά τους 600 κατοίκους.
Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών εκεί προωθήθηκαν κυρίως μουσουλμάνοι από τη Βόρεια Ελλάδα ωστόσο η περιοχή δεν προσφέρει δυνατότητες γεωργικής ενασχόλησης έτσι κατέληξε να ερημώσει. Αυτό πυροδότησε και σειρά προφορικών διηγήσεων για την κατάρα των Ελλήνων κατοίκων αλλά και αναφορές για περιπλανώμενα στοιχειά στα σοκάκια του χωριού.
Η τουρκική κυβέρνηση έχει κάνει προσπάθειες να το παραχωρήσει ολόκληρο σε επενδυτές για τουριστική εκμετάλλευση, ενώ άλλοι τουρκικοί φορείς προσπαθούν να το μετατρέψουν σε χώρο πολιτισμού με έντονο συμβολισμό. Μάλιστα ζευγάρι ευρωπαίων που έχει εγκατασταθεί εδώ και χρόνια στην περιοχή κάνει προσπάθειες να αναδειχθεί σε μνημειακό χώρο.
