Γιατί…; Γιατί…; Γιατί….;
μουρμουρίζει και ξαναμουρμουρίζει μόλις γύρισε απ΄ έξω ο Τοτός.
Η Μάνα του που τον άκουσε να αγωνιά τόσο πολύ τον ρώτησε: - Τι συμβαίνει και τί σε απασχολεί Τοτό;
- Μάνα δε καταλαβαίνω, δε καταλαβαίνω σου λέω, δεν κα..τα.. λα..βαί..νω….
Τώρα το βράδυ που γυρνούσα στο σπίτι, είδα σε μερικά μαγαζιά εκεί στη κεντρική πλατεία, κάτι περιποιημένες κυρίες να σκουπίζουν τα μαγαζιά τους και να σπρώχνουν τα σκουπίδια τους όχι προς τα μέσα, αλλά προς τα έξω κι ακόμη λίγο προς τα έξω και πάλι προς τα έξω, μέχρι που έφεραν τα σκουπίδια τους έξω στο πεζοδρόμιο.
- Και μετά; και μετά; ρωτάει η Μάνα.
- Μετά τα έσπρωξαν κι άλλο κι άλλο, μέχρι που τα μισά τα έριξαν στο δρόμο και τα άλλα μισά στο διπλανό φρεάτιο.
- Και μετά; και μετά; ρωτάει με μεγαλύτερη αγωνία η Μάνα.
- Μετά χτύπησαν τη σκούπα δυνατά στο κράσπεδο, χτύπησαν το πατάκι του μαγαζιού στη κολώνα με τα οδοσήματα, κλείδωσαν τα μαγαζιά τους και αφού τακτοποίησαν περίτεχνα τη κόμη τους κοιτάζοντας στο τζάμι ενός αυτοκινήτου έφυγαν για περίπατο στον κεντρικό πεζόδρομο.
