Για τον κινηματογράφο και το θέατρο υπήρξε πρωταγωνίστρια, αλλά και δευτεραγωνίστρια σε ρόλους κλειδιά για την υπόθεση έργων. Για...
τους φίλους της, ωστόσο, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου ήταν πάντα μια μεγάλη και ζεστή ψυχή που πρόσφερε μόνο χαρά.
Παιδί του πολέμου, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου βρίσκεται αυτή την εποχή κλεισμένη στο δωμάτιό της λόγω της φονικής πανδημίας που σαρώνει τον πλανήτη και αναπολεί τις ωραίες στιγμές της καριέρας της.
Εγώ, αγάπη μου, γεννήθηκα στη Μεσσήνη και είμαι παιδί της Κατοχής. Εζησα τα πάντα προπολεμικά και μεταπολεμικά. Οπως ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας τότε με τους Γερμανούς, τώρα είμαστε κλεισμένοι με τον κορωνοϊό.
«Η οικογένειά μου είχε την οικονομική ευχέρεια και μπορούσαμε να ζούμε άνετα τη δύσκολη εποχή του πολέμου, γιατί ο πατέρας μου ήταν γυμνασιάρχης,η μητέρα μου ήταν κόρη δημάρχου κι έτσι δεν θα έλεγα ότι στερήθηκα πολλά πράγματα. Η φτώχεια για εμάς άρχισε με την εισβολή των Γερμανών. Τρομερή φτώχεια για όλους τους Έλληνες. Πέθαιναν στους δρόμους. Ωστόσο, η οικογένεια μου έμεινε -ας πούμε- αλώβητη από αυτό».
Όσο για αν την φοβίζει η κατάσταση της πανδημίας τον κορωνοΐού;
«Με φοβίζει, γιατί είναι κάτι το πρωτόγνωρο για όλους μας. Κάποτε υπήρχαν η πανούκλα, η φυματίωση και πολλές άλλες ασθένειες. Τώρα οι ασθένειες, όπως ακούμε, έχουν... εξελιχθεί και δεν ξέρεις πώς μεταδίδονται. Γι ’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή».
Παιδί του πολέμου, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου βρίσκεται αυτή την εποχή κλεισμένη στο δωμάτιό της λόγω της φονικής πανδημίας που σαρώνει τον πλανήτη και αναπολεί τις ωραίες στιγμές της καριέρας της.
Εγώ, αγάπη μου, γεννήθηκα στη Μεσσήνη και είμαι παιδί της Κατοχής. Εζησα τα πάντα προπολεμικά και μεταπολεμικά. Οπως ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας τότε με τους Γερμανούς, τώρα είμαστε κλεισμένοι με τον κορωνοϊό.
«Η οικογένειά μου είχε την οικονομική ευχέρεια και μπορούσαμε να ζούμε άνετα τη δύσκολη εποχή του πολέμου, γιατί ο πατέρας μου ήταν γυμνασιάρχης,η μητέρα μου ήταν κόρη δημάρχου κι έτσι δεν θα έλεγα ότι στερήθηκα πολλά πράγματα. Η φτώχεια για εμάς άρχισε με την εισβολή των Γερμανών. Τρομερή φτώχεια για όλους τους Έλληνες. Πέθαιναν στους δρόμους. Ωστόσο, η οικογένεια μου έμεινε -ας πούμε- αλώβητη από αυτό».
Όσο για αν την φοβίζει η κατάσταση της πανδημίας τον κορωνοΐού;
«Με φοβίζει, γιατί είναι κάτι το πρωτόγνωρο για όλους μας. Κάποτε υπήρχαν η πανούκλα, η φυματίωση και πολλές άλλες ασθένειες. Τώρα οι ασθένειες, όπως ακούμε, έχουν... εξελιχθεί και δεν ξέρεις πώς μεταδίδονται. Γι ’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή».
