Γράφει ο Γ. Βαζάκας* - φιλόλογος
Είναι τόσο συγκλονιστικό για όλο τον κόσμο το ζήτημα της πανδημίας του κορωνοϊού (covid 19), που προσωπικά τις κάποιες απόψεις που διατύπωσα γι’ αυτή κάπου προς το τέλος του περασμένου Μαρτίου, θέλω να τις συμπληρώσω στη βάσει των νέων βιωματικών κι όχι μόνο δεδομένων από τότε μέχρι σήμερα.
Κι ...
ενώ ήδη η πανδημία του κορωνοϊού διέτρεξε και επελαύνει στον πλανήτη μας κοντά στους τρεις μήνες, παρότι καταιγίδες πληροφοριών για ιούς, κορωνοϊούς , επιδημίες, πανδημίες, φάρμακα και εμβόλια χτυπούν τον πλανήτη απ’ άκρη σ’ άκρη, είναι αμφίβολο, αν έχουμε καταλήξει συμπεριλαμβανομένων εδώ και των αρμοδίων επιστημόνων, σε κάποια βέβαιη γνώση γι’ αυτό που συμβαίνει παγκοσμίως.
Δεν ξέρουμε από πού προήλθε αυτός ο κορωνοϊός, δεν ξέρουμε τι θνησιμότητα έχει, δεν ξέρουμε τον αριθμό των φορέων του ιού, για να μπορούμε έτσι να υπολογίσουμε την επικινδυνότητά του, αλλά επίσης και την ανοσοποίηση τμημάτων του πληθυσμού, που θα απομακρύνει τον κίνδυνο νέων Lockdown στο άμεσο μέλλον. Δεν ξέρουμε πότε θα βρεθεί εμβόλιο, αλλά και τα σχετικά φάρμακα. Και όπως επίσης δεν ξέρουμε, αν το εμβόλιο και τα φάρμακα , που θα διατεθούν στους ανθρώπους, ανεξάρτητα από ποσοστιαία αποτελεσματικότητά τους θα είναι λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνα από τον ίδιο τον ιό.
Βέβαια το θέμα του εμβολίου είναι πολύ λεπτό. Σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα ήδη η νομοθεσία έχει εξοπλισθεί και με διατάξεις, οι οποίες θα αφορούν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού, εφόσον το αποφασίσει η πολιτική εξουσία. Όμως είναι δυνατόν αυτό να γίνει αποδεκτό, δηλαδή το να δέχονται οι άνθρωποι στο σώμα τους υποχρεωτικά ουσίες, τις οποίες δεν γνωρίζουν, απλώς επειδή κάποιες φαρμακοβιομηχανίες έχουν εγγυηθεί ενδεχομένως την ασφάλειά τους. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι οι φαρμακοβιομηχανίες κινούνται κυρίως με την προσδοκία του κέρδους. Να πουλήσουν όσο το δυνατό περισσότερα εμβόλια και φάρμακα στο συντομότερο δυνατόν χρόνο. Επομένως πώς είναι δυνατόν να γίνονται επεμβάσεις στο σώμα των ανθρώπων χωρίς τη συναίνεσή τους; Το θέμα είναι σοβαρότατο και από νομική και από ηθική και από ιατρική φυσικά πλευρά.
Και φυσικά ο κόσμος είναιεπιφυλακτικός μέχρι αρνητικός. Και πώς να μην είναι ιδιαίτερα εκείνο το πιο πληροφορημένο κομμάτι του κόσμου, όταν μαθαίνει, ότι ο Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) χρηματοδοτείται από παγκόσμιους χρηματοδότες ιδιωτικών πηγών: Από το Ίδρυμα Μπ. Γκέιτς( ο γνωστός με τα( μικροσοφτ )κλπ) και τη συμμαχία για τα εμβόλια Γκάβι, χρηματοδοτούμενη από το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Αυτοί οι δυο χρηματοδότες του Π.Ο.Υ ανέλαβαν εμβολιασμούς στην Αφρική και Ασία μικρών παιδιών, για να τα γλυτώσουν από τη μηνιγγίτιδα. Αυτός όμως ο εμβολιασμός προκάλεσε πολλούς θανάτους. Ακόμη στην Ινδία δοκιμαστικοί εμβολιασμοί θανάτωσαν πάνω από 100.000 παιδιά. Αδυνατούμε να εκφέρουμε γνώμη από ιατρική άποψη τι συνέβη, όμως θα μιλήσουμε απερίφραστα, γιατί ο Π.Ο.Υ. – ο παγκόσμιος φύλακας υγείας – δεδιερεύνησε το θέμα, όταν μάλιστα τα προαναφερθέντα Ιδρύματα τα κατήγγειλαν κυβερνήσεις, μάλιστα η κυβέρνηση Μόντι της Ιταλίας έστειλε στα δικαστήρια τον Μπ. Γκέιτς και τη Γκάβι.
Αυτός ο κ. Γκέιτς πολυδιαφημιζόμενος από το σημαντικό έντυπο των δημοκρατικών, το Politiko, στις Η.Π.Α., άκουσον, άκουσον, ως ο πιο ισχυρός γιατρός… Γιατί, επειδή έχει αμύθητα λεφτά; Έτσι λοιπόν από το 2015 ο Μπ. Γκέιτς παρουσιάζεται ως ο πιο επιδημιολόγος και χρηματοδοτεί με δυσεκατομμύρια πρωτοβουλίες σε ιατρικούς συλλόγους και ιατρικές κοινότητες. Χιλιάδες γιατρούς, στελέχη υγιεινομικών υπηρεσιών μεγάλων κρατών, γιατρών, που συνδέονται με τις πανεπιστημιακές κλινικές του Χάρβαρντ και του Τζων Χόπκινς, για να υποστηρίζουν τις εκτιμήσεις του για μέλλουσα καταστροφική πανδημία σαν εκείνη της Ισπανικής γρίπης του 1918. Στις 26/4/2018 ο κ. Γκέιτς καλέστηκε κατά περίεργο τρόπο στη Μάσα Σούτσες του MedicalSociety (Ιατρικός Σύλλογος), για να τους μιλήσει για το ενδεχόμενο πανδημίας Τότε λοιπόν αυτός ο κύριος πρόβλεψε θανάτους 33 εκατομμυρίων κι ότι ο κόσμος έπρεπε να προετοιμάζεται για πόλεμο. Τη φράση αυτή για πόλεμο την ακούσαμε ενμέσω κορωνοϊού κι από τον κ. Τζόνσον, τον κ. Τραμπ, αλλά και τον κ. Μητσοτάκη .
Με αυτές τις ενέργειες ο κ. Γκέιτς δαπανά τρελά λεφτά, για να πείσει τις πολιτικές ηγεσίες, ότι η μόνη λύση για αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι το LockDown ( η Καραντίνα), Πολύ φιλάνθρωπος ο κ. Γκέιτς θα μου πείτε – έτσι τον ονόμασαν και Έλληνες μεγαλογιατροί, εν μέσω καραντίνας – στην πραγματικότητα όμως και αυτός κι ο κ. Τζ. Σόρος κ.λ.π. πρότειναν στις πολιτικές ηγεσίες να ενιαιοποιηθείο τομέας της έρευνας υπό ιδιωτική επίβλεψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα κράτη δηλαδή να χάσουν τη δυνατότητα της επίβλεψης, της ιατρικής και φαρμακευτικής έρευνας και αυτή να περάσει κατευθείαν στις μεγάλες πολυεθνικές και βεβαίως στις δομές που κατασκευάζει ο κ. Γκέιτς και τα συμφέροντά του και ταυτόχρονα να κατασκευάσουν το εξής: Ένα Γενικό Εμβόλιο (UniversalVaccin). Ένα εμβόλιο για τα πάντα. Καταλαβαίνουμε την απάτη της χιλιετίας. Δε χρειάζεται να είναι κανείς γιατρός για να εκτιμήσει, ότι δεν μπορεί να υπάρξει φάρμακο, που να θεραπεύει τα πάντα. Κάτι τέτοιο μας οδηγεί στις προφητείες του Νοστράδαμος ή στο δικό μας το νερό του Καματερού.
Αλλά για να πουλήσουν αυτό το φάρμακο, που θεραπεύει τα πάντα, πρέπει να υπάρξει πανικός παγκόσμια και γι’ αυτό πρέπει να πεθάνει πολύς κόσμος ή να νομίζει πολύς κόσμος, ότι θα πεθάνουν εκατομμύρια ή δεκάδες εκατομμύρια έτσι και τολμήσει να ξεμυτίσει από το σπίτι του. Έτσι και αμφισβητήσει, ό,τι του λένε οι διάφοροι κ. Τσιόδρες.
Όμως ο κορωνοϊός δεν είναι πρωτίστως ιατρικό θέμα, αλλά κυρίως κοινωνικό και ουσιαστικά οικονομικό. Σίγουρα υπήρξαν και θα υπάρχουν φωνές, οι οποίες λένε, ότι η αντιμετώπιση του κορονοϊού με το κατέβασμα των ρολών (Lockdown) είναι πολιτική απόφαση και δεν είναι ιατρική απόφαση. Είναι μια απόφαση, που έχει να κάνει, αν θέλετε με δημιουργία πανικού και στις κυβερνήσεις. Με το Lockdown προσφέρεται μια λύση, η οποία μεταφέρει την ευθύνη από το κράτος και τις πολιτικές του στο άτομο. Είναι κλασική λογική κοινωνικού δαρβινισμού. όποιος πεθάνει κι όποιος θα υποφέρει, είναι γιατί, δεν κλείστηκε στο σπίτι του. Όμως κανένας δεν έχει αποδείξει ότι ο εγκλεισμός λιγοστεύει τους θανάτους συνολικά Και το πιο σημαντικόκανένας δε συζήτησε. δε συζητάει, για το τι θα γινόταν, αν είχαμε άλλο σύστημα υγείας.
Το πρόβλημα είναι ότι ο ιός του κορωνοϊού έχει εργαλειοποιηθεί. Στα διάφορα , που λέγονται, ότι προέρχεται από εργαστήριο ή ότι δεν προέρχεται από εργαστήριο, αυτό δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Βέβαια σήμερα, στην πολυπλοκότητα της εποχής κάποιος θα ήταν τουλάχιστον ηλίθιος, εάν απέκλειε τα πάντα. Πιθανόν στις αμφιβολίες του οποιουδήποτε , αν φιάχτηκε ή όχι ο ιός απαντά η δήλωση του ίδιου του κ. Τσιόδρα σε συνέδριο του 2019, όπου υποστήριξε, ότι χρειάζεται να κατασκευάζουμε ιούς, για να παρασκευάζουμε εμβόλια μέσα από ένα δίκτυο 100 εργαστηρίων παγκοσμίως. Βέβαια άγνωστο, ποιος ελέγχει τα εργαστήρια αυτά για τη φερεγγυότητά τους ως προς τη δημόσια υγεία.Όπως και να ’ χει αυτή τη στιγμή ο κορωνοϊός προσφέρει μια φοβερή υπηρεσία σε μια υπερφορτισμένη παγκόσμια οικονομία από τεράστια κεφάλαια, που δεν μπορούν να διοχετευτούν πουθενά κι ακόμη δεν μπορούν να αποφέρουν κέρδος. Και τι παραδοσιακά, ιστορικά συμβαίνει, όταν το συνολικό παγκόσμιο κεφάλαιο, το οποίο είναι διαθέσιμο να τοποθετηθεί στην παγκόσμια οικονομία, εμφανίζει μια εικόνα, αυτού που λέμε υπερπληθώρα;
Οικονομολόγοι μάλιστα από την εποχή του Κ. Μαρξ, αλλά και άλλοι που μελέτησαν το φαινόμενο, όπως ο Άλφρεντ Μάρσαλ αλλά και ο Κέϋνς χρησιμοποιούν γι’ αυτό το συνολικό κεφάλαιο τον ελληνικό όρο: πληθώρα. Αυτή η υπερπληθώρα των κεφαλαίων αναγκάζει τα επιτόκια να πέσουν πάρα πολύ χαμηλά τείνοντας να γίνουν μηδενικά. Και το γεγονός ότι η τοποθέτηση του χρηματικού κεφαλαίου δεν αποφέρει κέρδη, για να μπορέσει λοιπόν να ανασυνταχθεί η παγκόσμια οικονομία, έπρεπε να πάμε σε πόλεμο. Άραγε συμπτωματικά οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι Α΄και Β΄εξηγήθηκαν από το φαινόμενο του μηδενικού επιτοκίου; Με βάση τα προαναφερθέντα ο κορωνοϊός είναι μια αδήρητη ανάγκη ανάταξης, καταστροφής της παγκόσμιας οικονομίας, έτσι ώστε να υπάρχει περιθώριο τοποθέτησης κεφαλαίου με μεγαλύτερη απόδοση. Με το που πέφτουν τα ρολά της οικονομίας, θα προκληθούν μεγάλες καταστροφές, τα χρέη της θα υπερφορτωθούν, για να επακολουθήσειστη συνέχεια η μεγάλη κερδοφορία για την παγκόσμια βαρβαρότητα. Μέρος αυτής της παγκόσμιας βαρβαρότητας είναι ο κορωνοϊός.
Θέλουμε βέβαια να τονίσουμε, ότι ο κορωνοϊός έξοχα βοήθησε τους διάφορους πυλώνες της παγκοσμιοποίησης, επειδή ως ιός χτυπά και τα καλά σπίτια και τις καλές πολυκατοικίες του πλανήτη και εκείνες με πολλά λεφτά. Έτσι μια χαρά «μάντρωσαν « τον κόσμο στα σπίτια τους καλλιεργώντας μια τρομολαγνεία και μια φοβοϋστερία, που αυτή κατά τους κλασικούς φιλοσόφους γεννά την εθελοδουλεία.
Και επειδή εμείς γιατροί δεν είμαστε, θέλουμε όμως για την ιστορία και τον προβληματισμό να αναφέρουμε κάποια στοιχεία με τις πανδημίες: 1) 1918: Ισπανική γρίπη Η1 Ν1: θάνατοι 50 – 100.000.000, 2)1957: Ασιατική γρίπη Η2 Ν2: θάνατοι 1 – 4.ΟΟΟ.ΟΟΟ, 3) 1968 Γρίπη Χογκ Κονγκ Η3Ν2: θάνατοι 1 – 4.000.000 και 4)2009Γρίπη Μεξικού Η1Ν1: θάνατοι 500.000 – 1.000.000 και για τον κορωνοϊό προς το παρόν έχουμε λιγότερους θανάτους εξαιτίας κορωνοϊού σε σχέση με τις αναγραφείσες πανδημίες. Εκείνο που θέλουμε να σχολιάσουμε είναι ότι μόνο στην Ισπανική γρίπη του 1918, που διάρκεσε 4 χρόνια επιβλήθηκε Lockdown και όχι στις υπόλοιπες, ακόμη κι σε εκείνη του Έμπολα την απόλυτα θνησιγενή.
Και θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι, αν αισθητά εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην επιλογή αντιμετώπισης του κορωνοϊού με Lockdown, δεν προβαλλόμαστε ως «ξερόλες», ούτε είμαστε επιδημιολόγοι αλλά παρακολουθώντας την ιστορία, οι μελέτες οι ιστορικές λένε ότι η επιλογή του εγκλεισμού στην πανδημία της Ισπανικής γρίπης του 1918 κόστισε και σε περισσότερους θανάτους και σε επιμήκηνση της διάρκειας του ιού. Θα συμβεί άραγε αυτό και με τον κορωνοϊό; Το απευχόμαστε.
Αξίζει να αναφέρουμε το τι συνέβη με τη Γρίπη Μεξικού του 2009. Αυτή ήταν πολύ πιο ήπια σε σχέση με τις προηγούμενες κι ως πανδημία κατέληξε σε ένα φιάσκο. Παρόλα αυτά οι κρατούντες αγόρασαν τεράστιες ποσότητεςεμβολίων άχρηστα σε μεγάλο βαθμό ή με πολλές παρενέργειες, δίνοντας ανάκαμψη στην κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας Big – Farma. Τότε κανείς από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό δεν τόλμησε να μιλήσει για Lockdown. Βέβαιαυπήρξαν σχετικά κάποιες συζητήσεις ανάμεσα σε κ. Ξενογιαννακοπούλου και κ. Αβραμόπουλο, που σημειωτέον είχε τότε ως σύμβουλο του τον κ. Τσιόδρα. Και τότε ένα σημαντικό μέροςτης ιατρικής κοινότητας στην Ελλάδα εναντιώθηκε στην πιθανή επιλογή του Lockdown και είναι τότε, που ο καθηγητής κ. Μπεχράκης απευθύνθηκε στους κυβερνώντες τονίζοντας: «Δε θα μας κλείσετε στα σπίτια μας, δε θα μας απαγορεύσετε να πάμε στις εκκλησιές και στους κινηματογράφους». Τότε σε ανάλογη ευθύνη,όπως τώρα του κ. Τσιόδρα ήταν ο κ. Τριχόπουλος και η κ. Γιαμαρέλου, που κάνοντας εικονικούς εμβολιασμούς προσπαθούσαν να προωθήσουν εμβόλιο αμφίβολης χρησιμότητας και με παρενέργειες. Ευτυχώς τότε οι γιατροί αντιστάθηκαν στον εμβολιασμό στην πράξη,
Όσο για την πανδημία των ημερών μας, με την καμπάνια « μένουμε σπίτι» το πολιτικό μας προσωπικό κατέβασε τα ρολά της κοινωνικής και οικονομικής ζωής έξοχα. Με ακούραστο βέβαια συμπαραστάτη τα Μ.Μ.Ε., τα οποία φυσικά πλουσιοπάροχα αποζημιώθηκαν για την καμπάνια με 11 εκατομμύρια και επίσης τους δόθηκε αναστολή πληρωμής των χρεών τους για τις άδειές τους προς το κράτος.
Κατερίνη 25/5/2020
* Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ
ΗΔΗ ΔΙΕΤΡΕΞΕ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ
ΜΕ LOCKDOWN YΠΗΡΞΕ ΣΩΤΗΡΙΑ;
ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ…
Γράφει ο Γ. Βαζάκας* - φιλόλογος
Και σ’ αυτή την κατάσταση του Lockdown ειδικά στην Ελλάδα,κανείς δεν τόλμησε, δεν τολμά να εναντιωθεί σ’ αυτήν. O κόσμος των γιατρών «αδυνατισμένος» με ήδη από καιρό 17.600 γιατρούς να βρίσκονται στο εξωτερικό κι όσοι γιατροί έμειναν στη χώρα μας αγωνίζονται για το μεροκάματο και τίποτε περισσότερο. Βέβαια είναι και αρκετοί γιατροί διαπλεκόμενοι, για 4000 χιλιάδες γιατρούς είχαν ασκηθεί διώξεις, ότι παίρνουν φακελάκια ή διαπλέκονται με τη Novartis κλπ. Όπως καταλαβαίνουμε αυτοί οι γιατροί αποκλείεται να εναντιωθούν στο κατέβασμα των ρολών.
Και θα αναφέρουμε απερίφραστα, ότι καμία επιστημονική επιδημιολογική μελέτη, κανένα μοντέλο αντιμετώπισης πανδημίας δεν πρότεινε μέχρι την εμφάνιση του κορωνοϊού το μέτρο του Lockdown. O διάσημοςΈλληνας καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Stanford της Καλιφόρνιαo κ. Γ. Ιωαννίδης τονίζει, ότι το κατέβασμα ρολών είναι μέτρο του προηγούμενου αιώνα, γιατί δεν είναι και αποτελεσματικό, όπως απέδειξε η ισπανική γρίπη το 1918. Η πλούσια βιβλιογραφία έδειξε, ότι αυτό δεν αποφέρει σοβαρά αποτελέσματα σε μεσομακροπρόθεσμη βάση.
Θα αναφέρουμε ότι σημαντικοί επιδημιολόγοι προτείνουν αντί για Lockdown να γίνονται μαζικά τεστ για την ανίχνευση του ιού και την ύπαρξη αντισωμάτων στον πληθυσμό της χώρας μας , όπως έκαναν άλλες χώρες αντιμετωπίζοντας με επιτυχία τον κορωνοϊό. Όπως έκανε δηλαδή η Ισλανδία ή το Ισραήλ. Βέβαια κάτι τέτοιο προϋποθέτει οικονομική ενίσχυση της διαλυμένης από τις πολιτικές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μας δημόσιας υγείας. Ακόμη και η γειτονική μας Βουλγαρία και η Σερβία τα πήγαν καλύτερα, γιατί είχαν λιγότερους νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων σε σχέση με την Ελλάδα.
Και κάτι ακόμη, για να συνοψίσουμε. Τα στοιχεία μέχρι στιγμής δείχνουν, ότι η ασθένεια του Κορωνοϊού γίνεται επικίνδυνη για ευάλωτες ομάδες, όπως άτομα με ένα ή περισσότερα υποκείμενα χρόνια βαριά νοσήματα και άνω των 60 ετών. Με το Lockdown είναι πολύ πιθανόν να σταματάμε τη διάδοση του ιού και στις ευπαθείς ομάδες αλλά και στον υπόλοιπο πληθυσμό, που δε φαίνεται να διατρέχει κίνδυνο. Παρεμποδίζοντας όμως τη δυνατότητα από τον υπόλοιπο πληθυσμό να μολυνθεί από τον κορωνοϊό, του περιορίζουμε και τη δυνατότητα να αποκτήσει γρήγορα ανοσία. Και χωρίς εκτεταμένη ανοσία, επειδή ο ιός θα κυκλοφορεί στον πληθυσμό για περισσότερο χρόνο, οι ευπαθείς ομάδες θα βρίσκονται σε κίνδυνο για περισσότερο χρονικό διάστημα να διατρέχει κίνδυνο η ζωή τους. Το παράδειγμα της Σουηδίας, όπου δεν επιβλήθηκε Lockdown λόγω κορωνοϊού, παρά μόνο δόθηκαν συμβουλές προς τις ευπαθείς ομάδες να αποφεύγουν τις άσκοπες επαφές, θα δείξει τελικά κατά πόσο ο περιορισμός της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας είναι η σωστή στρατηγική ή οδηγεί την κατάσταση προς το χειρότερο όχι μόνο για την οικονομία αλλά και για την υγεία του πληθυσμού της χώρας.
Στα όσα αναλύσαμε παραπάνω μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε, όμως τώρα που τα μέτρα εξαιτίας του κορωνοϊού κάπως χαλάρωσαν, αξίζει να πούμε κάτι συγκεκριμένο για τις επιπτώσεις στη ζωή μας και μάλιστα στην οικονομική μας ζωή, μιας και προεξηγήσαμε, ότι η πανδημία εργαλειοποιήθηκε οικονομικά. Είναι σημαντικό να μη ξεχνάμε τους νεκρούς που προκάλεσε ο ιός, αλλά εξίσου πολύ αξιόλογο να αναφερθούμε στα προβλήματα των ζωντανών, που θα έχουν να αντιμετωπίσουν μετά την πανδημία.
Πολύ φοβούμαστε, ότι από εδώ και πέρα θα δούμε πολύ άσχημες μέρες. Ο οικονομολόγος, πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ.( Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) – και συνήθως δεν πέφτει έξω – εκτιμά ότι όση ζημιά έπαθε η ελληνική οικονομία στα 10 χρόνια μνημονίων, θα την πάθει λόγω κορωνοϊού. Και είναι συγκεκριμένος: Το τελευταίο τρίμηνο του 2019 είχαμε πτώση του ΑΕΠ κατά 5 δις, αυτή η πτώση συνεχίστηκε και κατά του επόμενους μήνες, οπότε χάθηκαν άλλα 20 – 25 δις, Το Φεβρουάριο του 2019 σύμφωνα με τα στοιχεία Εργάνης του ΟΑΕΔ οι άνεργοι στη χώρα μας φθάνουν τους 1.204.000, δηλ. 24/% και σήμερα έφθασαν μάλλον το 30% του πληθυσμού. Με τέτοια εξέλιξη,όταν οι άνεργοι θα φτάσουν τα 2.000.000, ποιος ακριβώς θα βρίσκεται εκεί, για να συντηρήσει, να τροφοδοτήσει την οικονομία σε επίπεδο συντάξεων ή σε στοιχειώδη λειτουργία της και πώς θα αντιδράσει ο ελληνικός λαός. Και σ’ αυτή την κατάσταση δεν ακούμε καμιά είδηση για απαλλαγή από χρέη.
Ως εφικτή ρεαλιστική λύση, ο οικονομολόγος πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ. Δ. Καζάκης προτείνει η κυβέρνηση να τυπώσει νόμισμα και να το διαθέσει στην πραγματική οικονομία. Γνωρίζουμε ότι αυτό ακούγεται σαν ανέφικτο, γιατί ο οποιοσδήποτε απλός πολίτης γνωρίζει, ότι το ευρώ το τυπώνει μόνο η Ε.Κ.Τ. (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Υπάρχει όμως και μια σημαντική λεπτομέρεια: Στο 4ο Πρωτόκολο της Σ.Λ.Ε. (Συνθήκη Λειτουργίας Ερωπαϊκής Ένωσης στο άρθρο 14.4 και 35.3), που με βάση αυτό από το 2012 η Τράπεζα της Ελλάδας τύπωσε αρκετά δις ευρώ, αλλά τα διοχέτευσε στις τράπεζες κι όχι στην πραγματική οικονομία. Μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση στις έκτακτες συνθήκες που περνά η χώρα να διπλασιάσει σε όποιον Έλληνα είναι κάτω από το μέσο φορολογητέο εισόδημα – 4,5 εκατομμύρια είναι αυτοί οι Έλληνες – το εισόδημά του. Μπορεί η κυβέρνηση, εφόσον διαθέτει πολιτική βούληση να το κάνει. Οι ΗΠΑ σκέπτονται να το κάνουν, η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη ήδη το ’κανε.Η Γερμανία κόβει 760 δις ευρώ με την τράπεζά της.
Έτσιμπορεί να αντιμετωπισθεί η κακοδαιμονία της πατρίδας μας. Μια κακοδαιμονία για την οποία δεν είναι μόνο για την οικονομία οι Γερμανοί υπεύθυνοι και στον γεωπολιτικό τομέα οι Αμερικανοί. Κυρίως ευθύνεται αυτός, που θα ονομάζουμε εσωτερικός αντίπαλος. Κι αυτός σήμερα δεν είναι άλλος από το κόμμα των μνημονίων, που κυριαρχεί σήμερα πολιτικά στη χώρα, αλλά και οι οικονομικές ελίτ αναπαράγουν την κυριαρχία τους και την συνακόλουθη καταεκμετάλλευση του ελληνικού λαού. Αυτή η κατάσταση τηρουμένων των αναλογιών μοιάζει να ισχύει από γενέσεως του ελληνικού κράτους μέχρι τις μέρες μας. Βέβαια το μνημονιακό κόμμα απαρτίζεται βασικά από τρεις ομάδες, από τη Ν.Δ., το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝ.ΑΛ.
Και όντας η χώρα μας εντός της ευρωζώνης έλπιζε όπως και οι υπόλοιπες, ότι θα έβλεπε απ’ αυτήν συμπαράσταση στην πληττόμενη από τον κορωνοϊό οικονομία της.Δυστυχώς και στο Γιουρογκρούπ της 10/4/2020 αλλά και σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στις 24/4/2020 αυτό που αποφασίστηκε είναι παροχή δανείων στις χώρες και άρα βαθύτερη ύφεση των οικονομιών τους και συνέχιση της εξάρτησής τους από την Ε.Ε. Όμως κατ’ αυτόν τρόπο δε σώζεται ούτε π. χ. η Ιταλία, η Ισπανία ή η Ελλάδα, αλλά ουσιαστικά σώζεται η Ε. Ε.
Γι’ αυτό εκείνο που η χώρα μας μπορεί και πρέπει να κάνει, για να γλυτώσει την εξάρτηση, είναι αυτό που το Ε.ΠΑ.Μ. από την ίδρυσή του το 2011 προτείνει, δηλαδή την ταχύτερη δυνατή έξοδο από την πολιτική φυλακή, που ονομάζεται Ε.Ε. και την επάνοδο στο εθνικό κρατικό νόμισμα. Ο δρόμος με την Ε.Ε. απέδειξε, ότι μας οδήγησε σε βαθύτερη κρίση της κοινωνίας και της εθνικής υπόστασης.
Και πριν ολοκληρώσουμε, θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθούμε σύντομα σ’ εκείνες τις απόψεις που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν, έσωσαν τις οικονομίες του κόσμου και θλιβόμαστε, που σήμεραη κάθε χώρα δεν τις εφαρμόζει. Λοιπόν στα 1920 ένας οικονομολόγος ο Κέϋνς εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο: « Οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης». Με αυτό απευθυνόταν στους Αμερικανούς, που ήταν οι δανειστές όλης της Ευρώπης προς όφελος και κέρδος τους κατά τον πρόσφατο Α΄παγκόσμιο πόλεμο, και τους παρότρυνε να διαγράψουν τα χρέη των Ευρωπαίων, επισημαίνοντάς τους, πως, αν δεν το κάνουν, ο κόσμος θα οδηγηθεί σε νέο πόλεμο. Ήταν τότε οι αρχές της λήξης του πολέμου και για ό,τι συμβούλεψε, δεν εισακούστηκε ο Κέϋνς.
Αλλά κατοπινότερα στο κραχ του 1929 – 1933 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρούσβελτ υιοθέτησε τις απόψεις του και τις εφάρμοσε με το περίφημο NewDeal σε τρεις κατευθύνσεις 1) διέγραψε τα χρέη, έστω με τη διαδικασία του μορατόριουμ σε βάθος χρόνου, 2) Προώθησε την πλήρη απασχόληση, επιδότησε θέσεις εργασίας, όχι επιδότηση του εργοδότη για θέσεις εργασίας, αλλά απευθείας τις θέσεις εργασίας, ώστε ο απασχολούμενος, όπως έλεγε ένα απόφθεγμα τότε στις ΗΠΑ του Ρούσβελτ να σκάβει ανοίγοντας μια τρύπα και ο άλλος να την σκεπάζει και 3) Έδωσε πραγματική άνοδο στις αμοιβές. Την παραπάνω πολιτική επιλογή έκαναν όλα τα κράτη της Ευρώπης κι όχι μόνο μέσα στο κραχ του 1929 – 1933 συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας. Εάν ο Ελ. Βενιζέλος τότε δεν έκανε το μορατόριουμ – τη μονομερή παύση πληρωμών –προς τους πιστωτέ,ς δε θα σωζόταν η πατρίδα μας.
Και ενώ η ανθρωπότητα έχει ως ιστορικό προηγούμενο αντιμετώπισης της οικονομικής ύφεσης το NewDeal, μας κάνει εντύπωση που στην κρίση της οικονομίας λόγω κορωνοϊούσυζητάνε για αντιμετώπισή της με ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ και δε συζητάνε για ένα NewDeal. Η διαφορά ποια είναι: Το σχέδιο Μάρσαλ, όσο κι αν ήτανε βοήθεια, στην πραγματικότητα άνοιξε το δρόμο για τον υπερδανεισμό σε δολάρια των ευρωπαϊκών κρατών σε δολάρια, ακόμα και των αναπτυγμένων κρατών Γαλλίας, Βρετανίας, Γερμανίας. Με αυτό διοχετεύτηκαν στη Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο τεράστια πλεονάσματα βιομηχανικής και άλλης παραγωγής των ΗΠΑ, για να μη μπει η αμερικάνικη οικονομία σε ύφεση χειρότερη από εκείνη του 1929. Και μέσω του σχεδίου Μάρσαλ δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις εξάρτησης της Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Αντίθετα το NewDeal δε στηριζόταν σε δανεισμό, αλλά έβαζε ως στόχο την πλήρη απασχόληση, για αντιμετώπιση της ύφεσης. Τέλος μας «πιάνει κρύος ιδρώτας, όταν ακούμε ως λύση ενάντια στην ύφεση στη Ε.Ε το ευρωομόλογο. Μα κι αυτό είναι χρέος και μάλιστα αμοιβαιοποίηση του χρέους ανάμεσα στα κράτη της Ε.Ε.Πότε οι ηγέτες θα συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι και θα πείσουν και τους λαούς, ότι τα δάνεια δε σώζουν τα κράτη, παρά μόνο τα εξαρτούν από τους ισχυρούς του κόσμου και δίνουν κερδοφορία στις χρηματαγορές;…
Κατερίνη 25/5/2020
* Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
Δεν ξέρουμε από πού προήλθε αυτός ο κορωνοϊός, δεν ξέρουμε τι θνησιμότητα έχει, δεν ξέρουμε τον αριθμό των φορέων του ιού, για να μπορούμε έτσι να υπολογίσουμε την επικινδυνότητά του, αλλά επίσης και την ανοσοποίηση τμημάτων του πληθυσμού, που θα απομακρύνει τον κίνδυνο νέων Lockdown στο άμεσο μέλλον. Δεν ξέρουμε πότε θα βρεθεί εμβόλιο, αλλά και τα σχετικά φάρμακα. Και όπως επίσης δεν ξέρουμε, αν το εμβόλιο και τα φάρμακα , που θα διατεθούν στους ανθρώπους, ανεξάρτητα από ποσοστιαία αποτελεσματικότητά τους θα είναι λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνα από τον ίδιο τον ιό.
Βέβαια το θέμα του εμβολίου είναι πολύ λεπτό. Σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα ήδη η νομοθεσία έχει εξοπλισθεί και με διατάξεις, οι οποίες θα αφορούν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού, εφόσον το αποφασίσει η πολιτική εξουσία. Όμως είναι δυνατόν αυτό να γίνει αποδεκτό, δηλαδή το να δέχονται οι άνθρωποι στο σώμα τους υποχρεωτικά ουσίες, τις οποίες δεν γνωρίζουν, απλώς επειδή κάποιες φαρμακοβιομηχανίες έχουν εγγυηθεί ενδεχομένως την ασφάλειά τους. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι οι φαρμακοβιομηχανίες κινούνται κυρίως με την προσδοκία του κέρδους. Να πουλήσουν όσο το δυνατό περισσότερα εμβόλια και φάρμακα στο συντομότερο δυνατόν χρόνο. Επομένως πώς είναι δυνατόν να γίνονται επεμβάσεις στο σώμα των ανθρώπων χωρίς τη συναίνεσή τους; Το θέμα είναι σοβαρότατο και από νομική και από ηθική και από ιατρική φυσικά πλευρά.
Και φυσικά ο κόσμος είναιεπιφυλακτικός μέχρι αρνητικός. Και πώς να μην είναι ιδιαίτερα εκείνο το πιο πληροφορημένο κομμάτι του κόσμου, όταν μαθαίνει, ότι ο Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) χρηματοδοτείται από παγκόσμιους χρηματοδότες ιδιωτικών πηγών: Από το Ίδρυμα Μπ. Γκέιτς( ο γνωστός με τα( μικροσοφτ )κλπ) και τη συμμαχία για τα εμβόλια Γκάβι, χρηματοδοτούμενη από το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Αυτοί οι δυο χρηματοδότες του Π.Ο.Υ ανέλαβαν εμβολιασμούς στην Αφρική και Ασία μικρών παιδιών, για να τα γλυτώσουν από τη μηνιγγίτιδα. Αυτός όμως ο εμβολιασμός προκάλεσε πολλούς θανάτους. Ακόμη στην Ινδία δοκιμαστικοί εμβολιασμοί θανάτωσαν πάνω από 100.000 παιδιά. Αδυνατούμε να εκφέρουμε γνώμη από ιατρική άποψη τι συνέβη, όμως θα μιλήσουμε απερίφραστα, γιατί ο Π.Ο.Υ. – ο παγκόσμιος φύλακας υγείας – δεδιερεύνησε το θέμα, όταν μάλιστα τα προαναφερθέντα Ιδρύματα τα κατήγγειλαν κυβερνήσεις, μάλιστα η κυβέρνηση Μόντι της Ιταλίας έστειλε στα δικαστήρια τον Μπ. Γκέιτς και τη Γκάβι.
Αυτός ο κ. Γκέιτς πολυδιαφημιζόμενος από το σημαντικό έντυπο των δημοκρατικών, το Politiko, στις Η.Π.Α., άκουσον, άκουσον, ως ο πιο ισχυρός γιατρός… Γιατί, επειδή έχει αμύθητα λεφτά; Έτσι λοιπόν από το 2015 ο Μπ. Γκέιτς παρουσιάζεται ως ο πιο επιδημιολόγος και χρηματοδοτεί με δυσεκατομμύρια πρωτοβουλίες σε ιατρικούς συλλόγους και ιατρικές κοινότητες. Χιλιάδες γιατρούς, στελέχη υγιεινομικών υπηρεσιών μεγάλων κρατών, γιατρών, που συνδέονται με τις πανεπιστημιακές κλινικές του Χάρβαρντ και του Τζων Χόπκινς, για να υποστηρίζουν τις εκτιμήσεις του για μέλλουσα καταστροφική πανδημία σαν εκείνη της Ισπανικής γρίπης του 1918. Στις 26/4/2018 ο κ. Γκέιτς καλέστηκε κατά περίεργο τρόπο στη Μάσα Σούτσες του MedicalSociety (Ιατρικός Σύλλογος), για να τους μιλήσει για το ενδεχόμενο πανδημίας Τότε λοιπόν αυτός ο κύριος πρόβλεψε θανάτους 33 εκατομμυρίων κι ότι ο κόσμος έπρεπε να προετοιμάζεται για πόλεμο. Τη φράση αυτή για πόλεμο την ακούσαμε ενμέσω κορωνοϊού κι από τον κ. Τζόνσον, τον κ. Τραμπ, αλλά και τον κ. Μητσοτάκη .
Με αυτές τις ενέργειες ο κ. Γκέιτς δαπανά τρελά λεφτά, για να πείσει τις πολιτικές ηγεσίες, ότι η μόνη λύση για αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι το LockDown ( η Καραντίνα), Πολύ φιλάνθρωπος ο κ. Γκέιτς θα μου πείτε – έτσι τον ονόμασαν και Έλληνες μεγαλογιατροί, εν μέσω καραντίνας – στην πραγματικότητα όμως και αυτός κι ο κ. Τζ. Σόρος κ.λ.π. πρότειναν στις πολιτικές ηγεσίες να ενιαιοποιηθείο τομέας της έρευνας υπό ιδιωτική επίβλεψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα κράτη δηλαδή να χάσουν τη δυνατότητα της επίβλεψης, της ιατρικής και φαρμακευτικής έρευνας και αυτή να περάσει κατευθείαν στις μεγάλες πολυεθνικές και βεβαίως στις δομές που κατασκευάζει ο κ. Γκέιτς και τα συμφέροντά του και ταυτόχρονα να κατασκευάσουν το εξής: Ένα Γενικό Εμβόλιο (UniversalVaccin). Ένα εμβόλιο για τα πάντα. Καταλαβαίνουμε την απάτη της χιλιετίας. Δε χρειάζεται να είναι κανείς γιατρός για να εκτιμήσει, ότι δεν μπορεί να υπάρξει φάρμακο, που να θεραπεύει τα πάντα. Κάτι τέτοιο μας οδηγεί στις προφητείες του Νοστράδαμος ή στο δικό μας το νερό του Καματερού.
Αλλά για να πουλήσουν αυτό το φάρμακο, που θεραπεύει τα πάντα, πρέπει να υπάρξει πανικός παγκόσμια και γι’ αυτό πρέπει να πεθάνει πολύς κόσμος ή να νομίζει πολύς κόσμος, ότι θα πεθάνουν εκατομμύρια ή δεκάδες εκατομμύρια έτσι και τολμήσει να ξεμυτίσει από το σπίτι του. Έτσι και αμφισβητήσει, ό,τι του λένε οι διάφοροι κ. Τσιόδρες.
Όμως ο κορωνοϊός δεν είναι πρωτίστως ιατρικό θέμα, αλλά κυρίως κοινωνικό και ουσιαστικά οικονομικό. Σίγουρα υπήρξαν και θα υπάρχουν φωνές, οι οποίες λένε, ότι η αντιμετώπιση του κορονοϊού με το κατέβασμα των ρολών (Lockdown) είναι πολιτική απόφαση και δεν είναι ιατρική απόφαση. Είναι μια απόφαση, που έχει να κάνει, αν θέλετε με δημιουργία πανικού και στις κυβερνήσεις. Με το Lockdown προσφέρεται μια λύση, η οποία μεταφέρει την ευθύνη από το κράτος και τις πολιτικές του στο άτομο. Είναι κλασική λογική κοινωνικού δαρβινισμού. όποιος πεθάνει κι όποιος θα υποφέρει, είναι γιατί, δεν κλείστηκε στο σπίτι του. Όμως κανένας δεν έχει αποδείξει ότι ο εγκλεισμός λιγοστεύει τους θανάτους συνολικά Και το πιο σημαντικόκανένας δε συζήτησε. δε συζητάει, για το τι θα γινόταν, αν είχαμε άλλο σύστημα υγείας.
Το πρόβλημα είναι ότι ο ιός του κορωνοϊού έχει εργαλειοποιηθεί. Στα διάφορα , που λέγονται, ότι προέρχεται από εργαστήριο ή ότι δεν προέρχεται από εργαστήριο, αυτό δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Βέβαια σήμερα, στην πολυπλοκότητα της εποχής κάποιος θα ήταν τουλάχιστον ηλίθιος, εάν απέκλειε τα πάντα. Πιθανόν στις αμφιβολίες του οποιουδήποτε , αν φιάχτηκε ή όχι ο ιός απαντά η δήλωση του ίδιου του κ. Τσιόδρα σε συνέδριο του 2019, όπου υποστήριξε, ότι χρειάζεται να κατασκευάζουμε ιούς, για να παρασκευάζουμε εμβόλια μέσα από ένα δίκτυο 100 εργαστηρίων παγκοσμίως. Βέβαια άγνωστο, ποιος ελέγχει τα εργαστήρια αυτά για τη φερεγγυότητά τους ως προς τη δημόσια υγεία.Όπως και να ’ χει αυτή τη στιγμή ο κορωνοϊός προσφέρει μια φοβερή υπηρεσία σε μια υπερφορτισμένη παγκόσμια οικονομία από τεράστια κεφάλαια, που δεν μπορούν να διοχετευτούν πουθενά κι ακόμη δεν μπορούν να αποφέρουν κέρδος. Και τι παραδοσιακά, ιστορικά συμβαίνει, όταν το συνολικό παγκόσμιο κεφάλαιο, το οποίο είναι διαθέσιμο να τοποθετηθεί στην παγκόσμια οικονομία, εμφανίζει μια εικόνα, αυτού που λέμε υπερπληθώρα;
Οικονομολόγοι μάλιστα από την εποχή του Κ. Μαρξ, αλλά και άλλοι που μελέτησαν το φαινόμενο, όπως ο Άλφρεντ Μάρσαλ αλλά και ο Κέϋνς χρησιμοποιούν γι’ αυτό το συνολικό κεφάλαιο τον ελληνικό όρο: πληθώρα. Αυτή η υπερπληθώρα των κεφαλαίων αναγκάζει τα επιτόκια να πέσουν πάρα πολύ χαμηλά τείνοντας να γίνουν μηδενικά. Και το γεγονός ότι η τοποθέτηση του χρηματικού κεφαλαίου δεν αποφέρει κέρδη, για να μπορέσει λοιπόν να ανασυνταχθεί η παγκόσμια οικονομία, έπρεπε να πάμε σε πόλεμο. Άραγε συμπτωματικά οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι Α΄και Β΄εξηγήθηκαν από το φαινόμενο του μηδενικού επιτοκίου; Με βάση τα προαναφερθέντα ο κορωνοϊός είναι μια αδήρητη ανάγκη ανάταξης, καταστροφής της παγκόσμιας οικονομίας, έτσι ώστε να υπάρχει περιθώριο τοποθέτησης κεφαλαίου με μεγαλύτερη απόδοση. Με το που πέφτουν τα ρολά της οικονομίας, θα προκληθούν μεγάλες καταστροφές, τα χρέη της θα υπερφορτωθούν, για να επακολουθήσειστη συνέχεια η μεγάλη κερδοφορία για την παγκόσμια βαρβαρότητα. Μέρος αυτής της παγκόσμιας βαρβαρότητας είναι ο κορωνοϊός.
Θέλουμε βέβαια να τονίσουμε, ότι ο κορωνοϊός έξοχα βοήθησε τους διάφορους πυλώνες της παγκοσμιοποίησης, επειδή ως ιός χτυπά και τα καλά σπίτια και τις καλές πολυκατοικίες του πλανήτη και εκείνες με πολλά λεφτά. Έτσι μια χαρά «μάντρωσαν « τον κόσμο στα σπίτια τους καλλιεργώντας μια τρομολαγνεία και μια φοβοϋστερία, που αυτή κατά τους κλασικούς φιλοσόφους γεννά την εθελοδουλεία.
Και επειδή εμείς γιατροί δεν είμαστε, θέλουμε όμως για την ιστορία και τον προβληματισμό να αναφέρουμε κάποια στοιχεία με τις πανδημίες: 1) 1918: Ισπανική γρίπη Η1 Ν1: θάνατοι 50 – 100.000.000, 2)1957: Ασιατική γρίπη Η2 Ν2: θάνατοι 1 – 4.ΟΟΟ.ΟΟΟ, 3) 1968 Γρίπη Χογκ Κονγκ Η3Ν2: θάνατοι 1 – 4.000.000 και 4)2009Γρίπη Μεξικού Η1Ν1: θάνατοι 500.000 – 1.000.000 και για τον κορωνοϊό προς το παρόν έχουμε λιγότερους θανάτους εξαιτίας κορωνοϊού σε σχέση με τις αναγραφείσες πανδημίες. Εκείνο που θέλουμε να σχολιάσουμε είναι ότι μόνο στην Ισπανική γρίπη του 1918, που διάρκεσε 4 χρόνια επιβλήθηκε Lockdown και όχι στις υπόλοιπες, ακόμη κι σε εκείνη του Έμπολα την απόλυτα θνησιγενή.
Και θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι, αν αισθητά εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην επιλογή αντιμετώπισης του κορωνοϊού με Lockdown, δεν προβαλλόμαστε ως «ξερόλες», ούτε είμαστε επιδημιολόγοι αλλά παρακολουθώντας την ιστορία, οι μελέτες οι ιστορικές λένε ότι η επιλογή του εγκλεισμού στην πανδημία της Ισπανικής γρίπης του 1918 κόστισε και σε περισσότερους θανάτους και σε επιμήκηνση της διάρκειας του ιού. Θα συμβεί άραγε αυτό και με τον κορωνοϊό; Το απευχόμαστε.
Αξίζει να αναφέρουμε το τι συνέβη με τη Γρίπη Μεξικού του 2009. Αυτή ήταν πολύ πιο ήπια σε σχέση με τις προηγούμενες κι ως πανδημία κατέληξε σε ένα φιάσκο. Παρόλα αυτά οι κρατούντες αγόρασαν τεράστιες ποσότητεςεμβολίων άχρηστα σε μεγάλο βαθμό ή με πολλές παρενέργειες, δίνοντας ανάκαμψη στην κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας Big – Farma. Τότε κανείς από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό δεν τόλμησε να μιλήσει για Lockdown. Βέβαιαυπήρξαν σχετικά κάποιες συζητήσεις ανάμεσα σε κ. Ξενογιαννακοπούλου και κ. Αβραμόπουλο, που σημειωτέον είχε τότε ως σύμβουλο του τον κ. Τσιόδρα. Και τότε ένα σημαντικό μέροςτης ιατρικής κοινότητας στην Ελλάδα εναντιώθηκε στην πιθανή επιλογή του Lockdown και είναι τότε, που ο καθηγητής κ. Μπεχράκης απευθύνθηκε στους κυβερνώντες τονίζοντας: «Δε θα μας κλείσετε στα σπίτια μας, δε θα μας απαγορεύσετε να πάμε στις εκκλησιές και στους κινηματογράφους». Τότε σε ανάλογη ευθύνη,όπως τώρα του κ. Τσιόδρα ήταν ο κ. Τριχόπουλος και η κ. Γιαμαρέλου, που κάνοντας εικονικούς εμβολιασμούς προσπαθούσαν να προωθήσουν εμβόλιο αμφίβολης χρησιμότητας και με παρενέργειες. Ευτυχώς τότε οι γιατροί αντιστάθηκαν στον εμβολιασμό στην πράξη,
Όσο για την πανδημία των ημερών μας, με την καμπάνια « μένουμε σπίτι» το πολιτικό μας προσωπικό κατέβασε τα ρολά της κοινωνικής και οικονομικής ζωής έξοχα. Με ακούραστο βέβαια συμπαραστάτη τα Μ.Μ.Ε., τα οποία φυσικά πλουσιοπάροχα αποζημιώθηκαν για την καμπάνια με 11 εκατομμύρια και επίσης τους δόθηκε αναστολή πληρωμής των χρεών τους για τις άδειές τους προς το κράτος.
Κατερίνη 25/5/2020
* Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ
ΗΔΗ ΔΙΕΤΡΕΞΕ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ
ΜΕ LOCKDOWN YΠΗΡΞΕ ΣΩΤΗΡΙΑ; ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ…
Γράφει ο Γ. Βαζάκας* - φιλόλογος
Και σ’ αυτή την κατάσταση του Lockdown ειδικά στην Ελλάδα,κανείς δεν τόλμησε, δεν τολμά να εναντιωθεί σ’ αυτήν. O κόσμος των γιατρών «αδυνατισμένος» με ήδη από καιρό 17.600 γιατρούς να βρίσκονται στο εξωτερικό κι όσοι γιατροί έμειναν στη χώρα μας αγωνίζονται για το μεροκάματο και τίποτε περισσότερο. Βέβαια είναι και αρκετοί γιατροί διαπλεκόμενοι, για 4000 χιλιάδες γιατρούς είχαν ασκηθεί διώξεις, ότι παίρνουν φακελάκια ή διαπλέκονται με τη Novartis κλπ. Όπως καταλαβαίνουμε αυτοί οι γιατροί αποκλείεται να εναντιωθούν στο κατέβασμα των ρολών. Και θα αναφέρουμε απερίφραστα, ότι καμία επιστημονική επιδημιολογική μελέτη, κανένα μοντέλο αντιμετώπισης πανδημίας δεν πρότεινε μέχρι την εμφάνιση του κορωνοϊού το μέτρο του Lockdown. O διάσημοςΈλληνας καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Stanford της Καλιφόρνιαo κ. Γ. Ιωαννίδης τονίζει, ότι το κατέβασμα ρολών είναι μέτρο του προηγούμενου αιώνα, γιατί δεν είναι και αποτελεσματικό, όπως απέδειξε η ισπανική γρίπη το 1918. Η πλούσια βιβλιογραφία έδειξε, ότι αυτό δεν αποφέρει σοβαρά αποτελέσματα σε μεσομακροπρόθεσμη βάση.
Θα αναφέρουμε ότι σημαντικοί επιδημιολόγοι προτείνουν αντί για Lockdown να γίνονται μαζικά τεστ για την ανίχνευση του ιού και την ύπαρξη αντισωμάτων στον πληθυσμό της χώρας μας , όπως έκαναν άλλες χώρες αντιμετωπίζοντας με επιτυχία τον κορωνοϊό. Όπως έκανε δηλαδή η Ισλανδία ή το Ισραήλ. Βέβαια κάτι τέτοιο προϋποθέτει οικονομική ενίσχυση της διαλυμένης από τις πολιτικές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μας δημόσιας υγείας. Ακόμη και η γειτονική μας Βουλγαρία και η Σερβία τα πήγαν καλύτερα, γιατί είχαν λιγότερους νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων σε σχέση με την Ελλάδα.
Και κάτι ακόμη, για να συνοψίσουμε. Τα στοιχεία μέχρι στιγμής δείχνουν, ότι η ασθένεια του Κορωνοϊού γίνεται επικίνδυνη για ευάλωτες ομάδες, όπως άτομα με ένα ή περισσότερα υποκείμενα χρόνια βαριά νοσήματα και άνω των 60 ετών. Με το Lockdown είναι πολύ πιθανόν να σταματάμε τη διάδοση του ιού και στις ευπαθείς ομάδες αλλά και στον υπόλοιπο πληθυσμό, που δε φαίνεται να διατρέχει κίνδυνο. Παρεμποδίζοντας όμως τη δυνατότητα από τον υπόλοιπο πληθυσμό να μολυνθεί από τον κορωνοϊό, του περιορίζουμε και τη δυνατότητα να αποκτήσει γρήγορα ανοσία. Και χωρίς εκτεταμένη ανοσία, επειδή ο ιός θα κυκλοφορεί στον πληθυσμό για περισσότερο χρόνο, οι ευπαθείς ομάδες θα βρίσκονται σε κίνδυνο για περισσότερο χρονικό διάστημα να διατρέχει κίνδυνο η ζωή τους. Το παράδειγμα της Σουηδίας, όπου δεν επιβλήθηκε Lockdown λόγω κορωνοϊού, παρά μόνο δόθηκαν συμβουλές προς τις ευπαθείς ομάδες να αποφεύγουν τις άσκοπες επαφές, θα δείξει τελικά κατά πόσο ο περιορισμός της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας είναι η σωστή στρατηγική ή οδηγεί την κατάσταση προς το χειρότερο όχι μόνο για την οικονομία αλλά και για την υγεία του πληθυσμού της χώρας.
Στα όσα αναλύσαμε παραπάνω μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε, όμως τώρα που τα μέτρα εξαιτίας του κορωνοϊού κάπως χαλάρωσαν, αξίζει να πούμε κάτι συγκεκριμένο για τις επιπτώσεις στη ζωή μας και μάλιστα στην οικονομική μας ζωή, μιας και προεξηγήσαμε, ότι η πανδημία εργαλειοποιήθηκε οικονομικά. Είναι σημαντικό να μη ξεχνάμε τους νεκρούς που προκάλεσε ο ιός, αλλά εξίσου πολύ αξιόλογο να αναφερθούμε στα προβλήματα των ζωντανών, που θα έχουν να αντιμετωπίσουν μετά την πανδημία.
Πολύ φοβούμαστε, ότι από εδώ και πέρα θα δούμε πολύ άσχημες μέρες. Ο οικονομολόγος, πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ.( Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) – και συνήθως δεν πέφτει έξω – εκτιμά ότι όση ζημιά έπαθε η ελληνική οικονομία στα 10 χρόνια μνημονίων, θα την πάθει λόγω κορωνοϊού. Και είναι συγκεκριμένος: Το τελευταίο τρίμηνο του 2019 είχαμε πτώση του ΑΕΠ κατά 5 δις, αυτή η πτώση συνεχίστηκε και κατά του επόμενους μήνες, οπότε χάθηκαν άλλα 20 – 25 δις, Το Φεβρουάριο του 2019 σύμφωνα με τα στοιχεία Εργάνης του ΟΑΕΔ οι άνεργοι στη χώρα μας φθάνουν τους 1.204.000, δηλ. 24/% και σήμερα έφθασαν μάλλον το 30% του πληθυσμού. Με τέτοια εξέλιξη,όταν οι άνεργοι θα φτάσουν τα 2.000.000, ποιος ακριβώς θα βρίσκεται εκεί, για να συντηρήσει, να τροφοδοτήσει την οικονομία σε επίπεδο συντάξεων ή σε στοιχειώδη λειτουργία της και πώς θα αντιδράσει ο ελληνικός λαός. Και σ’ αυτή την κατάσταση δεν ακούμε καμιά είδηση για απαλλαγή από χρέη.
Ως εφικτή ρεαλιστική λύση, ο οικονομολόγος πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ. Δ. Καζάκης προτείνει η κυβέρνηση να τυπώσει νόμισμα και να το διαθέσει στην πραγματική οικονομία. Γνωρίζουμε ότι αυτό ακούγεται σαν ανέφικτο, γιατί ο οποιοσδήποτε απλός πολίτης γνωρίζει, ότι το ευρώ το τυπώνει μόνο η Ε.Κ.Τ. (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Υπάρχει όμως και μια σημαντική λεπτομέρεια: Στο 4ο Πρωτόκολο της Σ.Λ.Ε. (Συνθήκη Λειτουργίας Ερωπαϊκής Ένωσης στο άρθρο 14.4 και 35.3), που με βάση αυτό από το 2012 η Τράπεζα της Ελλάδας τύπωσε αρκετά δις ευρώ, αλλά τα διοχέτευσε στις τράπεζες κι όχι στην πραγματική οικονομία. Μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση στις έκτακτες συνθήκες που περνά η χώρα να διπλασιάσει σε όποιον Έλληνα είναι κάτω από το μέσο φορολογητέο εισόδημα – 4,5 εκατομμύρια είναι αυτοί οι Έλληνες – το εισόδημά του. Μπορεί η κυβέρνηση, εφόσον διαθέτει πολιτική βούληση να το κάνει. Οι ΗΠΑ σκέπτονται να το κάνουν, η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη ήδη το ’κανε.Η Γερμανία κόβει 760 δις ευρώ με την τράπεζά της.
Έτσιμπορεί να αντιμετωπισθεί η κακοδαιμονία της πατρίδας μας. Μια κακοδαιμονία για την οποία δεν είναι μόνο για την οικονομία οι Γερμανοί υπεύθυνοι και στον γεωπολιτικό τομέα οι Αμερικανοί. Κυρίως ευθύνεται αυτός, που θα ονομάζουμε εσωτερικός αντίπαλος. Κι αυτός σήμερα δεν είναι άλλος από το κόμμα των μνημονίων, που κυριαρχεί σήμερα πολιτικά στη χώρα, αλλά και οι οικονομικές ελίτ αναπαράγουν την κυριαρχία τους και την συνακόλουθη καταεκμετάλλευση του ελληνικού λαού. Αυτή η κατάσταση τηρουμένων των αναλογιών μοιάζει να ισχύει από γενέσεως του ελληνικού κράτους μέχρι τις μέρες μας. Βέβαια το μνημονιακό κόμμα απαρτίζεται βασικά από τρεις ομάδες, από τη Ν.Δ., το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝ.ΑΛ.
Και όντας η χώρα μας εντός της ευρωζώνης έλπιζε όπως και οι υπόλοιπες, ότι θα έβλεπε απ’ αυτήν συμπαράσταση στην πληττόμενη από τον κορωνοϊό οικονομία της.Δυστυχώς και στο Γιουρογκρούπ της 10/4/2020 αλλά και σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στις 24/4/2020 αυτό που αποφασίστηκε είναι παροχή δανείων στις χώρες και άρα βαθύτερη ύφεση των οικονομιών τους και συνέχιση της εξάρτησής τους από την Ε.Ε. Όμως κατ’ αυτόν τρόπο δε σώζεται ούτε π. χ. η Ιταλία, η Ισπανία ή η Ελλάδα, αλλά ουσιαστικά σώζεται η Ε. Ε.
Γι’ αυτό εκείνο που η χώρα μας μπορεί και πρέπει να κάνει, για να γλυτώσει την εξάρτηση, είναι αυτό που το Ε.ΠΑ.Μ. από την ίδρυσή του το 2011 προτείνει, δηλαδή την ταχύτερη δυνατή έξοδο από την πολιτική φυλακή, που ονομάζεται Ε.Ε. και την επάνοδο στο εθνικό κρατικό νόμισμα. Ο δρόμος με την Ε.Ε. απέδειξε, ότι μας οδήγησε σε βαθύτερη κρίση της κοινωνίας και της εθνικής υπόστασης.
Και πριν ολοκληρώσουμε, θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθούμε σύντομα σ’ εκείνες τις απόψεις που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν, έσωσαν τις οικονομίες του κόσμου και θλιβόμαστε, που σήμεραη κάθε χώρα δεν τις εφαρμόζει. Λοιπόν στα 1920 ένας οικονομολόγος ο Κέϋνς εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο: « Οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης». Με αυτό απευθυνόταν στους Αμερικανούς, που ήταν οι δανειστές όλης της Ευρώπης προς όφελος και κέρδος τους κατά τον πρόσφατο Α΄παγκόσμιο πόλεμο, και τους παρότρυνε να διαγράψουν τα χρέη των Ευρωπαίων, επισημαίνοντάς τους, πως, αν δεν το κάνουν, ο κόσμος θα οδηγηθεί σε νέο πόλεμο. Ήταν τότε οι αρχές της λήξης του πολέμου και για ό,τι συμβούλεψε, δεν εισακούστηκε ο Κέϋνς.
Αλλά κατοπινότερα στο κραχ του 1929 – 1933 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρούσβελτ υιοθέτησε τις απόψεις του και τις εφάρμοσε με το περίφημο NewDeal σε τρεις κατευθύνσεις 1) διέγραψε τα χρέη, έστω με τη διαδικασία του μορατόριουμ σε βάθος χρόνου, 2) Προώθησε την πλήρη απασχόληση, επιδότησε θέσεις εργασίας, όχι επιδότηση του εργοδότη για θέσεις εργασίας, αλλά απευθείας τις θέσεις εργασίας, ώστε ο απασχολούμενος, όπως έλεγε ένα απόφθεγμα τότε στις ΗΠΑ του Ρούσβελτ να σκάβει ανοίγοντας μια τρύπα και ο άλλος να την σκεπάζει και 3) Έδωσε πραγματική άνοδο στις αμοιβές. Την παραπάνω πολιτική επιλογή έκαναν όλα τα κράτη της Ευρώπης κι όχι μόνο μέσα στο κραχ του 1929 – 1933 συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας. Εάν ο Ελ. Βενιζέλος τότε δεν έκανε το μορατόριουμ – τη μονομερή παύση πληρωμών –προς τους πιστωτέ,ς δε θα σωζόταν η πατρίδα μας.
Και ενώ η ανθρωπότητα έχει ως ιστορικό προηγούμενο αντιμετώπισης της οικονομικής ύφεσης το NewDeal, μας κάνει εντύπωση που στην κρίση της οικονομίας λόγω κορωνοϊούσυζητάνε για αντιμετώπισή της με ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ και δε συζητάνε για ένα NewDeal. Η διαφορά ποια είναι: Το σχέδιο Μάρσαλ, όσο κι αν ήτανε βοήθεια, στην πραγματικότητα άνοιξε το δρόμο για τον υπερδανεισμό σε δολάρια των ευρωπαϊκών κρατών σε δολάρια, ακόμα και των αναπτυγμένων κρατών Γαλλίας, Βρετανίας, Γερμανίας. Με αυτό διοχετεύτηκαν στη Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο τεράστια πλεονάσματα βιομηχανικής και άλλης παραγωγής των ΗΠΑ, για να μη μπει η αμερικάνικη οικονομία σε ύφεση χειρότερη από εκείνη του 1929. Και μέσω του σχεδίου Μάρσαλ δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις εξάρτησης της Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Αντίθετα το NewDeal δε στηριζόταν σε δανεισμό, αλλά έβαζε ως στόχο την πλήρη απασχόληση, για αντιμετώπιση της ύφεσης. Τέλος μας «πιάνει κρύος ιδρώτας, όταν ακούμε ως λύση ενάντια στην ύφεση στη Ε.Ε το ευρωομόλογο. Μα κι αυτό είναι χρέος και μάλιστα αμοιβαιοποίηση του χρέους ανάμεσα στα κράτη της Ε.Ε.Πότε οι ηγέτες θα συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι και θα πείσουν και τους λαούς, ότι τα δάνεια δε σώζουν τα κράτη, παρά μόνο τα εξαρτούν από τους ισχυρούς του κόσμου και δίνουν κερδοφορία στις χρηματαγορές;…
Κατερίνη 25/5/2020
* Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
