Επορεύθη εις τόπον αναπαύσεως.
Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΛΜΠΑΝΙΔΗΣ
Στις μέρες της καταθλιπτικής ατμόσφαιρας, που βιώνει η υφήλιος συνεπεία της πανδημίας του φονικού ιού, μας αποχαιρέτισε απρόσμενα το Σάββατο βράδυ [28-3-20] ο παλιός συμμαθητής και καλός φίλος Λεωνίδας Αλμπανίδης.
Εξαίρετος καθηγητής...
Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΛΜΠΑΝΙΔΗΣ
Στις μέρες της καταθλιπτικής ατμόσφαιρας, που βιώνει η υφήλιος συνεπεία της πανδημίας του φονικού ιού, μας αποχαιρέτισε απρόσμενα το Σάββατο βράδυ [28-3-20] ο παλιός συμμαθητής και καλός φίλος Λεωνίδας Αλμπανίδης.
Εξαίρετος καθηγητής...
των φυσικών και σύζυγος της καθηγήτριας φιλολόγου Φρέτης Ξανθάκου, υπηρέτησε με ιδιαίτερη αφοσίωση και ζήλο μέχρι της συνταξιοδοτήσεώς του το αντικείμενο της ειδικότητας του ως άριστος δάσκαλος, αγαπητός στους μαθητές και συναδέλφους του, αλλά και ως επιτυχημένος Λυκειάρχης του Πολυκλαδικού και Γυμνασιάρχης του 3ου Γυμνασίου Κατερίνης
Αθόρυβος, λιτός, σεμνός και ανεπιτήδευτος, διακρινόμενος για το ήθος, την αξιοπρέπεια και τις χριστιανικές αρετές του, ο εκλιπών αφιέρωσε την ζωή του στην οικογένεια του και την προσφορά του σε κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Ίδρυσε το Λαογραφικό Μουσείο Κίτρους και διετέλεσε ενεργό μέλος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων και της Σχολής Γονέων Κατερίνης. Άνθρωπος της προσφοράς διέθετε τις ελεύθερες ώρες του στα παιδιά και τα εγγόνια του, τα οποία υπεραγαπούσε και φρόντιζε για την εκπαίδευση, την σφυρηλάτηση του χαρακτήρα τους και την ψυχαγωγία τους. Ανέστησε δύο αξιόλογα παιδιά, τον Γιώργο και την Έλενα, πετυχημένους επιστήμονες και καταξιώθηκε να χαρεί τέσσερα εγγόνια.
Ο Λεωνίδας αφήνει το αποτύπωμα του συνειδητού βιωματικού χριστιανού με τον τακτικό του εκκλησιασμό, τη συμμετοχή του στα Μυστήρια της Εκκλησίας, καθώς και στις χριστιανικές οργανώσεις στα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια. Μια ζωή ακατάβλητου έντιμου αγώνα μέσα από τις συμπληγάδες των ταραχών της κατοχής, του εμφυλίου πολέμου, της πτώχειας και στερήσεων, που με όπλο την πίστη και την μαχητικότητα του κατόρθωσε να μείνει αλώβητος και να αναδειχθεί νικητής. Θα ταίριαζαν στην περίπτωση του τα λόγια του Αποστόλου Παύλου «τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα , την πίστιν τετήρηκα, λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος..»[Β΄Τιμ.4,7] Και πιστεύομε ότι με την μετάταξη του στον χώρο της θριαμβεύουσας Εκκλησίας επάξια θα στεφανωθεί και θα ανταμειφθεί για τους αγώνες του με την κατάταξη του στις σκηνές των δικαίων.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΝΑΣ
Αθόρυβος, λιτός, σεμνός και ανεπιτήδευτος, διακρινόμενος για το ήθος, την αξιοπρέπεια και τις χριστιανικές αρετές του, ο εκλιπών αφιέρωσε την ζωή του στην οικογένεια του και την προσφορά του σε κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Ίδρυσε το Λαογραφικό Μουσείο Κίτρους και διετέλεσε ενεργό μέλος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων και της Σχολής Γονέων Κατερίνης. Άνθρωπος της προσφοράς διέθετε τις ελεύθερες ώρες του στα παιδιά και τα εγγόνια του, τα οποία υπεραγαπούσε και φρόντιζε για την εκπαίδευση, την σφυρηλάτηση του χαρακτήρα τους και την ψυχαγωγία τους. Ανέστησε δύο αξιόλογα παιδιά, τον Γιώργο και την Έλενα, πετυχημένους επιστήμονες και καταξιώθηκε να χαρεί τέσσερα εγγόνια.
Ο Λεωνίδας αφήνει το αποτύπωμα του συνειδητού βιωματικού χριστιανού με τον τακτικό του εκκλησιασμό, τη συμμετοχή του στα Μυστήρια της Εκκλησίας, καθώς και στις χριστιανικές οργανώσεις στα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια. Μια ζωή ακατάβλητου έντιμου αγώνα μέσα από τις συμπληγάδες των ταραχών της κατοχής, του εμφυλίου πολέμου, της πτώχειας και στερήσεων, που με όπλο την πίστη και την μαχητικότητα του κατόρθωσε να μείνει αλώβητος και να αναδειχθεί νικητής. Θα ταίριαζαν στην περίπτωση του τα λόγια του Αποστόλου Παύλου «τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα , την πίστιν τετήρηκα, λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος..»[Β΄Τιμ.4,7] Και πιστεύομε ότι με την μετάταξη του στον χώρο της θριαμβεύουσας Εκκλησίας επάξια θα στεφανωθεί και θα ανταμειφθεί για τους αγώνες του με την κατάταξη του στις σκηνές των δικαίων.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΝΑΣ
