1 Απριλίου 1947.—Ο βασιλεύς Γεώργιος Β’ αποθνήσκει αιφνιδίως είς ηλικίαν 57 ετών. Είς τόν θρόνον τόν διεδέχθη ό αδελφός του Παύλος Α’.
Γεννήθηκε στη Δεκέλεια, βασιλική έπαυλη Τατοΐου το πρωί στις 7 Ιουλίου (π.ημ) ή 20 Ιουλίου (ν.ημ.) του 1890. Ήταν...
πρωτότοκος γιος του τότε πρίγκηπα διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως Κωνσταντίνου Α’ (1868-1923) και της πριγκίπισσας Διαδόχου Σοφίας της Πρωσίας και Ελλάδας (1870-1932), αδελφής του Κάιζερ (Αυτοκράτορα) Γουλιέλμου Β’ της Γερμανίας. Ο Διάδοχος Κωνσταντίνος που εκτελούσε τότε καθήκοντα αντιβασιλέως ανήγγειλε το χαρμόσυνο γεγονός στον Βασιλέα Γεώργιο Α΄, που βρισκόταν στην Ευρώπη, στη Βασίλισσα Όλγα, που βρισκόταν στη Σεβαστούπολη στη Ρωσία και στον Πρωθυπουργό Χ. Τρικούπη με το τηλεγράφημα: "Αγαπητή Σοφία έτεκεν υιόν".
Η είδηση της γέννησης του πρίγκηπα και επίδοξου διαδόχου χαιρετίσθηκε με ενθουσιασμό από τον αθηναϊκό λαό ενώ στις 11.00 ώρα, από τα πυροβολεία της Αθήνας, που τότε βρίσκονταν στο λόφο των Νυμφών (Αστεροσκοπείου), ρίφθηκαν 121 κανονιοβολισμοί. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ο Πρωθυπουργός μαζί με τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και τον Δήμαρχο Αθηναίων έφθασαν στη Βασιλική έπαυλη για να συγχαρούν τον αντιβασιλέα και να συντάξουν τη ληξιαρχική πράξη γέννησης.
Ένα μήνα περίπου μετά τη γέννηση, σε περιορισμένο κύκλο προσκεκλημένων τελέστηκε στο παρεκλήσσιο της βασιλικής έπαυλης, από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, η βάπτιση του νέου πρίγκιπα όπου και έλαβε το όνομα Γεώργιος. Ανάδοχοί του ήταν η μετέπειτα Βασίλισσα της Βρετανίας Αλεξάνδρα (αδελφή του Γεωργίου Α της Ελλάδας), ο Αυτοκράτορας της Γερμανίας, ο Βασιλεύς της Δανίας, ο διάδοχος της Ρωσίας, εκπροσωπώντας τον Τσάρο, και οι αδελφοί του διαδόχου πρίγκιπες Γεώργιος και Νικόλαος. Ο πρίγκιπας Γεώργιος τέθηκε πρώτος στη σειρά διαδοχής (επίδοξος διάδοχος) για το θρόνο της Ελλάδος μετά τον πατέρα του.
Ο Γεώργιος Β΄ υπήρξε από τις πιο δραματικές φυσιογνωμίες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Σε γενικές γραμμές ακολούθησε τον πατέρα του, κατά τη διάρκεια της ζωής του. Έτσι υπηρέτησε στο στρατό ως υπασπιστής του, παρέμεινε στο πλευρό του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσής του με το Βενιζέλο και τον ακολούθησε το 1917 στην εξορία, παραμερίστηκε στη σειρά διαδοχής από το μικρότερο αδελφό του Αλέξανδρο, κατόπιν απαιτήσεως της Αντάντ και του Βενιζέλου. Επέστρεψε από την εξορία το 1920, μετά την εκλογική ήττα του Βενιζέλου και την παλινόρθωση της Βασιλείας.
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922 και την παραίτηση του Κωνσταντίνου τον διαδέχτηκε στο θρόνο ως Βασιλεύς των Ελλήνων στις 27 Σεπτεμβρίου 1922. Μετά από ένα χρόνο αναγκάστηκε από την Eπαναστατική Kυβέρνηση να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Λίγους μήνες αργότερα με απόφαση της εθνοσυνέλευσης κηρύχθηκαν αυτός και ολόκληρη η δυναστεία έκπτωτοι. Παρήλθαν 11 περίπου έτη εξορίας για να επανέλθει, έπειτα από το νόθο Δημοψήφισμα του 1935. Με την επιστροφή του στη χώρα, ο Γεώργιος δεν άργησε να δείξει τις αυταρχικές του κλίσεις, στηρίζοντας τον Ιωάννη Μεταξά στο πραξικόπημά του και στην εγκαθίδρυση δικτατορίας.Όταν οι ναζιστικές ορδές εισήλθαν στην Αθηνα μαζί με την κυβέρνηση Τσουδερού έφυγαν για την Κρήτη. Όταν καταλήφθηκε και η Κρήτη απο τους Γερμανούς έφυγαν για το Κάιρο.Όταν η Ελλάδα απελευθερώθηκε υποχρεώθηκε να παραμείνει στο εξωτερικό και να δεχθεί την Αντιβασιλεία. Και όταν επιτέλους κλήθηκε πάλι να βασιλεύσει το 1946, απεβίωσε μετά από έξι μήνες.
Ένα μήνα περίπου μετά τη γέννηση, σε περιορισμένο κύκλο προσκεκλημένων τελέστηκε στο παρεκλήσσιο της βασιλικής έπαυλης, από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, η βάπτιση του νέου πρίγκιπα όπου και έλαβε το όνομα Γεώργιος. Ανάδοχοί του ήταν η μετέπειτα Βασίλισσα της Βρετανίας Αλεξάνδρα (αδελφή του Γεωργίου Α της Ελλάδας), ο Αυτοκράτορας της Γερμανίας, ο Βασιλεύς της Δανίας, ο διάδοχος της Ρωσίας, εκπροσωπώντας τον Τσάρο, και οι αδελφοί του διαδόχου πρίγκιπες Γεώργιος και Νικόλαος. Ο πρίγκιπας Γεώργιος τέθηκε πρώτος στη σειρά διαδοχής (επίδοξος διάδοχος) για το θρόνο της Ελλάδος μετά τον πατέρα του.
Ο Γεώργιος Β΄ υπήρξε από τις πιο δραματικές φυσιογνωμίες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Σε γενικές γραμμές ακολούθησε τον πατέρα του, κατά τη διάρκεια της ζωής του. Έτσι υπηρέτησε στο στρατό ως υπασπιστής του, παρέμεινε στο πλευρό του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσής του με το Βενιζέλο και τον ακολούθησε το 1917 στην εξορία, παραμερίστηκε στη σειρά διαδοχής από το μικρότερο αδελφό του Αλέξανδρο, κατόπιν απαιτήσεως της Αντάντ και του Βενιζέλου. Επέστρεψε από την εξορία το 1920, μετά την εκλογική ήττα του Βενιζέλου και την παλινόρθωση της Βασιλείας.
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922 και την παραίτηση του Κωνσταντίνου τον διαδέχτηκε στο θρόνο ως Βασιλεύς των Ελλήνων στις 27 Σεπτεμβρίου 1922. Μετά από ένα χρόνο αναγκάστηκε από την Eπαναστατική Kυβέρνηση να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Λίγους μήνες αργότερα με απόφαση της εθνοσυνέλευσης κηρύχθηκαν αυτός και ολόκληρη η δυναστεία έκπτωτοι. Παρήλθαν 11 περίπου έτη εξορίας για να επανέλθει, έπειτα από το νόθο Δημοψήφισμα του 1935. Με την επιστροφή του στη χώρα, ο Γεώργιος δεν άργησε να δείξει τις αυταρχικές του κλίσεις, στηρίζοντας τον Ιωάννη Μεταξά στο πραξικόπημά του και στην εγκαθίδρυση δικτατορίας.Όταν οι ναζιστικές ορδές εισήλθαν στην Αθηνα μαζί με την κυβέρνηση Τσουδερού έφυγαν για την Κρήτη. Όταν καταλήφθηκε και η Κρήτη απο τους Γερμανούς έφυγαν για το Κάιρο.Όταν η Ελλάδα απελευθερώθηκε υποχρεώθηκε να παραμείνει στο εξωτερικό και να δεχθεί την Αντιβασιλεία. Και όταν επιτέλους κλήθηκε πάλι να βασιλεύσει το 1946, απεβίωσε μετά από έξι μήνες.
