Ο Πρόδρομος Ξενοφώντος γεννήθηκε στο χωριό Αγριδάκι, της επαρχίας Κερύνειας, το 1941, τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και ήταν άριστος μαθητής. Η...
οικονομική δυσχέρεια του πατέρα του δεν του επέτρεψε να συνεχίσει τις σπουδές του και εργαζόταν ως χύτης. Ήταν τολμηρός, ριψοκίνδυνος και του άρεσε το κυνήγι και ο αθλητισμός.
Έδωσε τον όρκο της ΕΟΚΑ τον Αύγουστο του 1957, σε ηλικία δεκαέξι μόλις χρονών, κατόπιν δικής του μεγάλης επιμονής και εργάστηκε στον αγώνα δίπλα από τα αδέλφια του. Πρώτες αποστολές που του ανατέθηκαν ήταν να διανέμει φυλλάδια, να μιλά με τον τηλεβόα και να παρακολουθεί διάφορες κινήσεις, κυρίως στρατιωτών. Δραστηριοποιήθηκε επίσης πολύ στην ίδρυση εθνικοφρόνων σωματείων στο χωριό του, στα οποία ο Κυριάκος Μάτσης, τομεάρχης της περιοχής, έδινε ιδιαίτερη σημασία. Ο Πρόδρομος ήταν μέλος στις επιτροπές του θρησκευτικού συλλόγου και της νέας συντεχνίας του χωριού του.
Όταν συνελήφθη ο μεγαλύτερός του αδελφός Ζαχαρίας, που ήταν τροφοδότης των ανταρτικών ομάδων του Μάτση στον Κυπαρισσόβουνο, ανέλαβε ο Πρόδρομος την τροφοδοσία. Στις 7 Νοεμβρίου 1958 μετέφερε τρόφιμα στους αντάρτες με συναγωνιστή του. Οι Άγγλοι είχαν πληροφορίες για την αποστολή του αλλά και αποδείξεις, όταν ανακάλυψαν τα ίχνη των παπουτσιών του κοντά στο δένδρο, όπου βρήκαν τα τρόφιμα και τον συνέλαβαν. Τον υπέβαλαν σε εξαντλητική ανάκριση. Στην άρνησή του να αποκαλύψει οτιδήποτε ακολούθησαν φρικτά βασανιστήρια μέχρι θανάτου. Όταν τον παρέδωσαν στους δικούς του νεκρό, ύστερα από τέσσερις μέρες, το κρανίο του ήταν σπασμένο από το σιδερένιο στεφάνι, το οποίο οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν στα βασανιστήρια. Τα νύχια του επίσης ήταν όλα βγαλμένα.
Το όνομα του δεκαεπτάχρονου ήρωα φέρει σήμερα ένα από τα στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς στη Λεμεσό.
Έδωσε τον όρκο της ΕΟΚΑ τον Αύγουστο του 1957, σε ηλικία δεκαέξι μόλις χρονών, κατόπιν δικής του μεγάλης επιμονής και εργάστηκε στον αγώνα δίπλα από τα αδέλφια του. Πρώτες αποστολές που του ανατέθηκαν ήταν να διανέμει φυλλάδια, να μιλά με τον τηλεβόα και να παρακολουθεί διάφορες κινήσεις, κυρίως στρατιωτών. Δραστηριοποιήθηκε επίσης πολύ στην ίδρυση εθνικοφρόνων σωματείων στο χωριό του, στα οποία ο Κυριάκος Μάτσης, τομεάρχης της περιοχής, έδινε ιδιαίτερη σημασία. Ο Πρόδρομος ήταν μέλος στις επιτροπές του θρησκευτικού συλλόγου και της νέας συντεχνίας του χωριού του.
Όταν συνελήφθη ο μεγαλύτερός του αδελφός Ζαχαρίας, που ήταν τροφοδότης των ανταρτικών ομάδων του Μάτση στον Κυπαρισσόβουνο, ανέλαβε ο Πρόδρομος την τροφοδοσία. Στις 7 Νοεμβρίου 1958 μετέφερε τρόφιμα στους αντάρτες με συναγωνιστή του. Οι Άγγλοι είχαν πληροφορίες για την αποστολή του αλλά και αποδείξεις, όταν ανακάλυψαν τα ίχνη των παπουτσιών του κοντά στο δένδρο, όπου βρήκαν τα τρόφιμα και τον συνέλαβαν. Τον υπέβαλαν σε εξαντλητική ανάκριση. Στην άρνησή του να αποκαλύψει οτιδήποτε ακολούθησαν φρικτά βασανιστήρια μέχρι θανάτου. Όταν τον παρέδωσαν στους δικούς του νεκρό, ύστερα από τέσσερις μέρες, το κρανίο του ήταν σπασμένο από το σιδερένιο στεφάνι, το οποίο οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν στα βασανιστήρια. Τα νύχια του επίσης ήταν όλα βγαλμένα.
Το όνομα του δεκαεπτάχρονου ήρωα φέρει σήμερα ένα από τα στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς στη Λεμεσό.
