Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα...
Την οδό «Γεωργίου Πωπ» τη γνωρίζετε, και στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Ποιος ήταν όμως ο Γεώργιος Πωπ;
Γεννήθηκε στην Σάμο το 1874 και ήταν γιος του λογοτέχνη Κωνσταντίνου Πωπ. Σπούδασε νομικά στο εξωτερικό και κατόπιν αρθρογράφησε, στα τέλη του 19ου αιώνα, σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες με μεγάλη επιτυχία. Η..
Την οδό «Γεωργίου Πωπ» τη γνωρίζετε, και στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Ποιος ήταν όμως ο Γεώργιος Πωπ;
Γεννήθηκε στην Σάμο το 1874 και ήταν γιος του λογοτέχνη Κωνσταντίνου Πωπ. Σπούδασε νομικά στο εξωτερικό και κατόπιν αρθρογράφησε, στα τέλη του 19ου αιώνα, σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες με μεγάλη επιτυχία. Η..
μεγάλη του στιγμή ήρθε το 1902 όταν και ίδρυσε την εφημερίδα «Αθήναι» η οποία και εκδιδόταν σε μεγάλο σχήμα σταθερά για πάνω από τρεις δεκαετίες.
Η εφημερίδα είχε μετριοπαθές ύφος, ευπρέπεια, σοβαρότητα και συνήθως προσπαθούσε να θίξει τα κακώς κείμενα της εκάστοτε κυβέρνησης με εγκυρότητα και βάσιμα στοιχεία. Ήταν η μόνη εφημερίδα που κόστιζε 10 λεπτά, την εποχή που εκδόθηκε για πρώτη φορά, όταν όλες οι υπόλοιπες κόστιζαν 5 λεπτά.
Όμως χάρη στο υψηλής ποιότητας περιεχόμενό της και την καλλιτεχνική της εκτύπωση, έτυχε ευνοϊκής υποδοχής από το αναγνωστικό κοινό και είχε μια κυκλοφορία 5.000 φύλλων σε Αθήνα και Πειραιά.
Μάλιστα ο Πωπ αναμίχθηκε έντονα στην κομματική διένεξη των αρχών του 20ου αιώνα στηλιτεύοντας έντονα την τακτική των παλαιών κομμάτων αλλά και του Βασιλιά Γεωργίου Α’ την περίοδο 1902-09. Στήριξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο ενεργά κατά την διένεξη του με τον Πρίγκιπα Γεώργιο στην Κρήτη και βοήθησε αποφασιστικά για την έλευση του τελευταίου στην Αθήνα ως προσκεκλημένου του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» και μελλοντικού Πρωθυπουργού.
Ο Πωπ στις εκλογές του 1910 εξελέγη βουλευτής Ψαρών ως ανεξάρτητος δηλώνοντας πολιτική στήριξη στο εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα του Βενιζέλου ενώ φαίνεται ότι πρώτος αυτός ονόμασε το εν δημιουργία βενιζελικό κόμμα ως «Φιλελευθέρων» και ήταν σίγουρος ότι στην κυβέρνηση που θα σχημάτιζε ο Ελευθέριος Βενιζέλος θα ήταν σίγουρα υπουργός. Ωστόσο ο βασιλιάς ζήτησε ο Πωπ να μην συμπεριληφθεί στο υπουργικό συμβούλιο, και ο Κρητικός πολιτικός το αποδέχθηκε. Όταν ο Πωπ έμαθε ότι έμεινε εκτός υπουργικού συμβουλίου εξοργίστηκε και βαθμιαία προσχώρησε στον αντιβενιζελισμό.
Εξ ου και κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1915-19), ο Πωπ προσχώρησε στο κόμμα των Εθνικοφρόνων του Δημητρίου Γούναρη, δίνοντας και το όνομα στο νέο κόμμα, στηρίζοντας με την εφημερίδα του την νέα προσπάθεια αμφισβήτησης της πρωτοκαθεδρίας του Βενιζέλου στο πολιτικό προσκήνιο.
Ωστόσο ούτε ο Γούναρης τον συμπεριέλαβε στους υπουργούς, όταν έγινε κυβέρνηση, και αυτονομήθηκε εκ νέου καταψηφίζοντας την κυβέρνηση Σκουλούδη στην παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή του 1916.
Στη δε περιβόητη «Βουλή των Λαζάρων» το 1917 (σ.σ. ονομάστηκε έτσι διότι συγκλήθηκε από τη Βουλή που είχε κλείσει πραξικοπηματικά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος δύο χρόνια νωρίτερα, ήτοι… αναστήθηκε), στην οποία επίσης συμμετείχε, ο Πωπ στράφηκε ανοιχτά εναντίον των αντιβενιζελικών ζητώντας την παραπομπή του Γούναρη και της κυβερνήσεως του σε ειδικό δικαστήριο, όπως έγινε για τις κυβερνήσεις Σκουλούδη και Λάμπρου, πρόταση που όμως απορρίφθηκε καθώς είχε σοβαρά νομικά κενά.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η εφημερίδα διέκοψε την κυκλοφορία της τον Σεπτέμβριο του 1922 υποκύπτοντας στις πιέσεις της νέας κατάστασης. Επανεκδόθηκε τον Νοέμβριο του 1924, όταν και ο Πωπ υποστήριξε θέσεις εναντίον της στρατοκρατίας που εκείνη την εποχή ήταν πανίσχυρη και ήλεγχε τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και του Βενιζελισμού ως εντελώς ανίκανου να διαχειριστεί την εξουσία.
Εντέλει ο Πωπ έγινε υπουργός! Το καλοκαίρι του 1926, όταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος λίγο πριν την πτώση της δικτατορίας του προσπάθησε να συνεργαστεί με τον αντιβενιζελισμό, σχηματίστηκε η κυβέρνηση Ευταξία αποτελούμενη από αντιβενιζελικούς πολιτευτές. Στον Πωπ έγινε η δελεαστική πρόταση να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας και Εκκλησιαστικών και έτσι, στις 19 Ιουλίου 1926 ο Πωπ ορκίστηκε υπουργός. Η επιτυχία αυτή διήρκεσε μόλις 30 μέρες καθώς η κυβέρνηση Ευταξία και συνεπακολούθως η παγκαλική δικτατορία, ανατράπηκε από τον Κονδύλη τα ξημερώματα της 22ης Αυγούστου.
Τα επόμενα χρόνια ο Πωπ ασχολήθηκε με την δικηγορία και τη δημοσιογραφία αλλά η εφημερίδα «Αθήναι» διέκοψε οριστικά την έκδοση της το 1927. Ο Πωπ πέθανε το 1946 και το όνομα του φέρουν οδοί στην Αθήνα.
Σαν σήμερα όμως ακριβώς 117 χρόνια πριν, ήτοι 9 Οκτωβρίου 1902, εγκαινιάστηκε επίσημα η αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα!
Η «Αθήναι» του Γεωργίου Πωπ ανακοινώνει ότι θα δημοσιεύει δωρεάν ανακοινώσεις των αθλητικών σωματείων, αν φυσικά έχει σχετική ενημέρωση από αυτά. Όπως και εντέλει έπραξε…
Η εφημερίδα είχε μετριοπαθές ύφος, ευπρέπεια, σοβαρότητα και συνήθως προσπαθούσε να θίξει τα κακώς κείμενα της εκάστοτε κυβέρνησης με εγκυρότητα και βάσιμα στοιχεία. Ήταν η μόνη εφημερίδα που κόστιζε 10 λεπτά, την εποχή που εκδόθηκε για πρώτη φορά, όταν όλες οι υπόλοιπες κόστιζαν 5 λεπτά.
Όμως χάρη στο υψηλής ποιότητας περιεχόμενό της και την καλλιτεχνική της εκτύπωση, έτυχε ευνοϊκής υποδοχής από το αναγνωστικό κοινό και είχε μια κυκλοφορία 5.000 φύλλων σε Αθήνα και Πειραιά.
Μάλιστα ο Πωπ αναμίχθηκε έντονα στην κομματική διένεξη των αρχών του 20ου αιώνα στηλιτεύοντας έντονα την τακτική των παλαιών κομμάτων αλλά και του Βασιλιά Γεωργίου Α’ την περίοδο 1902-09. Στήριξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο ενεργά κατά την διένεξη του με τον Πρίγκιπα Γεώργιο στην Κρήτη και βοήθησε αποφασιστικά για την έλευση του τελευταίου στην Αθήνα ως προσκεκλημένου του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» και μελλοντικού Πρωθυπουργού.
Ο Πωπ στις εκλογές του 1910 εξελέγη βουλευτής Ψαρών ως ανεξάρτητος δηλώνοντας πολιτική στήριξη στο εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα του Βενιζέλου ενώ φαίνεται ότι πρώτος αυτός ονόμασε το εν δημιουργία βενιζελικό κόμμα ως «Φιλελευθέρων» και ήταν σίγουρος ότι στην κυβέρνηση που θα σχημάτιζε ο Ελευθέριος Βενιζέλος θα ήταν σίγουρα υπουργός. Ωστόσο ο βασιλιάς ζήτησε ο Πωπ να μην συμπεριληφθεί στο υπουργικό συμβούλιο, και ο Κρητικός πολιτικός το αποδέχθηκε. Όταν ο Πωπ έμαθε ότι έμεινε εκτός υπουργικού συμβουλίου εξοργίστηκε και βαθμιαία προσχώρησε στον αντιβενιζελισμό.
Εξ ου και κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1915-19), ο Πωπ προσχώρησε στο κόμμα των Εθνικοφρόνων του Δημητρίου Γούναρη, δίνοντας και το όνομα στο νέο κόμμα, στηρίζοντας με την εφημερίδα του την νέα προσπάθεια αμφισβήτησης της πρωτοκαθεδρίας του Βενιζέλου στο πολιτικό προσκήνιο.
Ωστόσο ούτε ο Γούναρης τον συμπεριέλαβε στους υπουργούς, όταν έγινε κυβέρνηση, και αυτονομήθηκε εκ νέου καταψηφίζοντας την κυβέρνηση Σκουλούδη στην παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή του 1916.
Στη δε περιβόητη «Βουλή των Λαζάρων» το 1917 (σ.σ. ονομάστηκε έτσι διότι συγκλήθηκε από τη Βουλή που είχε κλείσει πραξικοπηματικά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος δύο χρόνια νωρίτερα, ήτοι… αναστήθηκε), στην οποία επίσης συμμετείχε, ο Πωπ στράφηκε ανοιχτά εναντίον των αντιβενιζελικών ζητώντας την παραπομπή του Γούναρη και της κυβερνήσεως του σε ειδικό δικαστήριο, όπως έγινε για τις κυβερνήσεις Σκουλούδη και Λάμπρου, πρόταση που όμως απορρίφθηκε καθώς είχε σοβαρά νομικά κενά.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η εφημερίδα διέκοψε την κυκλοφορία της τον Σεπτέμβριο του 1922 υποκύπτοντας στις πιέσεις της νέας κατάστασης. Επανεκδόθηκε τον Νοέμβριο του 1924, όταν και ο Πωπ υποστήριξε θέσεις εναντίον της στρατοκρατίας που εκείνη την εποχή ήταν πανίσχυρη και ήλεγχε τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και του Βενιζελισμού ως εντελώς ανίκανου να διαχειριστεί την εξουσία.
Εντέλει ο Πωπ έγινε υπουργός! Το καλοκαίρι του 1926, όταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος λίγο πριν την πτώση της δικτατορίας του προσπάθησε να συνεργαστεί με τον αντιβενιζελισμό, σχηματίστηκε η κυβέρνηση Ευταξία αποτελούμενη από αντιβενιζελικούς πολιτευτές. Στον Πωπ έγινε η δελεαστική πρόταση να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας και Εκκλησιαστικών και έτσι, στις 19 Ιουλίου 1926 ο Πωπ ορκίστηκε υπουργός. Η επιτυχία αυτή διήρκεσε μόλις 30 μέρες καθώς η κυβέρνηση Ευταξία και συνεπακολούθως η παγκαλική δικτατορία, ανατράπηκε από τον Κονδύλη τα ξημερώματα της 22ης Αυγούστου.
Τα επόμενα χρόνια ο Πωπ ασχολήθηκε με την δικηγορία και τη δημοσιογραφία αλλά η εφημερίδα «Αθήναι» διέκοψε οριστικά την έκδοση της το 1927. Ο Πωπ πέθανε το 1946 και το όνομα του φέρουν οδοί στην Αθήνα.
Σαν σήμερα όμως ακριβώς 117 χρόνια πριν, ήτοι 9 Οκτωβρίου 1902, εγκαινιάστηκε επίσημα η αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα!
Η «Αθήναι» του Γεωργίου Πωπ ανακοινώνει ότι θα δημοσιεύει δωρεάν ανακοινώσεις των αθλητικών σωματείων, αν φυσικά έχει σχετική ενημέρωση από αυτά. Όπως και εντέλει έπραξε…
