Ήταν ο καλλιτέχνης που συνδέθηκε με την πανδημία του κορωνοϊού περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.
Η...
συναυλία με θρησκευτικούς ύμνους που έδωσε στον άδειο καθεδρικό ναό Ντουόμο του Μιλάνου, και μεταδόθηκε ζωντανά διεθνώς προκάλεσε ρίγη συγκίνησης απ' άκρη σ' άκρη της γης.
Ο Αντρέα Μποτσέλι, o οποίος νόσησε επίσης αλλά με ελαφρά συμπτώματα, τάχθηκε δημοσίως, κατά των μέτρων ενάντια του Covid -19, αψηφώντας τα μέτρα «προστασίας» προτρέποντας τους συμπολίτες του να μην δίνουν σημασία στην «πανδημία» στην οποία δόθηκε περισσότερη σημασία απ' όση θα έπρεπε, όπως είπε.
Τις παραπάνω απόψεις εξέφρασε ο διάσημος Ιταλός τενόρος κατά την διάρκεια διάσκεψης που πραγματοποιήθηκε στην ιταλική Γερουσία παρουσία αρκετών πολιτικών προσώπων μεταξύ των οποίων και ο Ματέο Σαλβίνι.
Ο 61χρονος καλλιτέχνης δήλωσε χαρακτηριστικά πως ένιωσε «ταπεινωμένος και προσβεβλημένος» από το lockdown που επιβλήθηκε στην Ιταλία για την αποφυγή διασποράς του κορωνοϊού:
«Δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι λες και είχα διαπράξει κάποιο έγκλημα» είπε χαρακτηριστικά για να παραδεχτεί, αμέσως μετά πως αψήφησε τα μέτρα και βγήκε έξω κατά την διάρκεια της καραντίνας καθώς, όπως σημείωσε
«Είμαι μιας κάποιας ηλικίας και έχει ανάγκη από βιταμίνη D».
Παρότρυνε και τους συμπολίτες τους να ακολουθήσουν το παράδειγμά του:
«Ας αρνηθούμε να ακολουθήσουμε τους κανόνες. Ας διαβάσουμε βιβλία, ας τριγυρίσουμε έξω να γνωριστούμε μεταξύ μας, να μιλήσουμε, να κάνουμε διάλογο» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Επιπλέον έκανε αναφορά και στην λειτουργία των σχολείων δηλώνοντας πως ούτε και εκεί πρέπει να τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας:
«Έχω μια κόρη 9 ετών και είναι αδιανόητο αυτά τα παιδιά θα πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο καλυμμένα από ένα κομμάτι πλεξιγκλάς και κρυμμένα πίσω από μάσκες» είπε και συμπλήρωσε:
«Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι τα σχολεία έκλεισαν τόσο γρήγορα και ότι με την ίδια ταχύτητα άνοιξαν τα κέντρα διασκέδασης όπου οι νέοι άνθρωποι δεν πάνε για να διδαχθούν αλλά για να σκορπίσουν το μυαλό τους».
«Εγώ δεν γνωρίζω κανέναν που να μπήκε στην εντατική εξαιτίας του κορωνοϊού. Οπότε προς τί όλη αυτή η αίσθηση βαρύτητας της κατάστασης που δημιουργήθηκε;» διερωτήθηκε.
