Εσύ που όντες ανέβηκες σε γάιδαρο
αγριεμένο κι οπού περνούσες σε
είχανε δαφνοστολισμένο.
Έφτασε πάλι η άνοιξη γιορτή θα ‘ρθει μεγάλη
Χωρίς να προσκυνήσουμε τα πάθη σου Χριστέ
ούτε μικροί ούτε μεγάλοι.
αγριεμένο κι οπού περνούσες σε
είχανε δαφνοστολισμένο.
Έφτασε πάλι η άνοιξη γιορτή θα ‘ρθει μεγάλη
Χωρίς να προσκυνήσουμε τα πάθη σου Χριστέ
ούτε μικροί ούτε μεγάλοι.
Που άλλες φορές τέτοια εποχή γεμίζαν οι εκκλησίες
Και φώτιζαν όχι από κεριά μα απτό άγιο φως σου
που έκανε κάθε ανθρώπινη καρδιά να γονατίζει μπρος σου.
Εσύ που είσαι βασιλιάς γεννήθηκες σε φάτνη κι αντί για
στέμμα σου φόρεσαν αγκάθινο στεφάνι.
Κι ούτε σε άμαξα ανέβηκες με άλογο στολισμένο
Πάνω σε πουλάρι ήρθες το πιο ταπεινωμένο.
Πήγες σε πόλεις και χωριά σε υποδεχτήκαν όλοι.
Ανέστησες τον Λάζαρο μέρες νεκρός που ήταν
Έκανες το νερό κρασί εκεί οπού δεν είχαν.
Δάσκαλο σε λέγανε κι ερχότανε κοντά σου
να μάθουνε απ’ τον λόγο σου κι από τα θαύματα σου .
Έκανες δείπνο μυστικό και ήξερες τι θα γίνει
μα πάλι είπες είναι θέλημα Θεού κι αυτό πρέπει να γίνει.
Σε βάλανε σε ένα σταυρό και τρία καρφιά για να ‘χεις
κι αντί νερό σου δώσανε ξύδι να ξεδιψάσεις .
Τα πάθη σου Χριστέ όλοι τα λησμονούμε κι έξω
από τις εκκλησιές θέλουμε να βρεθούμε.
Θα ναι μόνο ο παπάς την λειτουργία να κάνει
Κι εμείς διαλέξαμε χριστέ να σου βάλουμε ξανά στεφάνι.
Θα βρίσκεσαι στης εκκλησιάς ακριβώς στην μέση και δεν
θα βρίσκεται ψυχή τα πάθη σου να αντέξει.
Και πάλι το παράπονο θα έχεις
Ιησού μου να σε προδώσουν δυο
φορές δεν το χωράει ο νους μου.
Θέλω να ανοίξουνε ξανά της εκκλησιάς οι πόρτες
να προσκυνήσω Xριστέ τα πάθη σου όπως και τότες.
Και κάτω από τον σταυρό συγχώρεση να ζητήσω
και δείξε μου χριστέ δρόμο σωστό να μην ξεστρατίσω.
Μια πίστη μόνο έμεινε χριστέ ζητώ μια χάρη
δώσε μας λίγη δύναμη κάνεις μην μας την πάρει.
Εσένα σε δικάσανε οι άνομοι εβραίοι
και τους ληστές αθώωσαν που είχαν χίλια χρέη.
Κι εσύ που σφάλματα μηδέν χριστέ στη γη είχες κάνει
Όλοι μαζί σου γέλασαν και αγκάθινο σου πέρασαν στεφάνι.
Και πάλι πάνω απ’ τον σταυρό συγχώρεση έχεις
δώσει και με την θυσία σου τον κόσμο όλο ας σώσει.
Και φώτιζαν όχι από κεριά μα απτό άγιο φως σου
που έκανε κάθε ανθρώπινη καρδιά να γονατίζει μπρος σου.
Εσύ που είσαι βασιλιάς γεννήθηκες σε φάτνη κι αντί για
στέμμα σου φόρεσαν αγκάθινο στεφάνι.
Κι ούτε σε άμαξα ανέβηκες με άλογο στολισμένο
Πάνω σε πουλάρι ήρθες το πιο ταπεινωμένο.
Πήγες σε πόλεις και χωριά σε υποδεχτήκαν όλοι.
Ανέστησες τον Λάζαρο μέρες νεκρός που ήταν
Έκανες το νερό κρασί εκεί οπού δεν είχαν.
Δάσκαλο σε λέγανε κι ερχότανε κοντά σου
να μάθουνε απ’ τον λόγο σου κι από τα θαύματα σου .
Έκανες δείπνο μυστικό και ήξερες τι θα γίνει
μα πάλι είπες είναι θέλημα Θεού κι αυτό πρέπει να γίνει.
Σε βάλανε σε ένα σταυρό και τρία καρφιά για να ‘χεις
κι αντί νερό σου δώσανε ξύδι να ξεδιψάσεις .
Τα πάθη σου Χριστέ όλοι τα λησμονούμε κι έξω
από τις εκκλησιές θέλουμε να βρεθούμε.
Θα ναι μόνο ο παπάς την λειτουργία να κάνει
Κι εμείς διαλέξαμε χριστέ να σου βάλουμε ξανά στεφάνι.
Θα βρίσκεσαι στης εκκλησιάς ακριβώς στην μέση και δεν
θα βρίσκεται ψυχή τα πάθη σου να αντέξει.
Και πάλι το παράπονο θα έχεις
Ιησού μου να σε προδώσουν δυο
φορές δεν το χωράει ο νους μου.
Θέλω να ανοίξουνε ξανά της εκκλησιάς οι πόρτες
να προσκυνήσω Xριστέ τα πάθη σου όπως και τότες.
Και κάτω από τον σταυρό συγχώρεση να ζητήσω
και δείξε μου χριστέ δρόμο σωστό να μην ξεστρατίσω.
Μια πίστη μόνο έμεινε χριστέ ζητώ μια χάρη
δώσε μας λίγη δύναμη κάνεις μην μας την πάρει.
Εσένα σε δικάσανε οι άνομοι εβραίοι
και τους ληστές αθώωσαν που είχαν χίλια χρέη.
Κι εσύ που σφάλματα μηδέν χριστέ στη γη είχες κάνει
Όλοι μαζί σου γέλασαν και αγκάθινο σου πέρασαν στεφάνι.
Και πάλι πάνω απ’ τον σταυρό συγχώρεση έχεις
δώσει και με την θυσία σου τον κόσμο όλο ας σώσει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
