Ιστορία που φαντάζει απίθανη... Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι η γυναίκα του ζευγαριού είχε καταγωγή από την Λομβαρδία της Ιταλίας. Δηλαδή την πλέον πληγείσα περιοχή της Ευρώπης.
Όταν...
Όταν...
η Έλενα Μανιγκέτι και ο Ράιαν Όσμπορν ξεκίνησαν να διασχίσουν τον Ατλαντικό Ωκεανό με ένα ιστιοφόρο 11 μέτρων, η κρίση του κορωνοϊού ήταν μία από τις πολλές ιστορίες των ειδήσεων. Η ασθένεια περιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό στην Κίνα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν είχε ακόμη δηλώσει την εξάπλωσή του ως παγκόσμια πανδημία.
Έφυγαν από το Λανζαρότε για ένα ταξίδι 3.000 ναυτικών μιλίων στις 28 Φεβρουαρίου, με την τελευταία είδηση που είχαν ακούσει να είναι πως οι θάνατοι από κορωνοϊό επιβραδύνονταν. Στις 25 Μαρτίου, καθώς έφτασαν στο νησί Μπέκουια της Καραϊβικής, μετά από 25 ημέρες χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο, άνοιξαν ξανά τα τηλέφωνά τους.
Πώς αντέδρασαν στην είδηση της πανδημίας του κορωνοϊού«Αγοράσαμε κάποια δεδομένα και θυμάμαι πως ο Ράιαν διάβαζε τις ειδήσεις και μείναμε με το στόμα ανοιχτό» είπε η Έλενα. «Ήταν δύσκολο να κατανοήσουμε την κλίμακα της εξάπλωσης στην αρχή» είπε ο Ράιαν. «Αν ξυπνούσες από κώμα τώρα, νομίζω ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να φανταστείς την κλίμακα της πανδημίας».
Η Έλενα κατάγεται από την Λομβαρδία στην βόρεια Ιταλία, μια από τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία του κορωνοϊού. «Εάν δεν διάβαζες τις ειδήσεις και ξαφνικά άνοιγες το τηλέφωνό σου, δεν υπήρχε μια ροή ειδήσεων που να σου έλεγε ακριβώς τι συνέβη κάθε μέρα, οπότε μπορούσα να έχω πρόσβαση μόνο στις ειδήσεις της προηγούμενης εβδομάδας» είπε.
Η Έλενα κατάγεται από την Λομβαρδία, μία από τις χειρότερο πληγείσες περιοχές από κορωνοϊό
«Ήταν περίπου 3 ημέρες μετά την άφιξή μας που ο Ράιαν βρήκε ένα παλιό άρθρο 10 ημερών στους New York Times που ανέφερε ότι η πατρίδα μου (το Μπέργκαμο) ήταν η χειρότερο πληγείσα στον κόσμο. Δεν είχα καμία ιδέα. Τηλεφώνησα τον πατέρα μου και μου είπε: ‘Ω, τα μάθατε. Μην πανικοβληθείτε. Είμαστε εντάξει’. Οι ειδήσεις έγιναν ακόμη χειρότερες όταν είδαμε τις φωτογραφίες των στρατιωτικών φορτηγών μπροστά από το νεκροταφείο στην πατρίδα μου επειδή είχαν ξεμείνει από χώρο και φέρετρα. Αυτή ήταν η πιο σοκαριστική στιγμή» τονίζει η Έλενα.
Είχαν ζητήσει από συγγενείς και φίλους να μην τους πουν άσχημες ειδήσεις
Το ζευγάρι, και οι δύο στην ηλικία των 30 ετών, ζει στο ιστιοφόρο από το 2017, τεκμηριώνοντας την ζωή τους στο κανάλι τους στο YouTube. Χωρίς να έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα σπίτι στο Μάντσεστερ όπου ζουν, αποφάσισαν να αγοράσουν ένα μικρό σκάφος και να εξερευνήσουν τον κόσμο με έναν μικρό προϋπολογισμό, κερδίζοντας χρήματα από άρθρα που έγραφαν αλλά και εργασίες γραφιστικής από τους υπολογιστές τους.
Το μεγάλο ταξίδι στον Ατλαντικό ήταν μια μικρή πρόκληση, για την οποία το ζευγάρι είχε κάνει πολλές προετοιμασίες. Κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού, το μόνο μέσο επικοινωνίας που είχαν ήταν μια δορυφορική συσκευή ικανή να λαμβάνει μηνύματα 160 χαρακτήρων, έχοντας ζητήσει από την οικογένεια και τους φίλους τους να μην τους στέλνουν άσχημες ειδήσεις.
Το ζευγάρι ξεκίνησε ένα ταξίδι στον Ατλαντικό όταν η είδηση του κορωνοϊού ήταν ακόμη στο αρχικό στάδιο και οι θάνατοι είχαν αρχίσει να υποχωρούν«Είναι πολύ συνηθισμένη τακτική για τους ναυτικούς να μην θέλουν να ακούν κακές ειδήσεις όταν διασχίζουν έναν ωκεανό, επειδή δεν υπάρχει απολύτως τίποτε που να μπορείς να κάνεις γι’ αυτό» είπε η Έλενα. «Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κλάψεις, να ουρλιάξεις, να ανησυχήσεις, αλλά δεν μπορείς να γυρίσεις επειδή ο άνεμος είναι πίσω σου και είναι πολύ δυνατός».
Πώς αντιλήφθηκαν ότι κάτι κακό συμβαίνει
Έφυγαν από το Λανζαρότε για ένα ταξίδι 3.000 ναυτικών μιλίων στις 28 Φεβρουαρίου, με την τελευταία είδηση που είχαν ακούσει να είναι πως οι θάνατοι από κορωνοϊό επιβραδύνονταν. Στις 25 Μαρτίου, καθώς έφτασαν στο νησί Μπέκουια της Καραϊβικής, μετά από 25 ημέρες χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο, άνοιξαν ξανά τα τηλέφωνά τους.
Πώς αντέδρασαν στην είδηση της πανδημίας του κορωνοϊού«Αγοράσαμε κάποια δεδομένα και θυμάμαι πως ο Ράιαν διάβαζε τις ειδήσεις και μείναμε με το στόμα ανοιχτό» είπε η Έλενα. «Ήταν δύσκολο να κατανοήσουμε την κλίμακα της εξάπλωσης στην αρχή» είπε ο Ράιαν. «Αν ξυπνούσες από κώμα τώρα, νομίζω ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να φανταστείς την κλίμακα της πανδημίας».
Η Έλενα κατάγεται από την Λομβαρδία στην βόρεια Ιταλία, μια από τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία του κορωνοϊού. «Εάν δεν διάβαζες τις ειδήσεις και ξαφνικά άνοιγες το τηλέφωνό σου, δεν υπήρχε μια ροή ειδήσεων που να σου έλεγε ακριβώς τι συνέβη κάθε μέρα, οπότε μπορούσα να έχω πρόσβαση μόνο στις ειδήσεις της προηγούμενης εβδομάδας» είπε.
Η Έλενα κατάγεται από την Λομβαρδία, μία από τις χειρότερο πληγείσες περιοχές από κορωνοϊό
«Ήταν περίπου 3 ημέρες μετά την άφιξή μας που ο Ράιαν βρήκε ένα παλιό άρθρο 10 ημερών στους New York Times που ανέφερε ότι η πατρίδα μου (το Μπέργκαμο) ήταν η χειρότερο πληγείσα στον κόσμο. Δεν είχα καμία ιδέα. Τηλεφώνησα τον πατέρα μου και μου είπε: ‘Ω, τα μάθατε. Μην πανικοβληθείτε. Είμαστε εντάξει’. Οι ειδήσεις έγιναν ακόμη χειρότερες όταν είδαμε τις φωτογραφίες των στρατιωτικών φορτηγών μπροστά από το νεκροταφείο στην πατρίδα μου επειδή είχαν ξεμείνει από χώρο και φέρετρα. Αυτή ήταν η πιο σοκαριστική στιγμή» τονίζει η Έλενα.
Είχαν ζητήσει από συγγενείς και φίλους να μην τους πουν άσχημες ειδήσεις
Το ζευγάρι, και οι δύο στην ηλικία των 30 ετών, ζει στο ιστιοφόρο από το 2017, τεκμηριώνοντας την ζωή τους στο κανάλι τους στο YouTube. Χωρίς να έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα σπίτι στο Μάντσεστερ όπου ζουν, αποφάσισαν να αγοράσουν ένα μικρό σκάφος και να εξερευνήσουν τον κόσμο με έναν μικρό προϋπολογισμό, κερδίζοντας χρήματα από άρθρα που έγραφαν αλλά και εργασίες γραφιστικής από τους υπολογιστές τους.
Το μεγάλο ταξίδι στον Ατλαντικό ήταν μια μικρή πρόκληση, για την οποία το ζευγάρι είχε κάνει πολλές προετοιμασίες. Κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού, το μόνο μέσο επικοινωνίας που είχαν ήταν μια δορυφορική συσκευή ικανή να λαμβάνει μηνύματα 160 χαρακτήρων, έχοντας ζητήσει από την οικογένεια και τους φίλους τους να μην τους στέλνουν άσχημες ειδήσεις.
Το ζευγάρι ξεκίνησε ένα ταξίδι στον Ατλαντικό όταν η είδηση του κορωνοϊού ήταν ακόμη στο αρχικό στάδιο και οι θάνατοι είχαν αρχίσει να υποχωρούν«Είναι πολύ συνηθισμένη τακτική για τους ναυτικούς να μην θέλουν να ακούν κακές ειδήσεις όταν διασχίζουν έναν ωκεανό, επειδή δεν υπάρχει απολύτως τίποτε που να μπορείς να κάνεις γι’ αυτό» είπε η Έλενα. «Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κλάψεις, να ουρλιάξεις, να ανησυχήσεις, αλλά δεν μπορείς να γυρίσεις επειδή ο άνεμος είναι πίσω σου και είναι πολύ δυνατός».
Πώς αντιλήφθηκαν ότι κάτι κακό συμβαίνει
Έλαβαν ένα σημάδι πως κάτι κακό συνέβαινε, όταν πλησίαζαν στην Καραϊβική. «Ήμασταν περίπου 2 μέρες μακριά όταν κάποιος μας έστειλε μια λίστα με όλα τα νησιά που είχαν κλείσει τα σύνορά τους και αρχίσαμε να ανησυχούμε πως, όταν θα φτάναμε, δεν θα μπορούσαμε να δέσουμε πουθενά» είπε ο Ράιαν.
«Νομίζαμε πως απλά ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί (για τον κορωνοϊό) επειδή τα περισσότερα από τα νησιά δεν διαθέτουν υποδομές υγειονομικής περίθαλψης» δήλωσε η Έλενα. «Νομίζαμε ότι ήταν όλα ένα προληπτικό μέτρο και όχι ένα μέτρο περιορισμού».
Το ζευγάρι είναι πλέον ασφαλές στο Μπέκουια, ένα νησί στο Σεντ Βίνσεντ, στο οποίο δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού. «Είναι μια πολύ σουρεαλιστική εμπειρία να προσγειώνεσαι σε ένα μέρος όπου τα πάντα μοιάζουν φυσιολογικά, την ώρα που οι ειδήσεις από όλο τον κόσμο, λένε πως τα πάντα έχουν κλείσει» λέει η Έλενα. «Είμαστε διχασμένοι ανάμεσα σε αυτές τις δύο πραγματικότητες. Είμαστε σε αυτό το καταπληκτικό μέρος – είμαστε εξαιρετικά τυχεροί και πολύ ευγνώμονες – ενώ στο μεταξύ οι άνθρωποι πεθαίνουν και πολλοί άλλοι βρίσκονται στα νοσοκομεία».
Το μόνο που μπορεί να κάνει τώρα το ζευγάρι είναι – όπως πολλοί στις χώρες καταγωγής τους – να περιμένει μέχρι να περάσει η πανδημία.«Απλά θα προσέχουμε» λέει ο Ράιαν και προσθέτει: «Και ελπίζουμε πως μέχρι τον χειμώνα και το τέλος της σεζόν των τυφώνων, τα σύνορα θα έχουν ανοίξει ξανά και θα μπορούμε να συνεχίσουμε να εξερευνούμε τον κόσμο».
