ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ κινήσεις στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου αποτελούν τη νέα προκλητική ενέργεια της κατοχικής δύναμης, η οποία εντάσσεται στους επεκτατικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας. Η...
νέα αυτή κίνηση συνιστά μια ακόμη ενέργεια εδραίωσης των κατοχικών δεδομένων και της προσπάθειας επιβολής τετελεσμένων επί του εδάφους. Γίνεται η ενέργεια αυτή παράλληλα με την επιβολή τετελεσμένων στη θαλάσσια περιοχή της χώρας μας.
Η φιέστα των Ερντογάν και Τατάρ μπορεί να θεωρηθεί κι ως «προεκλογική» για να ενισχυθεί ο δεύτερος ενόψει της παράνομης ψηφοφορίας, που θα διεξαχθεί την ερχόμενη Κυριακή στα κατεχόμενα. Ωστόσο, η δική μας εκτίμηση είναι πως η ενέργεια αυτή, δηλαδή του σταδιακού ανοίγματος της περίκλειστης περιοχής της κατεχόμενης Αμμοχώστου, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το πεδίο, το λεγόμενο προεκλογικό. Είναι πρόδηλο τι επιδιώκει διαχρονικά η Άγκυρα και είναι σαφές πως τώρα προχωρεί στην υλοποίηση των σχεδίων αυτών. Μικρά ή μεγάλα βήματα δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει πως γίνονται.
ΤΕΤΟΙΕΣ προκλητικές, παράνομες, επεκτατικές ενέργειες σαφώς και επιφέρουν καίριο πλήγμα στις προσπάθειες για επανέναρξη των δικοινοτικών συνομιλιών. Σαφώς και υποσκάπτουν τις όποιες προοπτικές υπάρχουν για επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό. Τόσο η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να αντιδράσουν άμεσα και δυναμικά απέναντι στα νέα τετελεσμένα, που προσπαθεί να δημιουργήσει η κατοχική δύναμη. Θεωρούμε πως πρώτο βήμα θα πρέπει να είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας όπως έγινε και τον Οκτώβριο του 2010, όταν η Άγκυρα είχε προβεί σε παρόμοιες ενέργειες.
Τότε το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως είναι γνωστό, επανέλαβε «τη σπουδαιότητα αλλά και την ανάγκη σεβασμού, συμμόρφωσης και εφαρμογής των ψηφισμάτων 550 (1984) και 789 (1992), καλώντας παράλληλα σε αποφυγή ενεργειών που αλλοιώνουν ή/και αντίκεινται στο πνεύμα και διατάξεις των εν λόγω Ψηφισμάτων». Αυτό προφανώς και δεν είναι αρκετό. Οι επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις σαφώς και δεν αποδίδουν καθώς η κατοχική δύναμη δεν συμμορφώνεται. Η Τουρκία δεν λαμβάνει υπόψη της ούτε εκκλήσεις, ούτε και προειδοποιήσεις. Αν και η σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι δύσκολο εγχείρημα, εάν όμως επιδιωχθεί και επιτευχθεί, θα πρέπει να έχει και ουσιαστικό αποτέλεσμα. Από λόγια έχουμε μπουχτίσει.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ πως είναι ευθύνη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, των κρατών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και του «σκληρού πυρήνα» των «πέντε», να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να εγκαταλείψει η Άγκυρα τις επιθετικές και επεκτατικές της επιδιώξεις σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των άλλων χωρών της περιοχής. Την ίδια ώρα, θεωρούμε πως η Κυπριακή Δημοκρατία πέραν από την προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας θα πρέπει να αναλάβει και πρωτοβουλίες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπενθυμίζεται συναφώς ότι η Λευκωσία την περασμένη εβδομάδα, στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είχε συναινέσει να δοθεί χρόνος στη διπλωματία, αντί να επιβληθούν κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Και πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι από την καταγραφή των Συμπερασμάτων της Συνόδου, η Άγκυρα έδρασε με νέες κινήσεις επιβολής τετελεσμένων. Γι αυτό και θα πρέπει και η Ένωση να δράσει προς την κατεύθυνση της Άγκυρας και να αξιοποιήσει εργαλεία, τα οποία επικαλείται και στα πρόσφατα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Θέση του “Φ”
Η φιέστα των Ερντογάν και Τατάρ μπορεί να θεωρηθεί κι ως «προεκλογική» για να ενισχυθεί ο δεύτερος ενόψει της παράνομης ψηφοφορίας, που θα διεξαχθεί την ερχόμενη Κυριακή στα κατεχόμενα. Ωστόσο, η δική μας εκτίμηση είναι πως η ενέργεια αυτή, δηλαδή του σταδιακού ανοίγματος της περίκλειστης περιοχής της κατεχόμενης Αμμοχώστου, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το πεδίο, το λεγόμενο προεκλογικό. Είναι πρόδηλο τι επιδιώκει διαχρονικά η Άγκυρα και είναι σαφές πως τώρα προχωρεί στην υλοποίηση των σχεδίων αυτών. Μικρά ή μεγάλα βήματα δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει πως γίνονται.
ΤΕΤΟΙΕΣ προκλητικές, παράνομες, επεκτατικές ενέργειες σαφώς και επιφέρουν καίριο πλήγμα στις προσπάθειες για επανέναρξη των δικοινοτικών συνομιλιών. Σαφώς και υποσκάπτουν τις όποιες προοπτικές υπάρχουν για επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό. Τόσο η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να αντιδράσουν άμεσα και δυναμικά απέναντι στα νέα τετελεσμένα, που προσπαθεί να δημιουργήσει η κατοχική δύναμη. Θεωρούμε πως πρώτο βήμα θα πρέπει να είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας όπως έγινε και τον Οκτώβριο του 2010, όταν η Άγκυρα είχε προβεί σε παρόμοιες ενέργειες.
Τότε το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως είναι γνωστό, επανέλαβε «τη σπουδαιότητα αλλά και την ανάγκη σεβασμού, συμμόρφωσης και εφαρμογής των ψηφισμάτων 550 (1984) και 789 (1992), καλώντας παράλληλα σε αποφυγή ενεργειών που αλλοιώνουν ή/και αντίκεινται στο πνεύμα και διατάξεις των εν λόγω Ψηφισμάτων». Αυτό προφανώς και δεν είναι αρκετό. Οι επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις σαφώς και δεν αποδίδουν καθώς η κατοχική δύναμη δεν συμμορφώνεται. Η Τουρκία δεν λαμβάνει υπόψη της ούτε εκκλήσεις, ούτε και προειδοποιήσεις. Αν και η σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι δύσκολο εγχείρημα, εάν όμως επιδιωχθεί και επιτευχθεί, θα πρέπει να έχει και ουσιαστικό αποτέλεσμα. Από λόγια έχουμε μπουχτίσει.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ πως είναι ευθύνη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, των κρατών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και του «σκληρού πυρήνα» των «πέντε», να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να εγκαταλείψει η Άγκυρα τις επιθετικές και επεκτατικές της επιδιώξεις σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των άλλων χωρών της περιοχής. Την ίδια ώρα, θεωρούμε πως η Κυπριακή Δημοκρατία πέραν από την προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας θα πρέπει να αναλάβει και πρωτοβουλίες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπενθυμίζεται συναφώς ότι η Λευκωσία την περασμένη εβδομάδα, στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είχε συναινέσει να δοθεί χρόνος στη διπλωματία, αντί να επιβληθούν κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Και πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι από την καταγραφή των Συμπερασμάτων της Συνόδου, η Άγκυρα έδρασε με νέες κινήσεις επιβολής τετελεσμένων. Γι αυτό και θα πρέπει και η Ένωση να δράσει προς την κατεύθυνση της Άγκυρας και να αξιοποιήσει εργαλεία, τα οποία επικαλείται και στα πρόσφατα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Θέση του “Φ”
