Το να αποφασίζεται πότε και πώς θα αποσυρθεί ένα αεροσκάφος είναι μια περίπλοκη δουλειά για τις αεροπορικές εταιρείες, ακόμη και σε κανονικές περιόδους.
τον Covid-19, ο παγκόσμιος στόλος έχει καθηλωθεί στο έδαφος σε μεγάλο βαθμό. Πολλά αεροσκάφη που μπορεί να έχουν πετάξει για 5, 10 ή και περισσότερα χρόνια, στέλνονται για να απογυμνωθούν από τα πολύτιμα ανταλλακτικά και τα συστήματά τους και να ανακυκλωθούν τα μέταλλα και τα υπόλοιπα υλικά τους.
Η Finnair αρχίζει να αποσύρει τα αεροπλάνα της, τα Airbus A319, τα οποία είναι μικρά αεροπλάνα με δύο κινητήρες, που έχουν περάσει περισσότερες από δύο δεκαετίες πετώντας σε όλη την Ευρώπη. Ο διευθυντής του Fleet Management, Miika Haatio, εξήγησε στο CNN πώς λειτουργεί αυτή η διαδικασία.
Κάθε μεμονωμένο αεροσκάφος έχει μια φυσική ζωή, αναφέρει ο Haatio: «Κάθε αεροσκάφος, και ειδικά μία άτρακτος, έχει σχεδιαστεί να εξυπηρετεί έναν σκοπό. Σε αυτήν την περίπτωση, η Airbus έχει σχεδιάσει το πλαίσιο του αεροσκάφους για ένα ορισμένο ποσό πτήσεων και έχει κάνει όλες τις δοκιμές για τη δομική ακεραιότητα, για αυτόν τον αριθμό πτήσεων».
Η Finnair αρχίζει να αποσύρει τα αεροπλάνα της, τα Airbus A319, τα οποία είναι μικρά αεροπλάνα με δύο κινητήρες, που έχουν περάσει περισσότερες από δύο δεκαετίες πετώντας σε όλη την Ευρώπη. Ο διευθυντής του Fleet Management, Miika Haatio, εξήγησε στο CNN πώς λειτουργεί αυτή η διαδικασία.
Κάθε μεμονωμένο αεροσκάφος έχει μια φυσική ζωή, αναφέρει ο Haatio: «Κάθε αεροσκάφος, και ειδικά μία άτρακτος, έχει σχεδιαστεί να εξυπηρετεί έναν σκοπό. Σε αυτήν την περίπτωση, η Airbus έχει σχεδιάσει το πλαίσιο του αεροσκάφους για ένα ορισμένο ποσό πτήσεων και έχει κάνει όλες τις δοκιμές για τη δομική ακεραιότητα, για αυτόν τον αριθμό πτήσεων».
Ορισμένες αεροπορικές εταιρείες κρατούν τα αεροσκάφη για να πετούν περισσότερο, ωστόσο, για διάφορους λόγους. Αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν τη μη ύπαρξη άμεσης αντικατάστασης νεότερων αεροσκαφών, όπως συμβαίνει με το Boeing 767-300ER.
Πώς γίνεται η ανακύκλωση ενός αεροσκάφους
Σε ένα ήσυχο αεροδρόμιο στο βροχερό Gloucestershire, μερικές ώρες δυτικά του Χίθροου στην αγγλική ύπαιθρο, το πρώτο A319 της Finnair, καταχωρημένο ως OH-LVA, κάθεται περιμένοντας να ανακυκλωθεί.
Η βάση δεδομένων Airfleets δείχνει ότι η πρώτη πτήση του LVA ήταν στις 25 Αυγούστου 1999 και παραδόθηκε στη Finnair στις 20 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Η αεροπορική εταιρεία αναφέρει ότι, στα περισσότερα από 21 χρόνια υπηρεσίας του, το LVA πραγματοποίησε 32.710 πτήσεις σε 55.367 ώρες. Εάν και οι 144 θέσεις στο αεροπλάνο ήταν γεμάτες σε κάθε πτήση, θα έχει μεταφέρει περίπου 4,7 εκατομμύρια επιβάτες καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Πριν από την αναχώρηση του από το Ελσίνκι, η Finnair αφαίρεσε αρκετά από το εσωτερικό του αεροσκάφους: για παράδειγμα, οι κουρτίνες καμπίνας μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε άλλα αεροσκάφη, όπως και το δέρμα και τα καλύμματα καθισμάτων. Από το αεροσκάφος απομακρύνονται επίσης, οι μπουκάλες οξυγούνου και οι πυροσβεστήρες στην καμπίνα.
Γιατί βάφεται το λογότυπο της αεροπορικής εταιρείας
Μία από τις τελικές εργασίες πριν ένα αεροσκάφος μεταβεί στην τελευταία του πτήση για αποθήκευση ή ανακύκλωση, είναι συνήθως να βάφεται το λογότυπο, τα σύμβολα και άλλες επωνυμίες της αεροπορικής εταιρείας.
Ουσιαστικά, οι αεροπορικές εταιρείες -όπως και άλλες εταιρείες- θέλουν να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η επωνυμία τους και όταν το αεροσκάφος βρίσκεται στα χέρια των ανακυκλωτών ή πωλείται, δεν έχουν πλέον τον έλεγχο. Κανείς δεν θέλει εικόνες με το όνομα της εταιρείας του, να είναι σπασμένο από ένα βαρύ μηχάνημα κατά τη διάρκεια της ανακύκλωσης.
Πώς γίνεται η ανακύκλωση ενός αεροσκάφους
Σε ένα ήσυχο αεροδρόμιο στο βροχερό Gloucestershire, μερικές ώρες δυτικά του Χίθροου στην αγγλική ύπαιθρο, το πρώτο A319 της Finnair, καταχωρημένο ως OH-LVA, κάθεται περιμένοντας να ανακυκλωθεί.
Η βάση δεδομένων Airfleets δείχνει ότι η πρώτη πτήση του LVA ήταν στις 25 Αυγούστου 1999 και παραδόθηκε στη Finnair στις 20 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Η αεροπορική εταιρεία αναφέρει ότι, στα περισσότερα από 21 χρόνια υπηρεσίας του, το LVA πραγματοποίησε 32.710 πτήσεις σε 55.367 ώρες. Εάν και οι 144 θέσεις στο αεροπλάνο ήταν γεμάτες σε κάθε πτήση, θα έχει μεταφέρει περίπου 4,7 εκατομμύρια επιβάτες καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Πριν από την αναχώρηση του από το Ελσίνκι, η Finnair αφαίρεσε αρκετά από το εσωτερικό του αεροσκάφους: για παράδειγμα, οι κουρτίνες καμπίνας μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε άλλα αεροσκάφη, όπως και το δέρμα και τα καλύμματα καθισμάτων. Από το αεροσκάφος απομακρύνονται επίσης, οι μπουκάλες οξυγούνου και οι πυροσβεστήρες στην καμπίνα.
Γιατί βάφεται το λογότυπο της αεροπορικής εταιρείας
Μία από τις τελικές εργασίες πριν ένα αεροσκάφος μεταβεί στην τελευταία του πτήση για αποθήκευση ή ανακύκλωση, είναι συνήθως να βάφεται το λογότυπο, τα σύμβολα και άλλες επωνυμίες της αεροπορικής εταιρείας.
Ουσιαστικά, οι αεροπορικές εταιρείες -όπως και άλλες εταιρείες- θέλουν να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η επωνυμία τους και όταν το αεροσκάφος βρίσκεται στα χέρια των ανακυκλωτών ή πωλείται, δεν έχουν πλέον τον έλεγχο. Κανείς δεν θέλει εικόνες με το όνομα της εταιρείας του, να είναι σπασμένο από ένα βαρύ μηχάνημα κατά τη διάρκεια της ανακύκλωσης.
Μετά την άφιξή του στην τοποθεσία αποσυναρμολόγησης στο Αεροδρόμιο Cotswold κοντά στο Kemble στη δυτική Αγγλία, η AerFin (σε αυτήν την περίπτωση, σε συνεργασία με την Air Salvage International) άρχισε να χωρίζει τα εξαρτήματα του αεροσκάφους σε διάφορες κατηγορίες.
Ο Διευθυντής Επιχειρήσεων της AerFin Simon Bayliss εξηγεί ότι, αρχικά, οτιδήποτε πρέπει να επιστραφεί στην αεροπορική εταιρεία αφαιρείται, όπως τα εργαλεία προσγείωσης του LVA, καθώς και οτιδήποτε πρέπει να πωληθεί. Αυτό περιλαμβάνει συνήθως αεροηλεκτρονικά συστήματα: συστήματα όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για επικοινωνίες, για αποφυγή σύγκρουσης, για τον καιρό, καθώς και άλλο εξοπλισμό του καταστρώματος.
«Τότε», λέει ο Bayliss, «έχουμε αυτά που ονομάζουμε τα κύρια περιουσιακά στοιχεία και τις δομές. Αυτά είναι πράγματα όπως η βοηθητική μονάδα ισχύος, ο εξοπλισμός προσγείωσης, τα αντίστροφα ώθησης και τα ατρακτίδια. Υπάρχει αυτό που ονομάζουμε έλεγχο πτήσης, αυτό είναι βασικά τα πτερύγια και τα πηδάλια. Μετά, έχουμε τους εσωτερικούς χώρους: τα πάντα από τα καθίσματα, τον εξοπλισμό καμπίνας, τον καφέ, τις τσαγιέρες, τις τουαλέτες, τα μαγειρεία. Μόλις τελειώσει αυτό, τότε μένεις βασικά με την άτρακτο».
Από εκεί, το κατάστρωμα πτήσης μπορεί να κοπεί για επαναχρησιμοποίηση ως προσομοιωτής, ενώ οι πόρτες μπορούν επίσης να αφαιρεθούν για μονάδες εκπαίδευσης πληρώματος θαλάμου επιβατών.
Οι 4 κατηγορίες που χωρίζονται τα υλικά
Όλα τα υπόλοιπα χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες ανακυκλώσιμων υλικών ή απορριμμάτων. Το πρώτο είναι το μέταλλο (είτε πρόκειται για χάλυβα, ανοξείδωτο χάλυβα, τιτάνιο, αλουμίνιο ή κάτι άλλο). Στη συνέχεια, υπάρχουν ανακυκλώσιμα υλικά, όπως γυαλί καταστρώματος πτήσης, ελαστικά και ούτω καθεξής, στη συνέχεια τα επικίνδυνα εξαρτήματα όπως πυροσβεστήρες και μπαταρίες, και σύνθετα υλικά όπως το εσωτερικό και τα καθίσματα.
Και αυτό είναι το τέλος της ιστορίας του LVA: χρήσιμα συστήματα και ανταλλακτικά που έχουν αφαιρεθεί, συνεχίζουν να εξυπηρετούν επιβάτες, τα υπόλοιπα εξάγονται για περαιτέρω πώληση και τα υλικά του ανακυκλώνονται για να ξαναχρησιμοποιηθούν σε κάτι άλλο -ίσως ακόμη και σε ένα νέο αεροπλάνο που θα μπορούσε τελικά να διασχίσει τους αιθέρες για άλλη μια φορά.
