«Στις...
συνθήκες καραντίνας που ζούμε όλοι αυτόν τον καιρό, η εικόνα του σκύλου μας να έχει κουλουριαστεί στον καναπέ ή στο κρεβατάκι του και να κοιμάται ήρεμος και ασφαλής, λειτουργεί κάπως θεραπευτικά για μας. Που, πλέον, αναγκαζόμαστε να περνάμε περισσότερες ώρες μέσα στο σπίτι.
Αλήθεια, έχετε παρατηρήσει ότι, όταν ο σκύλος θέλει να κοιμηθεί ή να χαλαρώσει, συχνά περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και, στη συνέχεια, κουλουριάζεται;
Πρόκειται, άραγε, για μια στάση που μας δείχνει μόνον ότι ο σκύλος νιώθει άνεση και ασφάλεια, ή, μήπως, υπάρχει κάτι περισσότερο πίσω από αυτό;
Σύμφωνα με την επίκουρη καθηγήτρια Συμπεριφορικής Ιατρικής της Κτηνιατρικής Σχολής του NC State University, Μάργκαρετ Γκρούεν, η συνήθεια των σκύλων να κουλουριάζονται είναι μια εξελικτική συμπεριφορά, βαθιά ριζωμένη στο DNA τους.
Συγκεκριμένα, σχετίζεται με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και την ανάγκη τους για θερμότητα.
Όπως εξηγεί, την εποχή κατά την οποία οι σκύλοι δεν είχαν εξημερωθεί, και κοιμούνταν έξω, συχνά έσκαβαν μια μικρή φωλιά για ζεστασιά και κουλουριάζονταν μέσα σε αυτή.
Η συνήθεια, λοιπόν, να κουλουριάζονται αποτελεί μια… τακτική επιβίωσης. Ήταν ένας τρόπος για να διατηρήσουν σταθερή τη θερμοκρασία του σώματός τους, ιδιαίτερα όταν έκανε κρύο.
Επιπλέον, ο ύπνος σε εξωτερικό χώρο, ιδιαίτερα το βράδυ, είναι αρκετά επικίνδυνος, καθώς ο σκύλος παραμένει αρκετά εκτεθειμένος.
Η συνήθειά του, λοιπόν, να κουλουριάζεται σε μια μπάλα τον βοηθούσε να προστατεύσει τα ζωτικά του όργανα από πιθανή επίθεση άλλου ζώου, την ώρα που κοιμόταν.
Μπορεί σήμερα αυτές οι συμπεριφορές να μας φαίνονται… παράλογες, καθώς δεν υφίστανται οι ίδιοι κίνδυνοι για τα κατοικίδιά μας, ωστόσο όλα αυτά είναι απομεινάρια του παρελθόντος τους και, απ’ ό,τι φαίνεται, δύσκολα θα μπορέσουν να αλλάξουν συνήθειες».
