Τέλος εδώ και χρόνια , οι σύμμαχοι μας και κυρίως οι Αμερικανοί, ρίχνουν την ιδέα της «συνεκμετάλλευσης», μια ιδέα που απ’ ό,τι φαίνεται προωθεί τώρα η Άγκυρα και στην Κύπρο με την πρόταση δημιουργίας μια κοινής επιτροπής (ελληνοκυπριακής / τουρκοκυπριακής) για τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων, έστω και χωρίς λύση του Κυπριακού.
Είναι...
δεδομένο ότι στις διεθνείς σχέσεις, οι δηλώσεις αυτές από επίσημα κυβερνητικά χείλη, ενισχύουν την τουρκική επιχειρηματολογία, αδυνατίζοντας την διαχρονική εθνική θέση στα ελληνοτουρκικά, και δημιουργούν μεγαλύτερες διεκδικήσεις από την Τουρκία.
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι δεν υφίσταται Εθνική Στρατηγική για τα εθνικά μας θέματα, δεν έχουν τεθεί σταθεροί και ρεαλιστική Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί, δεν υπάρχει εμμονή στον σκοπό, αλλά ούτε έχει καθοριστεί το σχέδιο «κατάληψης» αυτών των Αντικειμενικών Σκοπών. Δεν υφίσταται εθνική ΟΜΟΨΥΧΙΑ.
Για την Ελλάδα η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά, διαχρονικά, είναι η οριοθέτηση της Υφαλοκρυπιδος και αυτό έπρεπε να το γνωρίζουν άπαντες και να μην προβαίνουν σε δράσεις και δηλώσεις, που δημιουργούν προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις της Χώρας, δεσμεύουν την Χώρα και δίδουν λόγο στην Τουρκία……για να δικαιολογεί τις παράνομες διεκδικήσεις της σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Το διακύβευμα της διαφορετικής Εξωτερικής Πολιτικής, μιας Πατριωτικής Εθνικής Πολιτικής, που διακηρύχθηκε από τους νυν κυβερνώντες, στις προηγούμενες εκλογές, φαίνεται ότι πνίγηκε στα ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΑ νερά του Αιγαίου, στις φοβίες ρεαλιστικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος και κυρίως λόγω του «ραγιαδισμού» και της ηττοπάθειας, που έχουν διαποτισθεί οι ιθύνοντες της Χώρας τις τελευταίες δεκαετίες .
Είναι δεδομένο ότι τα ελληνοτουρκικά θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, εκτός αν πείσουμε την τουρκική ηγεσία, ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της. Αυτό δεν φτάνει μόνο να το λέμε.
Πρέπει να συμφωνήσουν οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις σε ένα πλαίσιο στρατηγικής και δράσεων, χωρίς ανόητους ιδεαλισμούς και φανατισμούς. Αυτή την κρίσιμη περίοδο απαιτείται να έχουμε ΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, στην αντιμετώπιση της προκλητικότητας των Τούρκων, λαμβάνοντας υπόψη και τα νέα δεδομένα που δημιουργούν τα ενεργειακά στην περιοχή.
Μια Στρατηγική που πρέπει να στηρίζεται, στην Διπλωματία, στις Συμμαχίες ( όχι μόνο στις τριμερείς ) και κυρίως στην Δύναμη της αποτροπής. Μια αποτροπή που πρέπει να στηρίζεται στην αξιοπιστία και να είναι περισσότερο εμφανής και δυναμική. Η Ειρήνη είναι σήμερα κάτι το αυτονόητο, ενώ ο πόλεμος είναι πλέον αδιανόητος. Βέβαια «αδιανοητος» δεν σημαίνει «αδύνατο να συμβεί».
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ , ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ «ΠΡΕΣΠΕΣ»……. »
pentapostagma.gr
