Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

Μ. ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Η ‘’ισότητα’’ του Νόμου και οι ‘’απόκληροι’’ του ν. Κατσέλη

 
 
Η πανδημία του κορωνοϊού προκάλεσε αναστάτωση σε όλες σχεδόν τις πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση οδήγησε σε αλλαγές, μεταβολές, τροποποιήσεις, παρατάσεις ακόμα και αναβολές αρκετών, αν όχι όλων, των πτυχών της καθημερινότητας.

Σε... 

 
πολλές περιπτώσεις απαιτήθηκε νομοθετική ρύθμιση για την αλλαγή στον τρόπο σύγκλησης συλλογικών οργάνων, του τρόπου λήψης αποφάσεων, προθεσμιών για την ολοκλήρωση υποχρεώσεων ή διαδικασιών, με τις παρατάσεις να γίνονται ο κανόνας, αφού εν μέσω lockdown όλα είναι (πολύ) πιο δύσκολα και γίνονται (αρκετά) πιο αργά.

Ισχύει αυτό για όλους; Λογικά ναι, αφού η πρόνοια του νομοθέτη θα έπρεπε να καλύπτει όλους όσοι αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, στην ίδια χώρα, την ίδια χρονική περίοδο.

Και όμως, υπάρχουν και κάποιοι ‘’απόκληροι’’ για τους οποίους η πολιτεία δε λαμβάνει τη σχετική μέριμνα. Όσοι υπέβαλλαν αίτηση να υπαχθούν στις προστατευτικές διατάξεις του Ν.3869/10 (νόμος Κατσέλη) δεν περιλαμβάνονται στην πρόνοια του νομοθέτη.

Αυτοί καλούνται από την 1η Δεκεμβρίου, να απευθυνθούν σε τράπεζες, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία και να αναζητήσουν τα σχετικά έγγραφα ώστε να προσκομίσουν όλα τα αποδεικτικά μέσα και τα διαδικαστικά έγραφα και να υποβάλλουν εμπρόθεσμα-εντός 60 ημερών- αίτηση για μπορέσουν να σώσουν την πρώτη κατοικία τους μετά από δικαστική απόφαση [βάσει των διατάξεων του Ν.4738/2020 (207 Α’) ]. Μέσα στις 60 ημέρες πρέπει να κατατεθούν τα αποδεικτικά επίδοσης της αίτησης επαναπροσδιορισμού και της αίτησης ρύθμισης οφειλών, τα πιστοποιητικά για τη διενέργεια των κοινοποιήσεων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας και μια σειρά από άλλα έγγραφα και αποδεικτικά. Πως μπορεί άραγε να γίνει αυτό;

Όταν όλοι όσοι συναλλάσσονται με τράπεζες, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία γνωρίζουν ότι, σε κανονικές συνθήκες, απαιτείται διάστημα 30 τουλάχιστον ημερών για την ικανοποίηση σχετικού αιτήματος, πόσο μάλλον τώρα που η φυσική παρουσία δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα και η ηλεκτρονική επικοινωνία δεν αποτελεί δυνατότητα για όλους. Ιδιαίτερα, όταν θα πρέπει να αναζητήσεις στοιχεία για δάνεια και κάρτες που ανάγονται 15 ή και 20 χρόνια πριν και η πρόσβαση στα σχετικά αρχεία είναι αντικειμενικά δύσκολη, αφού δεν υπάρχει ηλεκτρονικό αρχείο για όλα!

Εξάλλου, Η ίδια η κυβέρνηση αναγνώρισε τη δυσκολία αυτή, εισηγούμενη στην εθνική αντιπροσωπεία την τρίμηνη παράταση (από 30/11/2020 σε 28/2/2021) της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων πόθεν έσχες (κρατικοί λειτουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι κλπ), λόγω των έκτακτων συνθηκών που διαμορφώθηκαν από την πανδημία και το δεύτερο lockdown και με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας [αιτιολογική έκθεση τροπολογίας με αριθμό 556/13-11-2020 που ενσωματώθηκε ως άρθρο 59 στο Ν.4753/2020 (227 Ά) ]

Το Κίνημα Αλλαγής κατέθεσε σχετική ερώτηση στις 18 Νοέμβριου, η οποία έμεινε αναπάντητη. Το Κίνημα Αλλαγής κατέθεσε σχετική τροπολογία στις 23 Νοεμβρίου, ζητώντας 4μηνη παράταση, η οποία απορρίφθηκε.

Προφανώς, για την κυβέρνηση (και όχι μόνο) οι αιτήσεις του Ν.3869/10 αποτελούν πρόβλημα με το οποίο ‘’πρέπει να τελειώνουμε’’, όπως έχει αναφερθεί χαρακτηριστικά κατά τη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή.

Για την κυβέρνηση, η απέλπιδα προσπάθεια διάσωσης της κύριας κατοικίας σε μια οικονομία με ύφεση 10,5% , υψηλή ανεργία, κλειστή αγορά και χρέος στις τράπεζες 100 δις αποτελεί μια δυσάρεστη (για την ίδια και όχι μόνο) πραγματικότητα με την οποία πρέπει να ‘’καθαρίσει’’΄.

Η πραγματικότητα αυτή, όμως, αφορά πάνω από 50.000 πολίτες, για τους οποίους η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος προσδιορίζει το ποσοστό στρατηγικών κακοπληρωτών στο 20-25%. Όλοι οι υπόλοιποι, απλά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους κάτω από δύσκολες συνθήκες και μετά από μια δεκαετή κρίση. Το έχουν αναλογιστεί αυτό στο Μαξίμου;

Επιπλέον, μια σειρά δικαστικών αποφάσεων χαρακτηρίζει ‘’δόλιους’’ τους δανειολήπτες που προσέφυγαν στο Ν.3869/10, όχι γιατί δεν πλήρωναν ενώ μπορούσαν αλλά γιατί δανείστηκαν πάνω από τις δυνατότητές τους (πριν την κρίση και πριν ψηφιστεί ο νόμος Κατσέλη), δίνοντας τη δυνατότητα στους πιστωτές να διεκδικήσουν μέρος των εισοδημάτων τους, ακόμα και μετά από μια πιθανή πτώχευση!

Το μήνυμα είναι σαφές: Δεν αξίζει να προσφύγεις εκ νέου στο Ν.3869/10 αφού μάλλον θα σε κυνηγάει (ως δόλιο) για μια ολόκληρη ζωή, άσε που είναι και δύσκολο να τρέχεις μέσα στην καραντίνα να μαζεύεις όλα αυτά τα έγγραφα. Καλύτερα να το παρατήσεις (το σπίτι σου).

Από τη στιγμή που η κυβέρνηση δε διασφαλίζει την ισότητα των προϋποθέσεων για εμπρόθεσμη υποβολή, ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι δικαστές, με την κρίση και τις αποφάσεις τους. Για να επιβεβαιώσουν και πάλι ότι ‘’Υπάρχουν ακόμα δικαστές εις τας Αθήνας’’.