Η ωραιοποίηση μίας τραγικής πραγματικότητας - Η αλλοίωση πληθυσμού έγινε μπόλιασμα, όπως η τρόικα έγινε "θεσμός" επί ΣΥΡΙΖΑ

Έτσι δεν λύνεται το πρόβλημα...

Στη Δευτερολογία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε επίκαιρη ερώτηση για το μεταναστευτικό στην «Ώρα του Πρωθυπουργού» ο πρόεδρος της ΝΔ απάντησε μεταξύ άλλων στον Γιάνη Βαρουφάκη:

« Με... 

ρωτήσατε εάν φοβόμαστε τους πρόσφυγες ως μια δύναμη που θα μπολιάσει την ελληνική κοινωνία. Σας λέω όχι, δεν τους φοβάμαι. Αρκεί να είναι αυτοί οι οποίοι πληρούν τους κανόνες για να απολαμβάνουν διεθνούς προστασίας. Και αν η Ευρώπη ή η Ελλάδα θέλει να κάνει μια συγκεκριμένη μεταναστευτική πολιτική για να ενισχύσει το δημογραφικό της πρόβλημα έχει τη δυνατότητα να το κάνει, αλλά θα το κάνει οργανωμένα και θα το κάνει με κανόνες. Μακριά από εμάς οποιαδήποτε ξενοφοβία ή οποιοσδήποτε ρατσισμός. Είμαι υπερήφανος όταν πηγαίνω σε παρελάσεις και βλέπω μια κοινωνία η οποία μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική σιγά – σιγά. Δεν αμφισβητείται η εθνική μας ακεραιότητα με αυτό τον τρόπο».

Εδώ όμως δεν μιλάμε για μπόλιασμα, μιλάμε για ξεκάθαρη αλλοίωση πληθυσμού. Η προσπάθεια ωραιοποίησης της τραγικής πραγματικότητας δεν λύνει το πρόβλημα. Είναι όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ που βάφτισε θεσμούς την τρόικα...

Πάλι καλά που η νέα κυβέρνηση έθεσε τον ακριβή ορισμό του προβλήματος, δηλαδή μεταναστευτικό και όχι προσφυγικό. Γιατί κάποιοι πονηροί εξισώνουν την τραγωδία του '22 με αυτό που συμβαίνει τώρα, δύο πράγματα εντελώς ανόμοια μεταξύ τους...  

infognomonpolitics.blogspot.com

Όταν έγιναν πριν 64 έτη τα τραγικά γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, που οδήγησαν στην καταστροφή και τον μαρασμό τον Ελληνισμό της Πόλης, η επίσημη ελλαδική αντίδραση ήταν αναιμική και αναντίστοιχη του μεγάλου αυτού εγκλήματος. Ο κύριος λόγος ήταν η βαριά ασθένεια του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου, ο οποίος έναν μήνα μετά τα γεγονότα(στις 4 Οκτωβρίου 1955) θα πέθαινε μετά από βαριά ασθένεια. Ο Παπάγος σε ηλικία 72 ετών άφηνε πίσω ένα όνομα θρυλικό, που συνδεόταν με τις μεγάλες πολεμικές περιπέτειες του Ελληνισμού του 20ου αιώνος. Αυτός όμως ο θρύλος καλύφθηκε όμως με σκόπιμη ή μικρόψυχη λήθη από τους πολιτικούς του επιγόνους αλλά και τους αντιπάλους του και έτσι αδικήθηκε η Μνήμη ενός μεγάλου Πολεμάρχου στην Ευρώπη του 20ου αιώνος. Ο τελευταίος μιας ένδοξης και ιστορικής εποχής Όταν απεβίωσε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξανδρος Παπάγος, ο ένδοξος Αρχηγός του Ελληνικού Στρατού εναντίον των τριών μεγάλων Ολοκληρωτισμών του 20ου αιώνος(του Φασισμού, του Εθνικοσοσιαλισμού και του Κομμουνισμού), έκλεινε μία ολόκληρη εποχή. Πέθαινε ο τελευταίος από τους 4 πρωταγωνιστές ηγέτες του Ελληνισμού στην εποποιία του ΟΧΙ του 1940(οι άλλοι τρεις ήσαν οι Βασιλεύς Γεώργιος Β΄, Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς και Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, που είχαν ήδη φύγει από την ζωή). Για τον Ελληνισμό εκείνης της εποχής το ανοικτό θέμα ήταν αυτό της Κύπρου, που απετέλεσε και την αφορμή του ξεσπάσματος των τραγικών Σεπτεμβριανών εναντίον του Ελληνισμού της Πόλης. Γεννηθείς στις 9 Δεκεμβρίου του 1883, ο Αρχιστράτηγος Παπάγος υπήρξε στρατιωτικός και πολιτικός στις κρισιμότερες ώρες του Ελληνικού Έθνους. Ακόμη και οι αντίπαλοι του αναγνωρίζουν ότι ήταν πάντα όρθιος στο ύψος των περιστάσεων. Πατέρας του ήταν ο αντιστράτηγος Λεωνίδας Παπάγος με καταγωγή από τις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας και μητέρα του η Μαρία το γένος Αυγερινού Αβέρωφ , ανιψιά του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, το 1901 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά την εγκατέλειψε ένα χρόνο αργότερα, προκειμένου ν’ ακολουθήσει στρατιωτική εκπαίδευση στο εξωτερικό, καθότι είχε παρέλθει το όριο ηλικίας για την εισαγωγή του στη Σχολή Ευελπίδων. Φοίτησε για μία διετία (1902 – 1904) στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και την επόμενη διετία στη σχολή Ιππικού του Ιπρ. Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη στο στρατό ως Ανθυπίλαρχος στο Όπλο του Ιππικού. Το 1911 παντρεύτηκε τη Μαρία Καλίνσκυ, εγγονή του στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ειρήνη (1914), σύζυγο του γλύπτη Γιάννη Παππά και τον Λεωνίδα (1912), διπλωμάτη και αυλάρχη των ανακτόρων. Ο Παπάγος συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους ως Υπίλαρχος κι έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις για την κατάληψη των Ιωαννίνων. Λίγα χρόνια αργότερα συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης σε μονάδες του Ιππικού, όπου και παρέμεινε μέχρι την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922. 191015 PAPAGOS3 Ο ρόλος του το 1940 Υπήρξε πάντα...

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/oktovrios-1955-60-chronia-apo-ton-thanato-tou/ © www.elkosmos.gr