Στην πρωτόγνωρη συγκυρία της πανδημίας του Covid-19, και της βαθιάς οικονομικής ύφεσης που έχει πυροδοτήσει παγκοσμίως, η αναγκαιότητα του κράτους πρόνοιας και των αποτελεσματικών πολιτικών κοινωνικής προστασίας είναι αυταπόδεικτη.
Η...
αναμενόμενη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της ακραίας φτώχειας που έχει ήδη διαφανεί, πλήττει δυσανάλογα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και ιδίως τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειες τους, που αντιμετώπιζαν ήδη αυξημένο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Η πανδημία ως υγειονομική κρίση, επίσης ενέχει μεγαλύτερους κινδύνους και επιβάλει πρόσθετους περιορισμούς στα άτομα με αναπηρία ή/και χρόνιες παθήσεις απειλώντας σημαντικά την υγεία τους, ιδιαίτερα όσων διαβιούν σε κλειστά ιδρύματα.
Για μας. είναι επιτακτική η αναγκαιότητα μιας ολοκληρωμένης Στρατηγικής για την αναπηρία, στη βάση της δικαιωματικής προσέγγισης, μιας πολιτικής η οποία: όχι μόνο δεν θα περικόπτει αλλά θα διευρύνει τις υφιστάμενες παροχές, αναπτύσσοντας περαιτέρω μέτρα για τη διασφάλιση επαρκούς βιοτικού επιπέδου για τα άτομα με αναπηρία, όπως άλλωστε συστήνει και η επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία στις τελικές παρατηρήσεις και συστάσεις προς τη χώρα. Βασικός πυλώνας της ζητούμενης πολιτικής πρέπει να είναι η θεσμοθέτηση παροχών σε είδος, με τη δημιουργία δομών και υπηρεσιών που να διαθέτουν ευελιξία και να ανταποκρίνονται στις ατομικές ανάγκες, ώστε να μπορεί ο κάθε πολίτης με αναπηρία να διάγει τον βίο του με αξιοπρέπεια και αυτονομία.
Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που συζητείται τις ημέρες μας, μπορεί να αποτελέσει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία, για την ανάπτυξη και εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης πολιτικής κοινωνικής προστασίας της αναπηρίας.
Για μας. είναι επιτακτική η αναγκαιότητα μιας ολοκληρωμένης Στρατηγικής για την αναπηρία, στη βάση της δικαιωματικής προσέγγισης, μιας πολιτικής η οποία: όχι μόνο δεν θα περικόπτει αλλά θα διευρύνει τις υφιστάμενες παροχές, αναπτύσσοντας περαιτέρω μέτρα για τη διασφάλιση επαρκούς βιοτικού επιπέδου για τα άτομα με αναπηρία, όπως άλλωστε συστήνει και η επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία στις τελικές παρατηρήσεις και συστάσεις προς τη χώρα. Βασικός πυλώνας της ζητούμενης πολιτικής πρέπει να είναι η θεσμοθέτηση παροχών σε είδος, με τη δημιουργία δομών και υπηρεσιών που να διαθέτουν ευελιξία και να ανταποκρίνονται στις ατομικές ανάγκες, ώστε να μπορεί ο κάθε πολίτης με αναπηρία να διάγει τον βίο του με αξιοπρέπεια και αυτονομία.
Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που συζητείται τις ημέρες μας, μπορεί να αποτελέσει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία, για την ανάπτυξη και εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης πολιτικής κοινωνικής προστασίας της αναπηρίας.
Μιχάλης Χατζηβασιλείου
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΜΕΑ Ν.ΠΙΕΡΙΑΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ε.Σ.Α.μεΑ.
ΜΕΛΟΣ Δ.Σ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑμεΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
