Του Andrea Widburg
Την Παρασκευή, κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο Πρόεδρος Τραμπ απομάκρυνε αρκετά μέλη του Συμβουλίου Αμυντικής Πολιτικής του Υπουργείου Άμυνας. Μία κίνηση, που ήρθε να συμπληρώσει την απόλυση του Υπουργού Άμυνας, Mark Esper. Το ερώτημα είναι γιατί τώρα; Έχω...
ακούσει μερικές ενδιαφέρουσες, ανεπίσημες θεωρίες, που δείχνουν ότι αυτό έχει να κάνει με τα μηχανήματα Scytl στη Γερμανία.Στις 9 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος Τραμπ απέλυσε τον Υπουργό Esper. Κατά κάποιον τρόπο, όπως σημειώνει το Breitbart, ήταν μία, εδώ και καιρό, «αναμενόμενη κίνηση».
Η σχέση μεταξύ του Προέδρου και του Υπουργού άλλαξε μετά την απόφαση του Esper να μη στηρίξει τη χρήση των δυνάμεων του στρατού για την αποκατάσταση της ειρήνης κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών βίαιων ταραχών.
Ο Τραμπ, δε χρησιμοποίησε τον στρατό, απλά είχε πει, ότι εάν οι βιαιοπραγίες και οι ταραχές κλιμακώνονταν, τότε ίσως το χρησιμοποιούσε. Ωστόσο, η αρχική άρνηση του Υπουργού Άμυνας να στηρίξει μία τέτοια απόφαση, έκανε δυσκολότερη την απόφαση του Προέδρου Τραμπ, να υλοποιήσει αυτή του τη σκέψη, σε περίπτωση που κρίνονταν απαραίτητο, προκειμένου να καταστείλει τους ταραξίες.
Αυτός, ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να απολύσει ο Πρόεδρος τον Esper, ωστόσο η χρονική συγκυρία έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Άλλωστε, εάν ο Τραμπ είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια και πίστευε ότι του απομένουν μόνο 2 μήνες στο Λευκό Οίκο, αυτή, θα ήταν μία άσκοπη κίνηση. Από την άλλη, εάν έχει άλλα 4 χρόνια στην εξουσία, είναι λίγο περίεργο να προχωρά τώρα σε έναν τέτοιο ανασχηματισμό, από τη στιγμή που θα έπρεπε να επικεντρώνεται μόνο στην αμφισβήτηση των εκλογών.
Η επιλογή του Τραμπ να αντικαταστήσει τον τον Esper με τον Christopher C. Miller, είναι ενδιαφέρουσα. Ο Miller, είναι άνθρωπος των Ειδικών Δυνάμεων. Επιπρόσθετα, ο διορισμός του συνέπεσε με αναδιοργάνωση του Πενταγώνου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα οι Ειδικές Δυνάμεις να πάψουν να αποτελούν υποσύνολα των τμημάτων του στρατού. Από τις 18 Νοεμβρίου, είναι πλέον ισότιμες με τον Στρατό.
Η τελευταία αναδιάρθρωση που σχετίζεται με το στρατό ήρθε χθες, όταν ο Πρόεδρος Τραμπ έδιωξε την παλιά φρουρά του Συμβουλίου Πολιτικής Άμυνας: Το Χένρι Κίσινγκερ, το πολιτικό λείψανο της δεκαετίας του 1970, την Μαντλίν Ολμπράιτ – σύμμαχο του Μπιλ Κλίντον, τον Ντέιβιντ ΜακΚόρμικ – απομεινάρι του Τζορτζ Μπους, τον Έρικ Κάντορ – έναν Ρεπουμπλικανό μόνο κατ’ όνομα και τον Ρούντι ντι Λεόν, ένα ακόμα λείψανο του Κλίντον. Και πάλι, όμως, η κίνηση αυτή του Προέδρου, έρχεται σε μία παράξενη στιγμή, αφού η κατάσταση του Προέδρου είναι ακόμα ασαφής.
Ωστόσο, η κίνηση αυτή, ίσως έχει μεγάλη σημασία υπό το πρίσμα της στρατιωτικής επιδρομής στη Γερμανία, αν και δεν είναι σαφές εάν πραγματοποιήθηκε στην εταιρεία Scytl ή στα κεντρικά γραφεία της CIA. Ίσως τελικά κάτι συνέβη στη Γερμανία, που σχετίζεται με τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου.
Η εταιρεία Scytl, αρνήθηκε την έφοδο, αλλά δεν περίμενε κανείς ότι θα την επιβεβαίωνε. Αυτό που επίσης γνωρίζουμε είναι ότι και ο Στρατός κρατά σφραγισμένα τα χείλη και ένας εκπρόσωπος είπε μόνο, ότι «αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ψευδείς». Η δήλωση, όμως, από την πλευρά του Στρατού, είναι αναμφισβήτητα διφορούμενη. Δεν είναι σαφές, αν ο στρατός λέει, ότι δεν έγινε έφοδος ή ότι ο στρατός δεν πραγματοποίησε έφοδο.
Και τώρα, φτάνουμε στην εξαιρετική δημοσίευση του Νικ Τσέις, «Ακούστε προσεκτικά την Σίντνεϊ Πάουελ…». Ο Νικ, εικάζει για τις υποδείξεις της Πάουελ, ότι υπάρχει ένας γιγάντιος αγώνας στη Γερμανία μεταξύ «καλών» και «κακών». Αναρωτιέται, αν ο Τραμπ δεν έχει εντοπίσει πληροφορίες για τις εκλογές, σε αυτούς τους μυστηριώδεις Γερμανικούς διακομιστές.
Το πρόβλημα του Τραμπ τώρα, είναι το ίδιο με αυτό που είχε εδώ και τέσσερα χρόνια. Πρέπει να εργαστεί γύρω από ένα εχθρικό διοικητικό Κράτος. Το FBI, η CIA και πολλοί στο Πεντάγωνο, συμπεριλαμβανομένων των μελών της παλαιάς φρουράς του Συμβουλίου Αμυντικής Πολιτικής, είναι όλοι εναντίον του. Αυτή η εχθρικότητα, μπορεί να εξηγήσει πώς οι Ειδικές Δυνάμεις, οι οποίες είναι δική τους μονάδα και οι οποίες αναφέρονται απευθείας στον έμπιστο του Τραμπ (Christopher Miller), έρχονται στο προσκήνιο.
Ο Τραμπ, μπορεί να έχει πολλές μπάλες στον αέρα αυτή τη στιγμή. Ο Ρούντι Τζουλιάνι και η Τζίνα Έλλις, επιτίθενται λόγω της απάτης στις εκλογές (ψήφοι νεκρών, ψεύτικα ψηφοδέλτια κ.α.) Η Σίντνεϊ Πάουελ, επιτίθεται τόσο στην παραδοσιακή νοθεία των ψηφοφόρων, όσο και στην εκλογική νοθεία, χρησιμοποιώντας υπολογιστές που δημιουργήθηκαν εσκεμμένα για να επιτρέψουν τη χειραγώγηση των ψήφων.
Τέλος και αυτό αποτελεί απλώς μία εικασία, ο Τραμπ, θα μπορούσε να έχει ένα κρυφό άσσο στο μανίκι: μπορεί να χρησιμοποίησε τις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες, για να τρέξει το θέμα μέσα από τις Ειδικές Δυνάμεις και όχι από το αδιαπέραστο και άπιστο Πεντάγωνο, για να παρακολουθήσει σε πραγματικό χρόνο, τι ακριβώς έκαναν οι Δημοκρατικοί κατά τη διάρκεια των εκλογών.
Αν ισχύει αυτό, θα εξηγούσε γιατί, σε αυτή την απροσδόκητη, σχεδόν παράλογη στιγμή, ο Τραμπ ξαφνικά και με πολύ προσηλωμένο τρόπο, αναδιαμορφώνει το κατάστρωμα του Πενταγώνου, για να απομακρύνει τους προδότες, τους υπεύθυνους για τις διαρροές, τους Ποτέ Τραμπ και άλλα αδύναμα τμήματα.
Πηγή: American Thinker
Η σχέση μεταξύ του Προέδρου και του Υπουργού άλλαξε μετά την απόφαση του Esper να μη στηρίξει τη χρήση των δυνάμεων του στρατού για την αποκατάσταση της ειρήνης κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών βίαιων ταραχών.
Ο Τραμπ, δε χρησιμοποίησε τον στρατό, απλά είχε πει, ότι εάν οι βιαιοπραγίες και οι ταραχές κλιμακώνονταν, τότε ίσως το χρησιμοποιούσε. Ωστόσο, η αρχική άρνηση του Υπουργού Άμυνας να στηρίξει μία τέτοια απόφαση, έκανε δυσκολότερη την απόφαση του Προέδρου Τραμπ, να υλοποιήσει αυτή του τη σκέψη, σε περίπτωση που κρίνονταν απαραίτητο, προκειμένου να καταστείλει τους ταραξίες.
Αυτός, ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να απολύσει ο Πρόεδρος τον Esper, ωστόσο η χρονική συγκυρία έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Άλλωστε, εάν ο Τραμπ είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια και πίστευε ότι του απομένουν μόνο 2 μήνες στο Λευκό Οίκο, αυτή, θα ήταν μία άσκοπη κίνηση. Από την άλλη, εάν έχει άλλα 4 χρόνια στην εξουσία, είναι λίγο περίεργο να προχωρά τώρα σε έναν τέτοιο ανασχηματισμό, από τη στιγμή που θα έπρεπε να επικεντρώνεται μόνο στην αμφισβήτηση των εκλογών.
Η επιλογή του Τραμπ να αντικαταστήσει τον τον Esper με τον Christopher C. Miller, είναι ενδιαφέρουσα. Ο Miller, είναι άνθρωπος των Ειδικών Δυνάμεων. Επιπρόσθετα, ο διορισμός του συνέπεσε με αναδιοργάνωση του Πενταγώνου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα οι Ειδικές Δυνάμεις να πάψουν να αποτελούν υποσύνολα των τμημάτων του στρατού. Από τις 18 Νοεμβρίου, είναι πλέον ισότιμες με τον Στρατό.
Η τελευταία αναδιάρθρωση που σχετίζεται με το στρατό ήρθε χθες, όταν ο Πρόεδρος Τραμπ έδιωξε την παλιά φρουρά του Συμβουλίου Πολιτικής Άμυνας: Το Χένρι Κίσινγκερ, το πολιτικό λείψανο της δεκαετίας του 1970, την Μαντλίν Ολμπράιτ – σύμμαχο του Μπιλ Κλίντον, τον Ντέιβιντ ΜακΚόρμικ – απομεινάρι του Τζορτζ Μπους, τον Έρικ Κάντορ – έναν Ρεπουμπλικανό μόνο κατ’ όνομα και τον Ρούντι ντι Λεόν, ένα ακόμα λείψανο του Κλίντον. Και πάλι, όμως, η κίνηση αυτή του Προέδρου, έρχεται σε μία παράξενη στιγμή, αφού η κατάσταση του Προέδρου είναι ακόμα ασαφής.
Ωστόσο, η κίνηση αυτή, ίσως έχει μεγάλη σημασία υπό το πρίσμα της στρατιωτικής επιδρομής στη Γερμανία, αν και δεν είναι σαφές εάν πραγματοποιήθηκε στην εταιρεία Scytl ή στα κεντρικά γραφεία της CIA. Ίσως τελικά κάτι συνέβη στη Γερμανία, που σχετίζεται με τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου.
Η εταιρεία Scytl, αρνήθηκε την έφοδο, αλλά δεν περίμενε κανείς ότι θα την επιβεβαίωνε. Αυτό που επίσης γνωρίζουμε είναι ότι και ο Στρατός κρατά σφραγισμένα τα χείλη και ένας εκπρόσωπος είπε μόνο, ότι «αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ψευδείς». Η δήλωση, όμως, από την πλευρά του Στρατού, είναι αναμφισβήτητα διφορούμενη. Δεν είναι σαφές, αν ο στρατός λέει, ότι δεν έγινε έφοδος ή ότι ο στρατός δεν πραγματοποίησε έφοδο.
Και τώρα, φτάνουμε στην εξαιρετική δημοσίευση του Νικ Τσέις, «Ακούστε προσεκτικά την Σίντνεϊ Πάουελ…». Ο Νικ, εικάζει για τις υποδείξεις της Πάουελ, ότι υπάρχει ένας γιγάντιος αγώνας στη Γερμανία μεταξύ «καλών» και «κακών». Αναρωτιέται, αν ο Τραμπ δεν έχει εντοπίσει πληροφορίες για τις εκλογές, σε αυτούς τους μυστηριώδεις Γερμανικούς διακομιστές.
Το πρόβλημα του Τραμπ τώρα, είναι το ίδιο με αυτό που είχε εδώ και τέσσερα χρόνια. Πρέπει να εργαστεί γύρω από ένα εχθρικό διοικητικό Κράτος. Το FBI, η CIA και πολλοί στο Πεντάγωνο, συμπεριλαμβανομένων των μελών της παλαιάς φρουράς του Συμβουλίου Αμυντικής Πολιτικής, είναι όλοι εναντίον του. Αυτή η εχθρικότητα, μπορεί να εξηγήσει πώς οι Ειδικές Δυνάμεις, οι οποίες είναι δική τους μονάδα και οι οποίες αναφέρονται απευθείας στον έμπιστο του Τραμπ (Christopher Miller), έρχονται στο προσκήνιο.
Ο Τραμπ, μπορεί να έχει πολλές μπάλες στον αέρα αυτή τη στιγμή. Ο Ρούντι Τζουλιάνι και η Τζίνα Έλλις, επιτίθενται λόγω της απάτης στις εκλογές (ψήφοι νεκρών, ψεύτικα ψηφοδέλτια κ.α.) Η Σίντνεϊ Πάουελ, επιτίθεται τόσο στην παραδοσιακή νοθεία των ψηφοφόρων, όσο και στην εκλογική νοθεία, χρησιμοποιώντας υπολογιστές που δημιουργήθηκαν εσκεμμένα για να επιτρέψουν τη χειραγώγηση των ψήφων.
Τέλος και αυτό αποτελεί απλώς μία εικασία, ο Τραμπ, θα μπορούσε να έχει ένα κρυφό άσσο στο μανίκι: μπορεί να χρησιμοποίησε τις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες, για να τρέξει το θέμα μέσα από τις Ειδικές Δυνάμεις και όχι από το αδιαπέραστο και άπιστο Πεντάγωνο, για να παρακολουθήσει σε πραγματικό χρόνο, τι ακριβώς έκαναν οι Δημοκρατικοί κατά τη διάρκεια των εκλογών.
Αν ισχύει αυτό, θα εξηγούσε γιατί, σε αυτή την απροσδόκητη, σχεδόν παράλογη στιγμή, ο Τραμπ ξαφνικά και με πολύ προσηλωμένο τρόπο, αναδιαμορφώνει το κατάστρωμα του Πενταγώνου, για να απομακρύνει τους προδότες, τους υπεύθυνους για τις διαρροές, τους Ποτέ Τραμπ και άλλα αδύναμα τμήματα.
Πηγή: American Thinker
