Κι όμως αυτή η ελληνική ταινία βρίσκεται ανάμεσα στις καλύτερες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Ο λόγος για την ταινία με τίτλο...
"Κάλπικη λίρα", η οποία γυρίστηκε το 1955 από τον σπουδαίο Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργο Τζαβέλλα.
Ο Γάλλος θεωρητικός Ζορζ Σαντούλ την ενέταξε ανάμεσα στις 1000 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Το 1985 η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου την διάλεξε μέσα στις 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών.
Η ταινία αυτή δεν έμεινε στα στενά όρια της Ελλάδας αν και οι Έλληνες τη λάτρεψαν - 208.410 εισιτήρια στην πρώτη προβολή της - αλλά παίχτηκε στην Ευρώπη και μάλιστα στη Ρωσία είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που παιζόταν ταυτόχρονα σε 1000 κινηματογράφους!
Ήταν η πρώτη σπονδυλωτή ταινία που είδαμε στους κινηματογράφους - δηλαδή αφορά 4 μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από τη μία ιστορία στην άλλη. Στην ταινία υπάρχει αφηγητής, που συνδέει τις 4 αυτές ιστορίες, ο οποίος και κλείνει την ταινία με τη φράση: «κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία... κάλπικο είναι, γενικά το χρήμα...» , που αποτελεί και το κεντρικό νόημα του όλου φιλμ, ότι δηλαδή η μονομανής επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων σε μια κάλπικη ζωή.
Πολλοί κριτικοί ανέφεραν πως αποτελεί την κορυφαία ελληνική ταινία όλων των εποχών.
Και δείτε γιατί: Βραβεύτηκε στα Φεστιβάλ Βενετίας, Μπάρι και Μόσχας, ενώ αποτέλεσε επίσημη ελληνική συμμετοχή τόσο στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών.
Ο Γάλλος θεωρητικός Ζορζ Σαντούλ την ενέταξε ανάμεσα στις 1000 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Το 1985 η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου την διάλεξε μέσα στις 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών.
Η ταινία αυτή δεν έμεινε στα στενά όρια της Ελλάδας αν και οι Έλληνες τη λάτρεψαν - 208.410 εισιτήρια στην πρώτη προβολή της - αλλά παίχτηκε στην Ευρώπη και μάλιστα στη Ρωσία είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που παιζόταν ταυτόχρονα σε 1000 κινηματογράφους!
Ήταν η πρώτη σπονδυλωτή ταινία που είδαμε στους κινηματογράφους - δηλαδή αφορά 4 μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από τη μία ιστορία στην άλλη. Στην ταινία υπάρχει αφηγητής, που συνδέει τις 4 αυτές ιστορίες, ο οποίος και κλείνει την ταινία με τη φράση: «κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία... κάλπικο είναι, γενικά το χρήμα...» , που αποτελεί και το κεντρικό νόημα του όλου φιλμ, ότι δηλαδή η μονομανής επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων σε μια κάλπικη ζωή.
Πολλοί κριτικοί ανέφεραν πως αποτελεί την κορυφαία ελληνική ταινία όλων των εποχών.
Και δείτε γιατί: Βραβεύτηκε στα Φεστιβάλ Βενετίας, Μπάρι και Μόσχας, ενώ αποτέλεσε επίσημη ελληνική συμμετοχή τόσο στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών.
