ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΙ

Κοιτάζω
τους τοίχους
τους ξανακοιτάζω.
Νυστάζω
με στίχους
που ξαναδιαβάζω.

Ξαπλώνω
στον καναπέ
βαριεστημένος.
Τελειώνω
τον φραπέ
ερεθισμένος.

Ψυχή
τον δρόμο
δεν διαβαίνει.
Ζωή
που πόνο
ανασαίνει.

Οι νεκροί
αυξάνονται
ραγδαία.
Οι γεροί
αισθάνονται
ΑΜΕΑ.

Αίσθημα
εγκλεισμού
απομόνωσης.
Ένζυμα
θυμού
ψυχικής κόπωσης.

Ιός
ακμαίος
στην εφηβεία.
Λοιμός
μοιραίος
πανδημία.

Είμαστε
Κέρβεροι
τρομοκρατημένοι.
Είμαστε
ελεύθεροι
απομονωμένοι.

Ελισαίος.