Ανέστης Ν. Μωυσιάδης
Καρδιολόγος
Καρδιολόγος
Η παγκόσμια παραγωγή πλούτου παρέχει δυνατότητα διατροφής πληθυσμού υπερδιπλάσιου του σημερινού της Γης. Ωστόσο από στοιχεία του ΟΗΕ και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, δύο και πλέον δισεκατομμύρια άτομα ζουν σήμερα κάτω από συνθήκες πείνας και υποσιτισμού. Μάλιστα οι ειδικοί προβλέπουν ότι η δημογραφική έκρηξη που διαπιστώνεται στις αναπτυσσόμενες και στις ήδη πυκνοκατοικημένες αλλά αδύναμες οικονομικά χώρες, θα τις οδηγήσει στο εγγύς μέλλον σε επισιτιστική κρίση. Οι...
προσδοκίες ότι με την εκπνοή του 20ου αιώνα η απειλή του λιμού θα εξαφανιζόταν από "προσώπου γης" δεν δικαιώθηκαν.
Οι συνθήκες διαβίωσης του σημερινού ανθρώπου, παρά την άνοδο του βιοτικού του επιπέδου, συνεχώς χειροτερεύουν εξ αιτίας της αλόγιστης επέμβασης στο φυσικό περιβάλλον.
Η καταστροφή των δασών, η ρύπανση του περιβάλλοντος από τα βιομηχανικά απόβλητα, οι υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που ευθύνεται σε μέγιστο βαθμό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η όξινη βροχή συνεπεία υπερβολικού υδροξειδίου του θείου της ατμόσφαιρας και η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και εντομοκτόνων, αποτελούν τις κυριότερες αιτίες της καταστροφής του περιβάλλοντος.
Το δάσος αποτελεί βασικό στοιχείο του περιβάλλοντος και παίζει πρωταρχικό ρόλο
στη διαφύλαξη της οικολογικής ισορροπίας. Η καταστροφή του δασικού πλούτου οφείλεται κυρίως στην αλόγιστη εκμετάλλευση των δασικών προϊόντων από τον άνθρωπο, τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσόμενων χωρών. Η διαφορά μεταξύ των δύο έγκειται στο γεγονός ότι οι μεν πρώτες καταστρέφουν τα δάση για τον πλούτο και την υπερβολική κατανάλωση, ενώ οι δεύτερες για να ελαφρύνουν τη φτώχεια τους. Επίσημα στοιχεία από τον Διεθνή Οργανισμό για τη Γεωργία (ΔΟΓ), αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι οι ανεπτυγμένες χώρες, που αποτελούν περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνουν το 88% του χρησιμοποιούμενου ξύλου. Άλλοι σημαντικοί λόγοι καταστροφής των δασών είναι η ραγδαία επέκταση των γεωργικών καλλιεργειών, η όξινη βροχή, οι πυρκαγιές, η υπερβολική υλοτόμηση και
η βόσκηση.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΔΟΓ σε ετήσια βάση, εξαφανίζεται από τον πλανήτη μας δασική έκταση 125.000 τετρ.χιλιομέτρων, που ισοδυναμεί με την έκταση
της Πατρίδος μας. Η μεγαλύτερη καταστροφή γίνεται στις τροπικές χώρες, όπου βρίσκεται το 50% του παγκόσμιου δασικού πλούτου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αν οι ρυθμοί καταστροφής των δασών δεν ανακοπούν και ταυτοχρόνως δεν ληφθούν μέτρα
προστασίας, όπως συνεχείς και ευρείες αναδασώσεις, τότε μέσα στα επόμενα 50 χρόνια θα αφανιστούν όλα τα τροπικά δάση του πλανήτη.
Η ρύπανση του περιβάλλοντος από το διοξείδιο του άνθρακα και το υδροξείδιο του θείου, έχει προσλάβει απειλητικές διαστάσεις ιδίως στις χώρες του πρώην ανατολικού
συνασπισμού. Πιό συγκεκριμένα, η Πολωνία, η πρώην Αν. Γερμανία, η Τσεχοσλοβακία και η Ουγγαρία παρουσιάζουν τα υψηλότερα επίπεδα υδροξειδίου του θείου στην Ευρώπη επειδή χρησιμοποιούν ακόμα σε μεγάλο ποσοστό ως βασική ενέργεια το λιγνίτη και "εξάγουν" ρύπανση στα γειτονικά κράτη και στο περιβάλλον.
Η αλόγιστη χρησιμοποίηση λιπασμάτων και εντομοκτόνων στη γεωργία για μεγαλύτερη παραγωγή, οδηγεί στην καταστροφή του εδάφους και σπατάλη νερού, ενώ
τα βιομηχανικά απόβλητα του Βορείου ημισφαιρίου μολύνουν το περιβάλλον και καταστρέφουν τη ζώνη του όζοντος. Τα αποθέματα του γλυκού νερού, που καλύπτουν σε ποσοστό μόλις το 4% του συνολικού υδάτινου δυναμικού του πλανήτη, μειώνονται συνεχώς, καθώς η αναπλήρωσή τους δεν είναι πλήρης, λόγω μείωσης της δασοκάλυψης και της υπερβολικής κατανάλωσης.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από επίσημους διεθνείς Οργανισμούς και συνθέτουν μια εφιαλτική εικόνα και ταυτόχρονα αποτελούν ένα δραματικό S.O.S από τον πλανήτη ΓΗ στις κυβερνήσεις ιδίως των ανεπτυγμένων χωρών.
Οι διαστημικές πτήσεις απέδειξαν ότι προς το παρόν, αλλά και για το ορατό μέλλον, το μοναδικό σπίτι του ανθρώπου είναι ο πλανήτης ΓΗ. Αν ο άνθρωπος δεν εκλογικεύσει
τις απαιτήσεις του και δεν προστατέψει το μοναδικό φυσικό του σπίτι, τότε το μέλλον του διαγράφεται δραματικό και αμφίβολο. Γιατί, όπως είπε και ο Μαχάτμα Γκάντι,
"η Φύση μεριμνά για τις ανάγκες του ανθρώπου.Όχι όμως και για την απληστία του".
Οι συνθήκες διαβίωσης του σημερινού ανθρώπου, παρά την άνοδο του βιοτικού του επιπέδου, συνεχώς χειροτερεύουν εξ αιτίας της αλόγιστης επέμβασης στο φυσικό περιβάλλον.
Η καταστροφή των δασών, η ρύπανση του περιβάλλοντος από τα βιομηχανικά απόβλητα, οι υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που ευθύνεται σε μέγιστο βαθμό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η όξινη βροχή συνεπεία υπερβολικού υδροξειδίου του θείου της ατμόσφαιρας και η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και εντομοκτόνων, αποτελούν τις κυριότερες αιτίες της καταστροφής του περιβάλλοντος.
Το δάσος αποτελεί βασικό στοιχείο του περιβάλλοντος και παίζει πρωταρχικό ρόλο
στη διαφύλαξη της οικολογικής ισορροπίας. Η καταστροφή του δασικού πλούτου οφείλεται κυρίως στην αλόγιστη εκμετάλλευση των δασικών προϊόντων από τον άνθρωπο, τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσόμενων χωρών. Η διαφορά μεταξύ των δύο έγκειται στο γεγονός ότι οι μεν πρώτες καταστρέφουν τα δάση για τον πλούτο και την υπερβολική κατανάλωση, ενώ οι δεύτερες για να ελαφρύνουν τη φτώχεια τους. Επίσημα στοιχεία από τον Διεθνή Οργανισμό για τη Γεωργία (ΔΟΓ), αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι οι ανεπτυγμένες χώρες, που αποτελούν περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνουν το 88% του χρησιμοποιούμενου ξύλου. Άλλοι σημαντικοί λόγοι καταστροφής των δασών είναι η ραγδαία επέκταση των γεωργικών καλλιεργειών, η όξινη βροχή, οι πυρκαγιές, η υπερβολική υλοτόμηση και
η βόσκηση.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΔΟΓ σε ετήσια βάση, εξαφανίζεται από τον πλανήτη μας δασική έκταση 125.000 τετρ.χιλιομέτρων, που ισοδυναμεί με την έκταση
της Πατρίδος μας. Η μεγαλύτερη καταστροφή γίνεται στις τροπικές χώρες, όπου βρίσκεται το 50% του παγκόσμιου δασικού πλούτου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αν οι ρυθμοί καταστροφής των δασών δεν ανακοπούν και ταυτοχρόνως δεν ληφθούν μέτρα
προστασίας, όπως συνεχείς και ευρείες αναδασώσεις, τότε μέσα στα επόμενα 50 χρόνια θα αφανιστούν όλα τα τροπικά δάση του πλανήτη.
Η ρύπανση του περιβάλλοντος από το διοξείδιο του άνθρακα και το υδροξείδιο του θείου, έχει προσλάβει απειλητικές διαστάσεις ιδίως στις χώρες του πρώην ανατολικού
συνασπισμού. Πιό συγκεκριμένα, η Πολωνία, η πρώην Αν. Γερμανία, η Τσεχοσλοβακία και η Ουγγαρία παρουσιάζουν τα υψηλότερα επίπεδα υδροξειδίου του θείου στην Ευρώπη επειδή χρησιμοποιούν ακόμα σε μεγάλο ποσοστό ως βασική ενέργεια το λιγνίτη και "εξάγουν" ρύπανση στα γειτονικά κράτη και στο περιβάλλον.
Η αλόγιστη χρησιμοποίηση λιπασμάτων και εντομοκτόνων στη γεωργία για μεγαλύτερη παραγωγή, οδηγεί στην καταστροφή του εδάφους και σπατάλη νερού, ενώ
τα βιομηχανικά απόβλητα του Βορείου ημισφαιρίου μολύνουν το περιβάλλον και καταστρέφουν τη ζώνη του όζοντος. Τα αποθέματα του γλυκού νερού, που καλύπτουν σε ποσοστό μόλις το 4% του συνολικού υδάτινου δυναμικού του πλανήτη, μειώνονται συνεχώς, καθώς η αναπλήρωσή τους δεν είναι πλήρης, λόγω μείωσης της δασοκάλυψης και της υπερβολικής κατανάλωσης.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από επίσημους διεθνείς Οργανισμούς και συνθέτουν μια εφιαλτική εικόνα και ταυτόχρονα αποτελούν ένα δραματικό S.O.S από τον πλανήτη ΓΗ στις κυβερνήσεις ιδίως των ανεπτυγμένων χωρών.
Οι διαστημικές πτήσεις απέδειξαν ότι προς το παρόν, αλλά και για το ορατό μέλλον, το μοναδικό σπίτι του ανθρώπου είναι ο πλανήτης ΓΗ. Αν ο άνθρωπος δεν εκλογικεύσει
τις απαιτήσεις του και δεν προστατέψει το μοναδικό φυσικό του σπίτι, τότε το μέλλον του διαγράφεται δραματικό και αμφίβολο. Γιατί, όπως είπε και ο Μαχάτμα Γκάντι,
"η Φύση μεριμνά για τις ανάγκες του ανθρώπου.Όχι όμως και για την απληστία του".
