Πηγαίνοντας στη δουλειά για ένα έκτακτο περιστατικό, αντίκρισα ένα θέαμα που με έκανε να νιώσω λύπη.
Έβγαλα το κινητό μου και είπα αυτές οι εικόνες πρέπει να μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη όλων.και να τις δείχνω στις επόμενες γενιές για να ξέρουν ότι την κάθε μέρα που ζεις πρέπει να την εκτιμάς! Να είσαι ευγνώμων για αυτή και να έχεις στην άκρη του μυαλού σου τα χειρότερα. Να φυλάγεσαι και να προετοιμάζεσαι από δαύτα για να μην τα ζήσεις πάλι..
Μπόρα είναι θα περάσει...
Έβγαλα το κινητό μου και είπα αυτές οι εικόνες πρέπει να μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη όλων.και να τις δείχνω στις επόμενες γενιές για να ξέρουν ότι την κάθε μέρα που ζεις πρέπει να την εκτιμάς! Να είσαι ευγνώμων για αυτή και να έχεις στην άκρη του μυαλού σου τα χειρότερα. Να φυλάγεσαι και να προετοιμάζεσαι από δαύτα για να μην τα ζήσεις πάλι..
Μπόρα είναι θα περάσει...
Η μέρα μου έδωσε δύναμη. Μου θύμισε ότι ο λαός μου έχει περάσει πολύ χειρότερα από αυτό και κοίταξα την καμπάνα της εκκλησιάς που στεκόταν δίπλα μου βουβή….. μα στο κεφάλι μου την άκουγα ... άκουγα το χειροκρότημα από τις παρελάσεις και τις φωνές από τα παιδιά που έτρεχαν στους δρόμους ….Άκουγα το μέσα μου που θελε να σβήσει την εικόνα που έβλεπα και να την αλλάξει….
Μα έτσι αλλάζουν τα πράγματα από τις εικόνες που βλέπει το μέσα μας και μετά γίνονται πράξεις ……
Εσύ που σε έκαναν να ντρέπεσαι να ακούσεις την καμπάνα, να σηκώσεις τη σημαία και να πεις ότι είσαι Έλληνας….. Μην ντρέπεσαι πια….
Δώσε σ’αυτούς που σε κάνουν να ντρέπεσαι ένα μήνυμα για αυτό που είσαι μέσα σου…….
Κι αν είναι να πεθάνωμε για την Ελλάδα, θεία είναι ή δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει! (Frederik Mistral,)
Κοσκινάς Χρήστος
