Γράφει ο Σπύρος Κουλκουδίνας
Φαρμακοποιός MSc -Πολιτευτής Ν.Δ.
Η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά τη Σύνοδο Κορυφής να λάβει τις αναγκαίες γενναίες αποφάσεις, μπρος στον εφιάλτη της πανδημίας, φέρνει στο προσκήνιο για ακόμη μια φορά δυστυχώς την Ευρώπη των δυο ταχυτήτων.
Κι αν...
ούτε τώρα η Ευρώπη μπορέσει να λειτουργήσει ως Ένωση τότε πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται ποιος αλήθεια θα μπορούσε να είναι ο λόγος ύπαρξης της στη «μετά κορωνοιό» εποχή. Ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει να χάσει τον λόγο ύπαρξής του, καθώς αμφισβητούνται οι αξίες της Ευρώπης των λαών, της αλληλεγγύης και της κοινής πορείας των κρατών που την συνθέτουν.
Έγραφα πριν από μερικούς μήνες και με αφορμή την «δυστοκία» της Ευρώπης να αντιμετωπίσει ενιαία και όχι τιμωρητικά τα κράτη –μέλη της που βρέθηκαν στη δίνη των μνημονίων, πως κανένας από τους οραματιστές της μεγάλης ιδέας της Ένωσης των κρατών της Ευρώπης δεν εμπνεύστηκε μια Ευρώπη δυο ταχυτήτων και πως κινδυνεύει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να δεχθεί ισχυρό πλήγμα.
Τότε μιλούσαν οι αριθμοί, τα μέτρα, οι σκληροί όροι των μνημονίων, ο δανεισμός και τα πλεονάσματα.
Σήμερα είναι οι ανθρώπινες ζωές. Και δυστυχώς η Ευρώπη αποδεικνύεται μέχρι στιγμής άτολμη και δειλή, μια Ευρώπη δυο ταχυτήτων για ακόμη μια φορά.
Η Ευρώπη του βορρά που προσπαθεί να «διασώσει» τα κεκτημένα της, την οικονομική της δύναμη και ισχύ και η Ευρώπη του νότου που σήμερα «αφανίζεται» χτυπημένη από την πανδημία και στο κάλεσμα για βοήθεια που απευθύνει στους «εταίρους» της έρχεται αντιμέτωπη με δυστοκία και αδυναμία λήψης γενναίων αποφάσεων.
Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Βέλγιο, Σλοβενία, Λουξεμβούργο και Πορτογαλία ζητούσαν την ενεργοποίηση του κοινοτικού μηχανισμού και τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων, όμως οι προτάσεις τους προσέκρουσαν για ακόμα μια φορά, στην αντίδραση χωρών όπως η Γερμανία και η Ολλανδία.
Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία δοκιμάζονται σκληρά. Χιλιάδες τα θύματα. Σχεδόν μια κωμόπολη καθημερινά, «χάνεται». Τα συστήματα υγείας μεγάλων κρατών δοκιμάζονται. Εντός και εκτός Ευρώπης.
Κι όμως η Ε.Ε. δυσκολεύεται ακόμη και τη στιγμή που στις ΗΠΑ το Αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε πακέτο στήριξης άνω των 2 τρισ. δολαρίων για την αντιμετώπιση του κορωνοιού.
Η σκληρή πραγματικότητα και οι τραγικές συνέπειες της πανδημίας στην Ευρώπη δεν είναι αριθμοί. Είναι δυστυχώς άνθρωποι. Που χάνονται με ταχύτητα που ξεπερνά τις αντοχές μας.
Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια πρωτοφανή πρόκληση για την Ευρώπη. Να βγει ισχυρή την επόμενη μέρα. Να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποδείξει την ανάγκη ύπαρξής της.
