ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Στην Σμύρνη και Μπουρνόβα, θέλω μια μέρα να βρεθώ,
Βουτζάς και Κορδελιό, στους δρόμους, μόνος, να χαθώ.
Στο Γκιάζ-τεπέ, στο Μπαιρακλί, Βουρλά και Μπασμανέ,
Τα βήματα, με οδηγούνε, να ακούσω κάποιον αμανέ.
Να ζήσω, πάλι τις στιγμές,
που ζούσαν, οι δικοί μας,
Να ξενυχτήσω, στα στενά,
που περπατούσαν, οι γονείς μας.
Στη Μενεμένη, να ξεχαστώ και στον Απάνω Μαχαλά,
Στον ‘ΑΙ-ΝΙΚΌΛΑ, όπως παλιά, να προσκυνήσω ,
Και στο λιμάνι ξημερώματα,
Κουρασμένος, σαν βρεθώ,
Τα δάκρυα μου, να σκουπίσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
